به گزارش خبرنگار اخبار داغ گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان؛ نخستین بار براساس اعلان «روزنامه وقایع اتفاقیه » شماره 36 به سال 1267 قمری و در دوران صدارت میرزا تقی خان امیر کبیر برخی از کوچه های ارگ تسطیح و سنگفر ش شد. تا آن ها برای عبور کالسکه مناسب و آماده گردد، کالسکه هایی که از فرنگ می آمد و یا در کارخانه معیر الممالک ساخته می شد. بعد ها در دهه های پایانی سلطنت طولانی ناصرالدین شاه «شوسه» که طریقی بود، برای آماده سازی سطح معابر جهت عبور راحت تر کالسکه ، درشکه ، گاری و ... وارد عرصه راه سازی پایتخت شد.
اما هنوز خبری از«آسفالت» نبود . تا این که سال 1310 خورشیدی فرا رسید . در این سال پیش از ورود ملک فیصل پادشاه عربستان به تهران ، بلدیه پایتخت به تکاپو افتاد، و برای نخستین بار «آسفالت» را که پدیده جدیدی در صنعت راه سازی به شمار می رفت ، وارد صحنه خیابان های تهران کرد. خیابان کوتاه الماسیه (باب همایون)، میدان توپخانه و اوایل خیابان لاله زار را آسفالت نمود . بعدها خیابان باغ شاه (امام خمینی) و خیابان پهلوی (ولی عصر) البته تا حدود کافه بلدیه ( تأتر شهر امروز ) و دیگر خیابان ها آسفالت شد و بدین ترتیب رفته رفته آسفالت نه تنها وارد خیابان ها و معابر تهران که به تمام شهر ها و جاده های کشور کشیده شد. حال که به دوران رضا خان رسیدیم. حیف است،
انتهای پیام/