جامعه غربی به عنوان پرچمدار رواج بی‌حجابی در جهان با کم‌رنگ کردن مسئله حجاب در جوامع اسلامی و در گام‌های بعدی ترویج فساد و بی‌بند‌وباری به قصد رسیدن به سلطه بر منابع اقتصادی و حکومت بر آنها در حال فعالیت شبانه روزی هستند.
غرب برای تسهیل روند سیطره خود، یکسان‌سازی فرهنگی ، تضعیف و تخریب فرهنگ ملت‌ها را به عنوان یک امر مهم در اولویت قرار داده و در تلاش هستند که از این طریق زمینه تسلط سیاسی و امنیتی خودرا فراهم کنند. این ترفند، افکار عمومی جوامع را در راستای تأمین منابع غرب تسهیل می‌کند و به مرور زمان کشورهای تحت سلطه به‌جای تولیدکنندگی به جوامع مصرف‌کننده صرف تبدیل می‌شوند و جوانان به‌جای فکر در زمینه‌های علمی مشغول مسائل بی‌ارزشی مانند مد، لباس و آرایش می‌شوند.
کشور ما و به ویژه قشرجوان نیز جزء اهداف‌اصلی جوامع غرب قرار دارند که با حربه‌های گوناگون به خصوص حجاب و از طریق روش‌هایی مانند ماهواره، فیلم‌ها، موسیقی و شبکه‌های اجتماعی قصد نفوذ در افکار جوانان را دارند.
این کشورها با ایجاد سؤالاتی در ذهن جوانان به‌مانند مغایرت حجاب با آزادی حضور در جامعه و فعالیت‌های اجتماعی قصد دارند حجاب را در بین آنها کم‌رنگ کنند که جوانان باید در این زمینه با تیزهوشی بیشتری در مقابله با این حمله دشمن برخورد کنند. اما جرقه بی‌حجابی در چه زمانی در کشور ما زده شد؟
نخستین بار رضاخان بود که تحت تاثیر اصلاحات دموکراتیک در افغانستان و ترکیه قرارگرفت و در تاریخ 6دی1307 با تقویت قانون اتحاد شکل البسه زمینه را برای کشف حجاب در کشور بازکرد.
کشورهای غربی با القای این تفکر که بی‌حجابی مظهری از تمدن است در ذهن رضاخان از او خواستند که به مبارزه با حجاب بپردازد. رضاخان که دید نمی‌تواند از طریق ترویج و تشویق زنان به کشف حجاب به قصد خود برسد ناچار شد که به اجبار روی آورد و از طریق تهدید و از سر کشیدن چادر از سرزنان در مسیر هدف شوم خود گام بردارد که با برخورد جدی مردمی در این زمینه روبه‌رو شد.
حال در این زمانه کشورهای غربی به این نتیجه رسیده‌اند که با حربه زور و اجبار نمی‌توانند به نیت خود برسند از مسیر فرهنگی وارد شده‌اند و با نشان دادان زنان نیمه‌عریان و آرایش کرده در رسانه‌ها قصد دارند بی‌حجابی را امتیازی برای زنان نشان دهند که این هشدار آشکاری است برای جوانان و به خصوص مسئولان فرهنگی کشور ما است که با برنامه‌ریزی حساب‌شده‌ای به مقابله با این جنگ نرم دشمن بپردازید. جنگی که ابزار آن به جای تفنگ، فیلم، موسیقی و کتاب است و اگر ما هشیار نباشیم بی‌تردید در آن شکست سختی خواهیم خورد.
انتهای پیام/