سنبل آبی گیاهی است آبزی که به وسیله دم برگ‌های تغییر شکل یافته،به شکل اسفنج روی سطح آب شناور می‌شود و به وسیله استولون (ساقه‌های رونده یا بندهای ریشه‌زا) تکثیر می‌شود. این گونه بومی کشورهای امریکای جنوبی خاصه کشور برزیل است و امروزه به اغلب کشورهای دنیا وارد شده است.
این گیاه در مناطق گرمسیری روی آب‌های راکد به شدت رشد می‌کند و در برخی مناطق مانند استرالیا به دلیل پوشاندن سطح وسیعی از رودخانه‌ها و باتلاق‌ها، مشکلات زیست محیطی مختلفی از جمله مشکل در زندگی ماهیان و گیاهان آبزی ایجاد کرده است.
سنبل آبی چنان سطح آب را می‌پوشاند که حتی رفت و آمد قایق‌ها هم دچار مشکل می‌شود. امروزه این گیاه در ایران در حوض حیاط خانه‌ها نگهداری می‌شود و حتی در گلفروشی‌های سطح برخی از شهرها از جمله رشت به صورت گسترده به فروش می‌رسد.
این گیاه آبزی در بخش انتهایی رودخانه مرغک در محدوده منطقه حفاظت شده سیاه‌کشیم مشاهده شد. بررسی حدود چهار کیلومتر از طول رودخانه نشان می‌دهد که این گونه در کل طول رودخانه پراکنش دارد و در مناطقی که سطح آب کم و راکد است، توده‌هایی از این گونه تشکیل شده است.
همچنین سنبل آبی در طول رودخانه بهمبر و در برخی از مناطق توده‌های انبوهی نیز تشکیل شده است.
باتوجه به بررسی‌های به عمل آمده به نظر می‌رسد این گونه در حال پیشروی و انتشار در داخل تالاب انزلی است و در صورتی که در مراحل ابتدایی مقابله‌ای با آن صورت نگیرد، این گونه پایش را بر پشت گونه مهاجم آزولا خواهد گذاشت و بلای دیگری بر پیکر ناتوان تالاب بین‌المللی انزلی خواهد شد، زیرا این گونه در آب‌های کم عمق و راکد توانایی بالایی برای تکثیر دارد و این شرایط در اغلب بخش‌های تالاب انزلی در فصل بهار و تابستان کاملا مهیاست.
انتهای پیام/