در ابتدای مراسم گروه ارکستر بعد از جایگیری خود شروع به نواختن کردند و پس از دقایقی همای روی صحنه آمد و سالن یکپارچه به تشویق وی پرداخت ولی با اشاره همای فورا همه چیز به حالت اولیه بازگشت تا تمرکز گروه نوازندگان بر هم نخورد. سپس با قطعه‌ای وطنی شروع به آواز کرد و چنان عرق میهنی‌اش را فریاد می‌زد که حضار و هوادارانش بر سر شوق می‌آمدند.
وی، سپس بعد از سلام و احوال‌پرسی درگذشت هموطنان را در فاجعه منا و هما روستا هنرمند برجسته تئاتر و سینما و همشهری‌اش هادی نوروزی را تسلیت گفت و از حاضران خواست تا به مدت 30 ثانیه به احترام این عزیزان درگذشته ایستاده سکوت کنند.
وی عنوان کرد: اجرای امشب را تقدیم به کسانی می‌کنم که تلاش کردند من روی صحنه بیایم و حتی به کسانی که تلاش کردند من روی صحنه نیایم.
همای قطعاتی را با مضامین تازه و شاید کمتر پرداخت شده را در کنار مفاهیم و اشعار عاشقانه قرار داده بود و همچنین مضامین اخلاقی از نکات تامل برانگیز اشعار وی بود.
همچنین وی قطعه‌ای دو زبانه (ترکی، فارسی) را اجرا کرد و بلافاصله پس از اتمام قطعه اظهار کرد: من از خطه شمال کشورم اما به آذری زبان‌ها ارادت بسیاری دارم.
سپس قطعه‌ای را در وصف مادر خواند تا هدیه‌ای باشد برای پدر و مادری که در تمام مدت اجرای فرزندشان را عاشقانه تماشا می‌کردند و در انتهای اجرای این قطعه، همای مادرش را در آغوش کشید.
قبل از اجرای قطعه پایانی بخش اول وی با نام بردن از قطعات اجرا شده از یاشا خنجری، مازیار خالقی و همچنین گروه نوازندگان که 25 تا 30 جلسه تمرین را برای اجرا با وی همراهی کردند تشکر کرد و همچنین از علی مرادخانی (معاون هنری وزارت ارشاد) و معاونت آوای هنر به خاطر کمک و همیاریشان سپاس گزاری کرد.
در بخش دوم اجرا قطعه‌ای به نام «گلدوزی» با تنظیم محسن ابراهیم را تقدیم به مادر کرد تا وی را در موفقیت امشبش سهیم بداند.
سپس وی قطعاتی از جمله: شب گیسوان تو، که با همراهی هواداران همراه بود را اجرا کرد و ترانه‌ای وطنی که در وصف میهن و مدح ایثار شهدای کشور بود را تقدیم به حضار کرد که عشق به وطن و مفهوم عمیق اشعارش باعث شد تماشاچیان ایستاده این قطعه را با همای همراه باشند.
پیش از شروع مراسم علی مرادخانی در بین جمعیت حضور داشت که شاید نقطه قوت و دلایل تشکر همای از وی بود.
انتهای پیام/