به گزارش
گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان شرق استان کرمان یکی از بیابانی و خشن‌ترین مناطق مسکونی کشور محسوب می‌شود که مردمانش به‌رغم خباثت طبیعت، با تمام توان در طول تاریخ در راستای رونق مناطق مسکونی کویر کوشیده‌اند و وجود هزاران روستا در شرق استان کرمان بیانگر همین تلاش شبانه‌روزی کویرنشینان است.
ریگان و فهرج آخرین مرز بین استان بزرگ کرمان با دشت‌های سیستان و بلوچستان است؛ دارای مردمانی محروم و کم برخوردار که طی مهروموم‌های اخیر کمی طعم توسعه را چشیده‌اند و حالا پس از مدت‌ها از داشته‌هایی مانند آب آشامیدنی سالم و برق و تلفن و جاده دسترسی به شهرهای دیگر برخوردار شده‌اند ولی هنوز هم بسیاری مشکلاتشان برجا مانده است.
در کنار مشکلات ساختاری این مردمان، که ریشه‌ای تاریخی در منطقه شرق کرمان دارد و به نوع نگاه توسعه‌ای به کرمان بازمی‌گردد، مردمان محروم ریگان و فهرج با مشکلی بزرگ مواجه هستند و آن بیابان‌های گسترده لوت در شرق استان کرمان است.
روستاهایی که در عمق کویر دیده نمی‌شوند
نمی توان به شرق استان کرمان نگاه کرد و اهمیت وجود هزاران روستای کوچک و بزرگ را در اعماق کویر نادیده گرفت. روستاهایی که از ابعاد مختلف اقتصادی، فرهنگی و امنیتی اهمیتی راهبردی دارند و وجود آنها و استمرار حضور مردم در آنها یکی از محورهای مهم توسعه و امنیت در شرق کشور محسوب می شود.
اما شهرستان ریگان و فهرج حجم قابل توجهی از عرصه های بیابانی و کویری استان را نیز به خود اختصاص داده اند تنها در ریگان ۴۷۳ هزار و ۲۸۴ هکتار بیابان وجود دارد که از این میزان ۱۰۹ هزار و ۸۹۵ هکتار جزو کانون های بحرانی بیابانی در کشور محسوب می شوند.
این در حالی است که دهها روستای ریگان دقیقا در همین کانون های بیابانی قرار گرفته اند و با پدیده بیابانزایی دست به گریبان هستند.
منبع : مهر
انتهای پیام/