وی در اینستاپست خود نوشت:
ارزش کار!
بعد از خرید شیرینی از این دستفروش مالزیایی با او عکس یادگاری گرفتم. به دلیل هم‌زاد پنداری با دوره‌ی کودکی‌ام از او خوشم آمد. وقتی گوش‌فیل و بامیه می‌فروختیم، همیشه با قلدرهای محله دعوا داشتیم، آن‌ها با یک ریال که برای دوتا گوش‌فیل می‌دادند، می‌خواستند همه‌ی شیره‌ی سینی را جمع کنند!
*** پی‌نوشت ***
علیرغم محدودیت بضاعت مالی پدر مرحوم، خوشبختانه هیچوقت مجبور به کارکردن نشدیم. خدایش رحمت کند. ولی در تعطیلات تابستان، از فروش بادبادک، فرفره و یا گوش‌فیل و بامیه، هم لذت می‌بردیم، هم پولی به جیب می‌زدیم! هیچ وقت هم کسی به ما خرده نگرفت! ... کارکردن به ما شخصیت می‌داد. احساس بزرگی می‌کردیم.
شهید مطهری در اهميت و ارزش کار می‌گوید:
"کار از جمله آثارش این است که به قلب انسان خضوع و خشوع می‌دهد، یعنی جلو قساوت قلب را می‌گیرد. بیکاری قساوت قلب می‌آورد و کار، اقل فایده‌اش برای قلب انسان این است که جلو قساوت قلب را می‌گیرد. در مجموع، کار در عین اینکه معلول فکر و روح و خیال و دل و جسم آدمی است، سازنده‌ی خیال، سازنده‌ی عقل و فکر، سازنده‌ی دل و قلب و به طور کلی سازنده و تربیت‌کننده‌ی انسان است."
انتهای پیام/