به گزارش حوزه
احزاب و تشکل‌های گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، گذر از صافی شورای نگهبان دغدغه‌ای است که امروز ذهن بسیاری از اصلاح‌طلبان به‌ویژه رادیکال‌های این جریان را به خود مشغول کرده است. رفرمیسم‌های ایران در حالی خود را برای انتخابات دهمین دوره مجلس آماده می‌کنند که عبور برخی چهره‌های ایشان از فیلتر نهاد نظارتی با اما و اگرهای جدی رو‌به‌رو است.
جریان اصلاحات به دلیل کارنامه نه‌چندان‌قابل دفاع سیاست‌ورزی خود در سالیان اخیر، به احراز صلاحیت تنی چند از مهره‌های نشان‌دار خود توسط شورای نگهبان ، مشکوک است.
اما راهبرد چیست؟ اصلاح‌طلبان چند راهبرد را برای برون‌رفت از این تشکیک، دنبال می‌کنند.
راهبرد اول/ گفتگو با شورای نگهبان
بعد از حوادث سال 88، بخش اعظمی از متبوعین اصلاح‌طلب، میان خود و نهادهای حاکمیتی خط جدایی کشیدند تا حدی که انتخابات مجلس نهم با قهر خودخواسته ایشان با صندوق‌های رأی برگزار شد. اما امروز بعد از گذشت 6 سال از آن رویدادها، به نظر می‌رسد که اصلاح‌طلبان، ادامه حیات سیاسی خود را در گرو گفتگو با حاکمیت می‌دانند. دیدار "محسن رهامی" رئیس کمیته انتخابات شورای هماهنگی جبهه اصلاحات با "آیت‌الله محمد یزدی" و "آیت‌الله مومن" از فقهای شورای نگهبان و همچنین دیدارهای اخیر "محمدرضا عارف" رئیس بنیاد امید ایرانیان با برخی اعضای نهاد نظارتی در راستای همین سیاست بوده است.
راهبرد دوم/ سرمایه‌گذاری روی مهره‌های خنثی
عدم تمرکز روی چهره‌های رادیکال و شناسایی فعالان اصلاح‌طلب خنثی -از منظر مطالبات سیاسی- که فاقد هرگونه کارنامه سوء اجتماعی و سیاسی هستند، می‌تواند راه جلوس اصلاح‌طلبان روی صندلی‌های سبز بهارستان را هموار کند. اما این راهبرد یک ضعف برای اصلاحاتی‌ها به دنبال دارد و آن هم اینکه با ورود چنین چهره‌هایی به پارلمان، عملا خواسته‌های ملزوم چپ‌های سیاست ایران، عقیم خواهد ماند.
راهبرد سوم/ دست دوستی به اصولگرایان میانه‌رو
راهبردی که از اپیدمی بالایی در میان اصلاح‌طلبان برخوردار است. "شورای هماهنگی جبهه اصلاحات"، پیگیری سختی برای عملی‌شدن این اندیشه دارد. استدلال ایشان در دنباله‌روی راهبرد یادشده، جلوگیری از ورود نیروهای تند اصولگرا به مجلس و همچنین فتح پارلمان، با بِرَند اصولگرایی است. "علی‌اکبر ناطق نوری" رئیس اصولگرای مجلس پنجم، یکی از آن چهره‌هایی است که اصلاح‌طلبان نقشه‌های زیادی برای مصادره وی دارند. در کنار وی البته از "علی لاریجانی" هم یاد می‌شود. چهره‌ای که روزگاری در جایگاه ریاست سازمان صدا و سیما روی فرش اتهام‌زنی اصلاح‌طلبان بود، امروز در عرش تملق‌گویی ایشان قرار گرفته است. به گونه‌ای که هفته گذشته، یکی از جریده‌های اصلاح‌طلب، مدیحه‌سرایی بی‌سابقه‌ای در وصف احوالات رئیس مجلس به راه انداخت. این روزنامه درباره علی لاریجانی نوشت: "لاریجانی دیگر رفیق اصولگرایان نیست"، "اصلاح‌طلبان می‌توانند به لاریجانی اعتماد کنند"، "لاریجانی هیچ‌گاه دست دوستی اصلاح‌طلبان را پس نزده و به گرمی فشرده است".
در همین‌باره "عباس عبدی" یکی از تئورسین‌های اصلاح‌طلب در اظهاراتی، حمایت خود از رویکرد جریان متبوعش در قرابت با اصولگرایان را اعلام کرد. عبدی معتقد است: "لزومی ندارد که برنامه‌های اصلاح‌طلبی صرفا توسط اصلاح‌طلبان دنبال شود".
گفتنی است؛ امثال "کمال سجادی" سخنگوی جبهه پیروان، هدف جریان چپ سیاسی از هواداری اصولگرایانی همچون لاریجانی را "ایجاد تفرقه در اردوگاه راست می‌داند".
و اما... بگرد تا بگردیم
قِسمی از اصلاح‌طلبان بر این باورند که هم‌کیشانشان در جریان اصلاح‌طلبی، نیازی به استفاده از شیوه‌های خاص برای عبور از فیلتر شورای نگهبان ندارند؛ "حسین مرعشی" سخنگوی حزب کارگزاران از جمله این افراد است. مرعشی اصلاح‌طلبی را معادل کل کشور معرفی می‌کند و میگوید: "موضوع رد صلاحیت، چالش اصلاح‌طلبان نیست بلکه چالش کشور است". مرعشی می‌افزاید: "اصلاح‌طلبان برای عبور از فیلتر نهادهای نظارتی، نیازی به ارفاق یا استفاده از شیوه‌های خاص ندارند".
برخی عادت کرده‌اند که تمام کاسه‌ها و کوزه‌ها را بر سر نهادهای موجه و قانونی نظیر شورای نگهبان بشکنند و در عین تأکید به حرکت بر مدار قانون‌گرایی، نهادهای نظارتی را سدی در برابر برگزاری آزاد انتخابات بدانند.
الغرض؛ شورای نگهبان، نهاد ناظر بر امر انتخابات است که بنابر نصّ قانون اساسی، وظیفه احراز صلاحیت کاندیداها را بر عهده دارد. اینکه گاها افرادی تصور می‌کنند این شورا، نگاه جانبدارانه به گروهی خاص دارد و از روی غرض، صلاحیت کاندیداهای جریانی را محرز نمی‌شمارد، در حقیقت به قانون اساسی ظلم کرده‌اند؛ البته ناگفته نماند، برخی نباید انتظار داشته باشند که شورای نگهبان، زیر پای افرادی که در بزنگاه‌های سیاسی و اجتماعی، کیان نظام اسلامی را هدف قرار دادند، فرش قرمز پهن کند.
گزارش از حسام رضایی
انتهای پیام/
دوست عزیز شما برو مطالعه کن می بینی در تمام کشور ها نهاد نظارتی وجود داره تا هر کسی که مخالف سیاست های اون کشور هست وارد نهادهای حساس نشه.........