زن‌ها بیشتر مقصّرند یا مردها؟

به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان ، با توجه به اینکه قرآن تعداد رکعت های نماز و جزئیات مباحث دیگر را ذکر نکرده است ، اما در رابطه با مسئله حجاب و نگاه به جزئی ترین مسائل پرداخته است! و چه زیبا مجموعه ی عظیمی از این قوانین که توسط رفیع ترین قانون گذار ، نگارش و در کتابی که جمعاً در 114 سرفصل خلاصه می شود! گرد آوری شده و حال مهم نیست برخی اسمش را  قرآن بگذارند و برخی دیگر دفترچه راهنما انسان!
 
قانون خدا نه برای آن است که ما را در تنگنا قرار دهد، بلکه برای آن است که از تنگناها و بدون اینکه آسیبی ببینیم نجاتمان بخشد.
 
« یُرِیدُ اللّهُ بِكُمُ الْیُسْرَ وَلاَ یُرِیدُ بِكُمُ الْعُسْرَ»
همه چیز از اینجا شروع شد، جوانی از انصار با زنی خوش سیما که طبق عرف جامعه روسری خویش را پشت گوش هایش قرار داده بود و چهره، گردن، گلو و بخشی از سینه اش نمایان بود روبرو گردید و به او خیره شد و چشم از او بر نداشت تا اینکه زن وارد کوچه‌ای شد .
 
جوان نیز همینطور که با نگاه به پشت سرش آن زن را تعقیب می کرد وارد کوچه تنگی شد و ناگهان صورتش به تیزی استخوانی که از دیوار بیرون زده بود برخورد کرد و شکافته شد. همین که زن رفت، جوان تازه به خود آمد و دید خون از صورتش جاری است!
 
و بعد از این داستان بود که جوان با همان حال و سر و صورتی خونین به نزد پیامبر آمد و قانون حرمت نگاه در آیه30 سوره نور و در قانون اساسی مسلمین، قرآن بر پیامبر گرامی اسلام نازل شد:
 
«قُل لِّلْمُۆْمِنِینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَیَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذَلِكَ أَزْكَى لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِیرٌ بِمَا یَصْنَعُونَ»
«ای پیامبر به مردان مۆمن بگو چشمان خود را فرو بندند و عورت های خود را از گناه حفظ کنند، این عمل برای آنها پاکیزه تر است و قطعاً خدا به آنچه می کنید ، آگاه است».
 
تبعیضی در کار نیست و سریعاً در آیه ی بعد به زنان نیز، حفظ نگاه و عفتشان گوشزد می شود. البته برای آنکه زینت هایشان بیشتر است مسئولیت هایشان نیز بیشتر می شود.[سوره نساء، آیه 23]
 
 محرم و نامحرم در بیان قرآن
به حكم صریح قرآن، تنها این افراد، محرم هستند و مابقی حكم نامحرم را دارند.
 
امّا در جوامع امروز، به هر دلیل، گاهی زن و مرد، بدون در نظر گرفتن مسائل اخلاقى و همچنین احكام محرم و نامحرمی، در ارتباط هستند و دچار ده‌ها مفسده اجتماعى شده و خود و اجتماع را به سمت هلاكت سوق می‌دهند.
 
این ارتباط ناسالم، خود دارای شدّت و ضعف است و ضعیف‌ترین مرحله آن را می‌توان نگاه حرام دانست؛ حرامی که خدای متعال در مورد آن، مردها را اینگونه مورد خطاب قرار می‌دهد:
 
 
 
«قُل لِّلْمُۆْمِنِینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ...؛[نور/ 30] به مومنان بگو: چشم‌های خود را از نگاه به نامحرم فرو گیرند» و همچنین خطاب به زنان می‌فرماید:
 
 
 
«وَ قُلْ لِلْمُۆْمِناتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصارِهِنَّ وَ یحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ و...؛[نور، آیه 31] و به زنان مۆمن بگو که چشمان خویش فروگیرند و شرمگاه خود نگه دارند و...».
 
شاید بتوان گفت که نقطه آغازین ارتباطات ناسالم بین زنان و مردان، همین نگاه حرام است. به همین دلیل بارها در گفتار و سیره معصومین(علیهم‌السلام) از آن نهی شده است.
 
به عنوان نمونه؛ پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) از جانب خدای متعال می‌فرماید: «یَابْنَ آدَمَ... وَ اِن نازَعَکَ بَصرُکَ الَی مَا حُرِّمَتْ عَلَیْکَ فَقَدْ اَعنتُکَ عَلَیْهِ بِطَبِقَتَینِ فَاطْبِق؛ فرزند آدم !... اگر چشمت بخواهد تو را به نگاه حرام بکشاند، من دو پلک در اختیار تو قرار داده‌ام، پس آن‌ها را فرو بند».[ اصول كافی، ج8، ص 219]
 
و همچنین حضرت صادق(علیه‌السلام) می‌فرماید: «النّظرُ سَهْمٌ مَسْمُومٌ مِنْ سَهامِ اِبْلِیس مَنْ تَرَکَهَا لِللّهِ عَزّوَجَلَّ لَا لِغَیْرِهِ اَعْقَبَهُ آمِناً و اِیمَاناً یَجِدُ طَعْمُهُ؛ نگاه، ناروا تیری مسموم از تیرهای شیطان است. هرکس آن را تنها به خاطر خدا ترک کند، خداوند آرامش و ایمانی به او می‌دهد که طعم گوارای آن را در خود، می‌یابد». [ بحارالانوار، ج14، ص38]
 
با کمی دقت می توان فهمید که اشاره به نکته تیر زهر آلود در سخنان ارزنده پیامبر گرامی اسلام، سمفونی نگاه حرام را به اوج خود می رساند!
 
در این حدیث با مهارت بالای سخنوری ، تمامی حملات شیطان به تیر تشبیه شده ولی تیر نگاه حرام تنها تیری است که به زهر آغشته است و تنها تیری است که زهر آن، با جاری شدن در خون قربانی به تک تک اجزا و سلول های بدنش نفوذ می کند و در نهایت تنومند ترین افرد را به خاک ذلت می افکند.
 
از وصیت های ‌امام صادق (علیه السلام) به عبدالله بن جندب است كه فرمود: حضرت عیسی ‌بن مریم (علیهماالسلام) به یارانش می‌فرمود: از نگاه كردن (به نامحرم) بپرهیزید، زیرا نگاه بذر شهوت را در دل شخص می‌پاشد و مقدمات بدبختی او را فراهم می‌كند. (نفس در اسارت شیطان،159)
 
نگاه مسموم غصه طولانی ‌می‌آورد ؛ امام صادق (علیه السلام): و چه بسیار نگاه‌هایی‌ كه غصه های ‌طولانی را در بر خواهد داشت. (بحارالانوار، ج 104، ص 40)
 
از حضرت علی (علیه السلام) روایت شده است كه: هر كس چشم خود را پایین اندازد دل خود را آسوده كرده است. (کتابچی، ریشه های قساوت قلب، ص 103)
 
نگاه به نامحرم موجب چشم پر از آتش می‌شود، هر كس چشمش را از نگاه به نامحرم پر كند خداوند در روز قیامت چشمش را از آتش پر می‌کند، مگر این كه توبه كند و بازگشت نماید. (بحارالانوار، ج 104،32)
 
همانگونه كه پیامبر خدا می‌فرمود: زنای چشم نگاه كردن است البته اگر عواقب وخیم این مسئله بادقت بررسی شود، می‌توان گفت كه این نگاه، گناه ساز است ؛ چرا که اكثر زناها، لواط‌ ها و نتیجه طلاق‌ها، نزاع‌های خانوادگی و انحراف‌ها و ...از همین نگاه‌ها بوجود آمده است. برخی جوانان به خاطر یك نگاه به انحراف‌های گوناگونی مبتلا شده‌اند. خودكشی کرده‌اند، دگر كشی کرده‌اند، فرار نموده‌اند، زندگی علمی و آینده خود را به خطر انداخته‌اند، به اعتیاد مبتلا شده‌اند، به بیماری‌های جنسی و جسمی‌ مبتلا شده‌اند، آبروی خود و خانواده خویش یا طرف مقابل را برده و یا در معرض خطر قرار داده‌اند، چه بسا یك نگاه، حیثیت یك قشر، صنف، گروه، جمعیت خاص را برده است و ضربه ای ‌جبران ناپذیر به آن‌ها وارد كرده است، و موجب سلب اعتماد از اجتماع را مهیا کرده‌ و آخرت و خود و دیگران را به ركود کشانده‌اند. (نفس در اسارت شیطان،159)
 
بنابراین خاستگاه بسیاری از ناهنجاری‌ها، ارتباطات ناسالم، بی‌حیایی‌ها و... همین نگاه حرام است كه نباید از آن غافل شد.
 
به بیان دیگر، اگر جامعه‌ای در زمینه حجاب و عفاف آسیب می‌بیند، ــ جدای از عوامل بیرونی ــ بیش از آنچه زنان در این امر، مقصّر باشند، مردان مقصّرند؛ چرا كه ــ‌ جدای از مباحث غیرت و مردانگی ــ فرد بی‌حجاب، در مواجهه با افرادی كه برای مقابله با این تیرهای مسموم شیطان، چشم خود را حفظ می‌كنند، جایگاهی برای خود ندیده و به فكر اصلاح خواهد افتاد.
 
محرم و نامحرم, محرم و نامحرم در قرآن, احکام محرم و نامحرم, احكام نگاه كردن
 
  خفاش‌صفتان، از نور حجاب می‌ترسند
شنیده اید که می‌گویند خفاش‌ها نمی‌توانند در برابر نور مقاومت کنند و از آن فرار می‌کنند، پس آن‌ها نور را مانع خود می‌بینند و می‌خواهند همه‌جا تاریک باشد تا از فرصت استفاده کنند.
 
دشمنان اسلام، هم که از ارزش‌های مورد نظر اسلام، می‌ترسند و می‌خواهند براى هرگونه هوسرانی و ظلم و بیدادگرى‏ آزاد باشند و به قول قرآن کریم: «بَلْ یُرِیدُ الْإِنْسانُ لِیَفْجُرَ أَمامَهُ؛ [قیامت/5] انسان مى‌خواهد (آزاد باشد و بدون ترس از دادگاه قیامت) در تمام عمر گناه كند»، پس هریک از ارزش‌های اسلامی را مانعی برای رسیدن به هوسرانی خود می‌بینند و می‌خواهند آنها را بی‌ارزش جلوه دهند تا آن ارزش، مورد بی‌توجهی قرار گیرد.
 
در نتیجه؛ آنها از اصل اسلام و اسلام اصیل، می‌ترسند زیرا اسلام می‌گوید: «لَنْ یَجْعَلَ اللَّهُ لِلْكافِرینَ عَلَى الْمُۆْمِنینَ سَبیلاً؛[نساء/141] خداوند هرگز راهى براى سلطه‏‌ى كفّار بر مسلمانان قرار نداده است».
 
كلمه «سَبیلاً » (در آیه‌ی کریمه) به اصطلاح از قبیل «نكره در سیاق نفى» است و معنى عموم را می‌رساند یعنی كافران، نه تنها از نظر منطق بلكه از نظر نظامى و سیاسى و فرهنگى و اقتصادى و خلاصه از هیچ نظر بر افراد با ایمان، چیره نخواهند شد. [با استفاده از تفسیر نمونه، ج4،‌ ص175]
 
پس اگر کافران، راهی برای تسلط بر عدّه‌ای از مسلمانان پیدا کردند، چنین مسلمانانی از نظر عقیده یا عمل، دچار اشکال شده‌اند، و یکی از مهم‌ترین برنامه‌های دشمنان اسلام؛ برای راه یافتن به میان مسلمانان و تسلط بر آنها، ایجاد کم‌توجهی به حجاب است و بی‌حجابی،‌ وسیله‌ای قوی برای انحراف فکری انسان ــ به خصوص جوانان ــ است.
 
و این دشمنان،‌ به قول قرآن کریم: «إِن یَظْهَرُواْ عَلَیْكُمْ لَا یَرْقُبُواْ فِیكُمْ إِلاًّ وَ لَا ذِمَّةً  یُرْضُونَكُم بِأَفْوَاهِهِمْ وَ تَأْبىَ‏ قُلُوبُهُمْ وَ أَكْثرَُهُمْ فَاسِقُون؛ [توبه/8] ‏ اگر ایشان بر شما دست یابند هیچ خویشاوندى و عهدى را رعایت نمى‏‌كنند، با زبان‌هاى خود، شما را خشنود ساخته ولى دل‌هایشان (از این معنا) اباء دارد و بیشترشان فاسقند».
 
اما هرچه بیشتر با حجاب مخالفت می‌کنند، ارزش حجاب و تعداد باحجاب‌ها بیشتر می‌شود.
 
«یُریدُونَ لِیُطْفِۆُا نُورَ اللَّهِ بِأَفْواهِهِمْ وَ اللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْكافِرُون؛‏ [صف/8] مى‌‏خواهند نور خدا را با دهان‌هایشان خاموش كنند و خدا تمام كننده نور خویش است هر چند كه كافران كراهت داشته باشند».
 
 نتیجه گیری
حواسمان باشد که همه گناهان مثل زنا و نگاه حرام دارای آثار سوء روی روح وروان انسانی می‌باشد كه اول مثل نقطه سیاه روی تابلویی سفید روح را لكه دار می‌کند و رفته رفته اگر انسان به داد خود نرسد و توبه نكند! دچار یك قساوت و سنگدلی می‌شود و تمام وجود او را سیاهی و تباهی فرا می‌گیرد؛ و دیگر هیچ موعظه گری و هیچ متنبه كننده ای ، حتی مرگ او را بیدار نخواهد كرد، مگر توجه خداوند متعال و اهل البیت (علیهم السلام) دست او را بگیرد و از سرازیری جهنم نجات دهد.

انتهای پیام/