به گزارش
گروه بین الملل باشگاه خبرنگاران جوان، کریستین ساینس مانیتور در گزارشی نوشت: توافق هسته‌ای ایران و شش قدرت جهانی به معنای پایان مشکلات نیست. با این وجود، اگر توافق هسته‌ای با موفقیت اجرا شود، نشانه‌ای از یک گام روبه جلو در احیای طرح "خاورمیانه بزرگ" آمریکا است.
وقتی باراک اوباما به ریاست جمهوری آمریکا برگزیده شد، وارث آشفتگی در خاورمیانه بود. بسیاری از شهروندان آمریکا و سراسر جهان از رییس جمهور جدید آمریکا انتظار داشتند راه‌حلی سریع برای این آشفتگی‌ها بیابد.
یک سال پیش از پیروزی اوباما در انتخابات ریاست جمهوری، نشریه نیوزویک مقاله‌ای با عنوان "چطور دنیا را درست کنیم؟ راه حلی برای رییس جمهور بعدی" منتشر کرد. نیوزویک در گزارش خود با اشاره به آشفتگی‌ها در سیاست آمریکا، راهکارهایی برای رییس جمهور بعدی ترسیم کرد.
با این وجود، باراک اوباما زمانی که به قدرت رسید، انتظارات را به طور فزاینده افزایش داد. او در سیاست خارجی بسیار مبتدی بود. برای مثال او وعده "آغازی جدید در روابط آمریکا و مسلمانان جهان" را اعلام کرد. حال که اوباما برای بازنشستگی از ریاست جمهوری آمریکا آماده می‌شود، شرایط از زمانی که مقاله نیوزویک منتشر شد، بحرانی‌تر است. جهان هنوز شاهد بی‌ثباتی گسترده است.
اوباما درحالی میراث سیاست خارجی خود را واگذار می‌کند که اعلام خوب یا بد بودن میراث وی نیازمند گذر زمان است. با این وجود، شهرت اوباما به عنوان یک سیاستمدار به چگونگی اجرای توافق هسته‌ای ایران وابسته است.
کریستین ساینس مانیتور در ادامه می‌نویسد: حمله پارتیزانی به توافق هسته‌ای، تشبیه ایران به آلمان نازی، تشبیه اوباما به نویل چمبرلین – نخست وزیر سابق انگلیس که با هیتلر صلح کرد – و پیشبینی بردن صهیونیست‌ها به اردوگاه‌های مرگ، همگی قابل پیشبینی و بیهوده بود. براساس توافق هسته‌ای ایران و شش قدرت جهانی، تحریم‌های اقتصادی وضع شده علیه ایران برداشته خواهد شد و در مقابل تهران متعهد می‌شود برنامه هسته‌ای خود را محدود کند.
این نشریه در ادامه مدعی شد: زمانی که انقلاب ایران در سال 1357 رخ داد، اوباما یک نوجوان بود. متعاقب انقلاب ایران، بحران گروگانگیری در سفارت آمریکا، این کشور را در جهان منفور کرد. با این وجود، ایران نقش مهمی در سیاست‌های منطقه‌ای ایفا می‌کند.
این گزارش می‌افزاید: در دهه 80 میلادی، آمریکا ایران را خطری برای ثبات منطقه می‌دانست. به همین دلیل در جنگ ایران و عراق، آمریکا در کنار صدام حسین - دیکتاتور عراق که جنگ را آغاز کرده بود - قرار گرفت. با این وجود، در دهه 90 میلادی کشور عراق نیز در کنار ایران به لیست دشمنان واشینگتن اضافه شد.
پس از انفجارهای یازده سپتامبر، جورج بوش – رییس جمهور وقت آمریکا – سیاست بازسازی منطقه خاورمیانه را با طرح "دستور کار آزادی "در پیش گرفت. بر همین اساس، ابتدا به کشور عراق حمله کرد و انتظار می‌رفت این جنگ بزودی به کشور همسایه این رژیم – ایران – نیز منتقل شود.
این نشریه در ادامه نوشت: متاسفانه طرح دستور کار آزادی براساس برنامه پیش نرفت. حمله نظامی آمریکا در عراق شکست خورد و طرح دستور کار آزادی به ناکجاآباد رفت. بدتر از آن، آمریکا با از دست دادن هزاران کشته و زخمی و صدها میلیارد دلار اتلاف هزینه، در اجرای طرح خاورمیانه بزرگ ناکام ماند. طرح آمریکا قرار بود منجر به ایجاد ثبات، گسترش دموکراسی و حقوق بشر در خاورمیانه شود؛ اما در عوض سبب گسترش افراط‌گرایی و هرج و مرج در منطقه شد.
با این وجود، وقتی اوباما بر روی کار آمد با ایران معامله کرد. علت این معامله نیز مشخص بود. اوباما تنها با بازگشت ایران به جایگاه واقعی خود به عنوان بازیگر، می‌توانست سبب ثبات در خاورمیانه شود. به علاوه، اصرار ایران برای حضور در بحران منطقه می‌تواند به فرار آمریکا از باتلاقی که در آن گرفتار شده است، کمک کند.
این نشریه در پایان با اشاره به خیانت‌های آمریکا به جمهوری اسلامی ایران و دلایل اعتماد نداشتن مقامات تهران به سیاست‌های واشینگتن می‌نویسد: آمریکا در طول جنگ ایران و عراق از صدام حمایت کرد. نیروی دریایی آمریکا سال 1988، یک فروند ایرباس مسافربری ایران را مورد هدف قرار داد. این فاجعه به کشته شدن 290 مسافر آن منجر شد. همچنین پس از حوادث تروریستی یازده سپتامبر، با وجود آنکه ایران خواهان کمک برای حل مشکل بود، آمریکا این کشور را محور شرارت خواند.
کریستین ساینس مانیتور در پایان خاطر نشان کرد: در حال حاضر، اجرای برجام به معنای دوستی و صداقت میان ایران و غرب نیست. با اجرای توافق هسته‌ای، تنها ایران به خواسته خود مبنی بر برداشته شدن تحریم‌ها می‌رسد و آمریکا نیز دسترسی تهران را به بمب هسته‌ای به تعویق می‌اندازد.
انتهای پیام/
برای آگاهی از آخرین اخبار و پیوستن به کانال تلگرامی باشگاه خبرنگاران جوان اینجا کلیک کنید.