به گزارش خبرنگار
گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان؛ داستان قربانی‌شدن توسعه صنعتی و معدنی دشتی که روزگاری یکی از مراتع اصلی دامداری کشور بود از سال 74 آغاز شد،آری دشت خاتون‌آباد کرمان که زمانی نقطه جذب و تلاقی عشایر منطقه و دهها روستا بود و هر روز بیش از دهها راس در آن چرا می‌کردند اکنون به قدری آلوده شده که نه تنها مجال تنفس کردن را نمی‌دهد بلکه جان‌ها می‌گیرد.
اما علت چیست؟ آیا باز در پشت پرده،عامل انسانی و توسعه به هر قیمتی نقش دارد؟
* دشت خاتون‌آباد قربانی توسعه صنعتی و معدنی کشور شد
کارخانه ذوب مس خاتون‌آباد در سال 74 کلید خورد و شروع به کاری که فاقد استانداردهای محیط زیستی بود،کرد و با هر کوچکترین فعالیتی مرگ تدریجی دشت را رقم می‌زد چرا که چرخه کاملی برای جلوگیری از آلودگی در این کارخانه وجود نداشت.
این کارخانه مواد آلوده‌کننده خود را از دو طریق یکی از دودکش‌های خود که مملوء از فلزات سنگین بود راهی هوا می‌کرد و دیگری پسابی بود که وارد طبیعت و آبهای زیرزمینی و سطحی کرده و باعث آلودگی بسیار شدید و مخرب هوا و آب می‌شد.
* دشتی که قتلگاه گیاهان و جانوران است
20 سال است که آسمان دشت پر شده از فلزات سنگین و So2 و زمینش پر از آبهای آلوده و این امر باعث شده که تا سالیان سال گیاهی قادر به رشد بر دامان آن نباشد.
مردم این منطقه در این خصوص می‌گویند: اگر دامی برای چرا به دشت خاتون‌آباد ببریم همه آنها بی‌شک تلف می‌‌شوند و ما پس از تحویل دادن لاشه‌ها و دفن‌کردن آنها در" چاله‌های معدوم کردن دام‌ها"، پول تلف‌شدن دام‌هایمان را می‌گیریم.
* آلودگی مردم را فراری داده و به شهر بابک رسیده
دشتی که ایامی یکی از مناطق سرسبز خاتون‌آباد بود و مردم بسیاری را در حاشیه خود سکنی داده بود از زمان فعالیت کارخانه ذوب مس و آلوده‌شدنش باعث شد تا به تدریج مردم بسیاری از کنارش متواری شوند و اکنون مردم شهر بابک هر روز شاهد ورود حجم بیشتری از آلودگی به طبیعت خود هستند.
محمد صالحی فعال محیط زیست در این خصوص می‌گوید: پس از فعالیت کارخانه مس به تدریج منابع منطقه آلوده‌شده و در نهایت بسیاری از مردم این منطقه کوچ کردند.
* چرخه تولید کارخانه ناقص است
نبود فیلتر استاندارد لازم در دود‌کش باعث خروج گازهای خطرناکی چون So2 و فلزات سنگین میشود و نبود تصفیه‌خانه و خروج پساب بدون تصفیه مناسب باعث آلودگی آبها میشود و در نهایت یک فاجعه زیست محیطی به وقوع می‌پیوند.
محمد صالحی فعال محیط زیست در این باره معتقد است: دودکش‌های این کارخانه به فیلترهای استاندارد مجهز نیست و پساب کارخانه بدون وجود سیستم تصفیه وارد طبیعت میشود و همچنین کارخانه اکسید صنعتی در آن وجود ندارد که مانع از ورود مستقیم گاز آلوده به هوا شود.
* وعده‌های بی‌تحقق پشت سر مسئولان
مسئولینی که طبق گفته خودتان قرار بود ساخت کارخانه اکسید صنعتی ( اسیدسولفوریک) که از سال 89 کلید خورده و هدفش جلوگیری از ورود فلزات سنگین و گاز So2 به طبیعت است در سال 94 به اتمام برسد، پس چرا از این پروژه فقط 15 درصد اجرایی شده مگر امسال، به همان سال 94 نیست که قولش را در برنامه‌هایتان داده‌اید؟
* به 5 سال انتظار در حال اتمام 2 سال دیگر افزوده شد البته به شرط و شروط
دشت خاتون‌آباد که 20 سال زیر سایه سنگین فلزات سنگین و آلودگی آبهایت خفه شده‌ای 2 سال دیگر نیز دست و پنجه نرم کن شاید پایان وضعیت نابهنجارت باشد.
نعمت‌زاده وزیر صنعت و معدن و تجارت در سفر چند روز اخیرش به کرمان و در بازدید از وضعیت این منطقه می‌گوید: شرکت ملی مس ایران طرحی را آماده کرده که 460 هزار تن اسید سولفوریک در طرح‌های توسعه آینده ذوب خاتون‌آباد تولید کند که با تصویب این طرح در هیات دولت منابع مالی آن تامین و کل مسئله آلودگی رفع خواهد شد و این طرح طی دوسال آینده عملیاتی میشود.
* حتی یک روز تاخیر هم.....
با اینکه ایران دومین ذخایر عمده مس را که نزدیک به 90 درصدش در کرمان قرار دارد به نام خود به ثبت رسانده ولی به چه قیمتی؟؟ آلایند‌گی این صنایع چه زخمی و در چه سطحی بر تن طبیعتی زد که بدون این طبیعت الم کردن این صنایع ممکن و مقدور نبوده و نخواهد بود.
امسال پنجمین سال و زمان تحقق وعده‌ای است که سال 89 قول آن را داده بودید ولی تنها 15 درصد آن اجرایی شده و حالا حرف از طرحی می‌زنید که اگر دولت تصویب کند دوسال دیگر اجرا میشود.آلودگی هوا و آب دشت‌خاتون را به کما برده و در حال پیشروی به سمت بابک شهر است.مصوب اصلی این فاجعه کیست؟؟
انتهای پیام/