والعادیات!
در محضر مرحوم آیت‌الله سید مجدالدین قاضی دزفولی، امام جمعه مجاهد شهرستان دزفول در ایام دفاع مقدس.
شاهد بودم که به گروه‌های رزمندگان بسیجی که برای تبرک و تيمن به ملاقاتش می‌رفتند، می‌گفت: "من، خاک پای شما رزمندگان سلحشور را مثل خاک سم اسبان مجاهدان در میدان نبرد، توتیای چشمانم می‌کنم. خاک پای شما تبرک است، نه وجود ناچيز من!" خداوند بر درجاتش بیفزاید.
*** پی‌نوشت ***
در سوره مبارکه "العادیات" که مربوط به جنگ ذات‌السلاسل و هنرنمایی امیرالمؤمنین است، قسم‌های عجیبی یاد می‌شود.
سوگند به نفس نفس‌های اسبان در میدان جهاد؛ سوگند به جرقه‌های افروخته شده (از اصابت سم آنان به سنگ‌ها)؛ سوگند به هجوم‌کنندگان در صبح که گرد و غبار بر می‌انگیزند.
جهاد و میدان مبارزه در راه خدا آنقدر مقدس است که هنرنمایی قرآن از وصف حالات اسب به مقام آنان تعمیم می‌یابد. در این جنگ معروف که فرماندهان قبلی ناموفق بودند! حضرت علی (ع) با طرح و برنامه‌ای دقیق، پای اسبان را می‌پوشاند که از برخورد با سنگ‌ها صدایی بلند نشود و در سپیده دم، دشمن را غافلگیر و محاصره می‌کند... "فوسطن به جمعا" (عادیات ٥)
پیامبر (ص) در نماز صبح این آیات را می‌خواند و بشارت به پیروزی علی (ع) می‌دهد. به دلیل زنجیری که به صورت سراسری به دستان اسرا بسته بودند، این جنگ را ذات‌السلاسل می‌نامند.
انتهای پیام/