به گزارش خبرنگار
حوزه جوانان و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، موضوع بازی کودکان و فراهم نمودن اسباب سرگرمی آنها امروزه با تغییر سبک زندگی مردم در ایران به‌شدت درحال تغییرات جدی است ولی خانواده‌ها بی‌خبر از تاثیر‌گذاری برخی ابزار بازی بر شکل‌گیری هویت و شخصیت کودکشان فقط به فکر سرگرم کردن آنها هستند ولی به چه قیمتی و با چه پیامدهایی؟؟
**چالش‌های تغییر الگوی بازی کودکان
تغییر الگوی‌های بازی کودکان از بازی‌های جمعی به فردی و همچنین از واقعی به مجازی می‌تواند در آینده چالش‌های جدی را برای فرد و جامعه پدید آورد چرا که کودکان در خلال بازی مهارت‌های زندگی کردن را می‌آموزند و از سوی دیگر با همین بازی‌ها به تدریج احساسات و عواطف انسانی آنها به بلوغ می‌رسد.
صادق‌زاده مشاور کودکان دراین‌باره می‌گوید: گاهی براثر جهل و غفلت برخی والدین کودکان به سمت بازی‌های مجازی یا شبکه‌های اجتماعی سوق داده می‌شوند اما این والدین می‌دانند که یا سرگرم‌شدن کودکشان در این دنیا، آنها ناخودآگاه خشونت، مسائل جنسی و خودمحوری را فرامی‌گیرند درحالیکه اگر دقت کنیم متوجه می‌شویم محتوای‌های این دنیاها جای خردسالان نیست.
**بازی به شخصیت کودک شکل می‌دهد
همه می‌دانیم که بازی برای یک کودک درواقع تمام زندگی اوست چراکه او در زمان بازی با فضای پیرامون خود آشنا می‌شود و به‌سبب بازی کردن مهارت‌های ارتباطی را کسب می‌کند.
نادرقربانی مدرس دانشگاه در این باره معتقد است: اگر در بازی کودک اختلالی به‌وجود بیاید امکان ابتلای او به اختلالات شخصیتی و هویتی وجود خوهد داشت.
**بازی رایانه‌ای و ابتلا به بیماری روانی
چون در کشور ما هیچ طبقه‌بندی کاربردی برای استفاده از بازی های رایانه‌ای و مجازی وجودندارد، درگیری کودک در فضاها، مفاهیم و تصاویر این بازی‌ها که محتوای‌بومی ندارد روحیه اورا به‌شدت تخریب کرده و حتی مبتلا به بیماری‌های روانی می‌کند.
**بازی جمعی ضرورت دارد
کودکی که قرار است رشد کند و در جامعه حضور یابد، باید مهارت اجتماعی و ارتباطی در جمع را به خوبی آموخته باشد که بازی‌های دوران کودکی یکی از راه‌های کسب مهارت اجتماعی اوست.
نادرقربانی مدرس دانشگاه در این‌باره معتقد است: درگذشته اغلب بازی‌های خردسالان ماهیت گروهی داشت و در فضای‌واقعی انجام می‌گرفت ولی امروزه به‌دلیل کمبود ساخت خانه‌ها و همچنین جذابیت بازی‌های مجازی و رایانه‌ای کودک از بازی‌های گروهی فاصله گرفته و کودک تا در جمع قرار نگیرد و کسب مهارت نکند نمی‌تواند در جامعه با همنوعان خود زندگی‌کند.
**کوتاهی والدین
امروزه برخی از والدین برای داشتن وقت‌کافی برای خود، کودکشان را در برابر سیل برنامه‌های ماهواراه‌ای، اینترنتی و بازی‌های رایانه‌ای رها می‌کنند و هیچ کنترلی برای استفاده کودکان از این برنامه‌ها ندارند.
حسن‌حیدری محقق و پژوهشگر در زمینه تربیت کودکان در این‌باره می‌گوید: والدین باید بدانند که با رهاکردن کودکان در فضای‌مجازی و بازی‌های این دنیا و عدم کنترل و پیگیری آنها به دلیل عدم قابلیت تمییز کودکان از دنیای‌مجازی و واقعی؛ ناخواسته رفتارهای خشن، غیرمنطقی و خلاف معمول را در کودکشان پرورش می‌دهند.
**بازی های سنتی باید احیاء شود/بازی‌های غربی ابزار تهدید کودکان ایران
رسانه‌ها، مسئولان و خود مردم باید به دنبال احیای بازی‌های سنتی باشند چراکه اگر به خوبی دقت کنیم تفاوت نسل‌ها در رفتارهایشان به‌خوبی مشخص است.
حیدری کارشناس و محقق مسائل تربیتی کودکان در این خصوص معتقد است: هر بازی بر اساس یک فلسفه‌ی کاملا دقیق تهیه شده و مهارت‌های متعددی را در اختیار کودکان قرار می‌دهد و ما با احیای بازی‌های‌سنتی خود می‌توانیم از ورود برخی از این بازی‌های از پیش تعیین‌شده غربی که برای تخریب آینده کودکانمان طراحی شده جلوگیری کنیم.
**افزایش خودمحوری با بازی رایانه‌ای
یکی از آسیب‌های اجتماعی هرجامعه‌ای خودحوری است وایران اکنون دچار این آسیب اجتماعی شده‌است.
حیدری کارشناس مسائل تربیتی در این‌باره معتقد است: خودمحوری بدون شک با گسترش و شیوع جدی بازی‌های رایانه‌ای فردگرا تشدید خواهد شد و به‌سبب آن نیز آسیب‌های اجتماعی متعددی گریبان‌گیر جامعه خواهد‌شد.
**سبک تربیت فرزندان در زندگی‌ما خالی است
جامعه ما نیازمند یک سبک زندگی اسلامی‌ایرانی در زمینه تربیت کودکان است. اگر در این زمینه غفلت و اهمال‌کاری انجام گیرد بدون‌شک آتیه ما با چالش‌های جدی رو‌به‌رو خواهدبود و اگر امروز برنامه ریزی دقیقی داشته‌باشیم بسیاری از آسیب‌هایی که امروز در بسیاری از حوزه‌ها ظهور و بروز کرده برطرف خواهند شد.
**نقش والدین و مسئولان
والدین باید دانش خودرا در زمینه تربیت کودکان افزایش داده و مسئولان نسبت به تهیه و تولید محتوای بومی در زمینه بازی‌های رایانه‌ای اقدامات جدی انجام دهند و در نهایت برنامه‌ریزی جامعی برای احیای بازی‌های سنتی با مقتضیات روز درنظرگرفته شود تا کودکان ایرانی بتوانند در کنارهم زندگی‌کردن و محبت‌کردن را یادبگیرند.
انتهای پیام/