به گزارش
گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان ، دولت سال گذشته با هدف كاهش حجم واردات و افزايش توليد سيگار ماليات بر اين كالا را ٤٠ درصد افزايش داد. از سوي ديگر اين كالا با قلمداد شدن در ليست كالاهاي خاص به دليل زيان‌آور بودن، مالياتي بيش از ساير كالاها مي‌پردازد. با همه افزايش حق و حقوق‌هاي دولتي نام برده شده اگرچه واردات سيگار ٣/٢٩ درصد رشد را در سال گذشته به ثبت رسانده و توليد داخل نيز با حركت رو به رشد ادامه داشته است؛ اما درآمدهاي محقق شده مالياتي اين كالا در سال ٩٣ نه تنها با افزايش همراه نبوده بلكه ٦ درصد نيز كاهش يافته است.
١٧٨ ميليون نخ در روز كشيده مي‌شود
گفته مي‌شود ٦٥ ميليارد نخ سيگار در سال در ايران دود مي‌شود. از اين تعداد ٢٥ ميليارد نخ از طريق واردات و ٢٥ ميليارد نخ ديگر در داخل به صورت توليد مشترك و اختصاصي تامين مي‌شود. معادله يك مجهولي سيگار يك غايب دارد و آن قاچاقي است كه هر روز سهم‌گيري بيشتري از بازار دارد. خوشبينانه‌ترين برآورد سهم ٢٣ درصدي قاچاق از اين بازار است. برچسب ندارند يعني برچسب گمرك ايران را ندارند. الان بازار پر شده از سيگارهاي با برچسب اما برچسب‌هايي كه مربوط به گمرك كشور مبدا است. فروش‌شان زيرميزي است و در ظاهر در هيچ دكه و مغازه‌اي سيگار بدون برچسب داخلي نمي‌بينيد اما رُل اصلي در بازار سيگار را همين بدون برچسب‌ها بازي مي‌كنند.
اگر به‌طور تقريبي ارزان‌ترين پاكت ٢١ نخي سيگار را ١٠٠٠ و گران‌ترين آن را ٢٠ هزار تومان در نظر بگيريم، متوسط قيمت به دست آمده ١٠ هزار و ٥٠٠ تومان مي‌شود اما براي يك محاسبه اوليه به جاي ميانگين به دست آمده، متوسط قيمت را پاكتي دو هزار تومان در نظر مي‌گيريم. اگر مصرف سيگار را در كشور دست كم ٦٠ ميليارد نخ يا ٤٧ ميليون پاكت سيگار در سال در نظر بگيريم، مشخص مي‌شود مردم سالانه ٩٤ ميليارد تومان صرف خريد سيگار مي‌كنند. در واقع مي‌توان گفت ايراني‌ها در روز حدود ٢٥٧ ميليون تومان را دود مي‌كنند.
اين رقم‌ها حداقل‌‌هايي است كه محاسبه شده چراكه مبالغ پرداختي براي هر پاكت سيگار بيش از دو هزار تومان مبناي محاسبه است به‌طوري كه اگر تنها مبناي محاسبه خود را سيگارهاي وارداتي هم قرار دهيم؛ مشاهده خواهيم كرد كه تنها در سال ٩٣، با واردات ١٢٧ ميليون دلار يا ٣٣٩ ميليارد و ٤٢٧ ميليون تومان سيگار، روزانه ٩٢٩ ميليون تومان دود شده است.
وعده‌اي دور از ذهن
سال گذشته و در ماه‌هاي ابتدايي اين سال بود كه سرپرست مركز برنامه‌ريزي و نظارت بر دخانيات كشور برنامه اين مركز را به صفر رساندن واردات سيگار تا پايان سال ١٣٩٤ اعلام كرده است. اكنون كه نيمي از سال ٩٤ گذشته و عملكرد پنج ماهه تجاري بيرون آمده مي‌توان ميزان تحقق وعده آقاي رييس را ارزيابي كرد. البته طبق تبصره ٣ ماده ١٠٢ برنامه پنجم توسعه دولت موظف بوده واردات سيگار را تا پايان برنامه به صفر رسانده و نياز بازار را از طريق توليدات داخلي تامين كند. در همين راستا علي اصغر رمزي گفته بود: از واحدهاي سيگارسازي داخلي خواسته‌ايم تا برنامه‌هاي خود را براي افزايش توليد ارايه دهند و همچنين از ظرفيت‌هاي خالي موجود در اين صنعت به ميزان كامل استفاده شود. با اين وجود در حالي ماه‌هاي پاياني برنامه پنجم را سپري مي‌كنيم كه اهداف پيش‌بيني شده در اين خصوص محقق نشده است.
به اين ترتيب در بازار پر مصرف دخاني كشور، به گفته مسوولان دولتي حال كه مصرف سيگار را به عنوان يك واقعيت در جامعه بايد بپذيريم پس بهتر است براي توليد نياز كشورمان در داخل تلاش كنيم. درحال حاضر ٩ توليدكننده و ١٥ واردكننده رسمي سيگار در كشور اعلام موجوديت كرده‌اند. از اين تعداد چهار شركت هم توليدكننده و هم واردكننده سيگار هستند. اما دولت مي‌خواهد اين مناسبات را بر هم زند.
افزايش عوارض زورش به واردات نرسيد
روند نزولي واردات اما تا سال ٨٩ ادامه داشت و دوباره از سال ٩٠ افزايش ورود سيگار به كشور تا امسال روندي ادامه‌دار شد. به‌طوري‌كه در سال ٩٣ مجموع واردات سيگار حاوي توتون و سيگار برگ به كشور به عدد ١٦ هزار و ٨٩٤ تن به ارزش ١٢٧ ميليون و ٣٥٦ هزار دلار رسيده است. اگرچه اين واردات هنوز به ميزان واردات در سال ٨٥ با رقم ٣٥هزار تن به ارزش ٤٤٧ ميليون دلار نرسيده است اما نسبت به واردات سال ٨٩، ١٢١ درصد به لحاظ ارزش افزايش يافته است.
منبع: اعتماد
انتهای پیام/