مجتبی رحماندوست عضو کمیسیون اجتماعی مجلس در گفت‌و‌گو با خبرنگار
گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان اظهار کرد: معمولا کودک از طریق حس مطالب را درک می‌کند و از ابتدایی‌ترین مراحل تولدش که حتی شاید فهم کلمات را از طریق دیدن و حس کردن به خود می‌گیرد و به تدریج که کلمات شکل پیدا می‌کند و با در کنار هم قرار دادن ذخیره و لغات آن مفهوم را می‌گیرد و این دوباره یک نوع چالش و تلاش ذهنی می‌طلبد که به بزرگسالان از کودک نزدیکتر است.
وی در ادامه گفت: به همین علت بیشترین عامل و عنصری که کودک از آن طریق از محیط خود طلب می‌کند باعث چالش ذهنی او می‌شود که تمام موضوعات گفته شده به چشم تعبییر می‌شود.
رحماندوست تصریح کرد: حال کودک آن مواردی را که با چشم می‌بیند و با گوش می‌شنود متاسفانه باور می‌کند چون اقتضای سن کودک است زیرا بسیاری از فیلمهایی که تلویزیون نشان می‌دهد کودک باور می‌کند و به تصورش همه فیلمها واقعیت محض است و به آن اعتقاد پیدا می‌کند.
وی افزود: کودک و نوجوان آنچه را که در کتاب می‌خوانند به سرعت باور می‌کنند و آن را واقعیت و حقیقت می‌پندارند لذا باید دقت شود که مطالب مسموم به خورد آنها داده نشود.
رحماندوست اظهار کرد: ابزاری به نام سینما، تلویزیون و تئاتر که در واقع هنرهای سمعی و بصری است و کتابهای که تصویری‌اند و فاقد کلمات هستند باید به گونه‌ای تولید شوند که با فطرت کودک سازگار باشند که همه مواردی را باور نکنند و موضوعات ارزشمند و فطرتی است را قبول کنند.
انتهای پیام/