وی افزود: این تصمیم بر نگرش‌ها و شخصیت مختلف افراد بستگی دارد که گاهی آنقدر زوجین را دچار تنش کرده که تصمیم بر جدایی گرفته و یا اینکه تاثیر چندانی بر زندگی مشترک نداشته و مسائل دیگری بر قوام زندگی آنها حاکم است.
نظامی در ادامه گفت: گاهی این تصمیم گیری به سطح فرهنگ و نگرش افراد بر می‌گردد که نازا بودن همسر خود را بزرگترین گناه و نداشتن فرزند را بالاترین سرخوردگی در زندگی تلقی کرده و نقطه مقابل آن افرادی که رضایت‌مندی، تفاهم، عشق و . . . را دلیل بقای زندگی مشترک خود دانسته و بودن فرزند را در اولویت‌های بعدی خود قرار می‌دهند.
این روانشناس در پایان گفت: با توجه به نعمت بزرگ فرزند دار شدن در میان زوجین جوان اما عدم باروری نباید بر دیگر بهانه‌های مختلف برای ادامه زندگی پیروز شود و باعث جدایی و از هم پاشیدن خانواده شود.
انتهای پیام/