به گزارش خبرنگار
حوزه فن‌آوری گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان؛ احمد سلمان اوغلی خیاوی محقق گفت: در این مطالعه یک نانوحسگر قابل حمل برای تشخیص زود هنگام و آسان تومورها طراحی و شبیه سازی شده است. این نانوحسگر متشکل از نانوذرات پلاسمونیکی است که با یک فاصله‌ی منظم از یکدیگر قرار گرفته‌اند.
خیاوی در توضیح مطالعات صورت گرفته عنوان کرد: «در این کار ابتدا مدلسازی آشکارسازی برای تشخیص زودهنگام و آسان تومور سرطانی با استفاده از پدیده‌ی پلاسمونیکی نانوذرات طراحی شد. در ادامه نیز با توجه به نتایج کسب شده یک نمونه‌ی آزمایشگاهی از این حسگر ساخته شده و در حال حاضر آزمون‌های مشخصه‌یابی بر روی آن در حال انجام است.»
طبق نتایج مدلسازی، این حسگر حساسیت بالایی به تغییرات میدان‌های الکترومغناطیسی دارد که از بافتهای مختلف (عادی و تومور) پراکنده شده است. لازم به ذکر است که نقش نانوحسگر بین سطح بدن و آشکارساز، تقویت سیگنال و نمونه برداری از طریق اثر پلاسمونیک نانوذرات است.
به گفته‌ی این محقق، گذردهی امواج از بافت طبیعی با گذردهی بافت تومور متفاوت است. از این رو، برهمکنش این بافت‌ها با امواج الکترومغناطیسی حاصل از یک میدان الکتریکی یکسان، به نتایج متفاوتی منجر می‌شود. این بدان معنی است که یک غیر یکنواختی در پروفایل دریافتی از اندرکنش نور گسیل شده و بافتهای مختلف سالم و سرطانی رخ خواهد داد و این سیگنال معنی‌دار وسیله‌ای برای تشخیص بافت تومور خواهد بود.
وی در ادامه به نحوه‌ی عملکرد این نانوحسگر پرداخت و گفت: «بدیهی است که با توجه به ضریب جذب بافت، فوتون‌های عبور یافته از آن بسیار ناچیز خواهد بود و تنها بخش کوچکی از فوتون به آشکارساز می‌رسد. در واقع حسگر طراحی شده بر اساس نانوذرات، حساسیت بالایی برای جمع کردن فوتون‌های پراکنده شده، تقویت و تشخیص آن‌ها دارد. این ویژگی سبب می‌شود دقت تصویربرداری افزایش یافته و تشخیص تومورهای کوچک نیز راحت‌تر شود.»
انتهای پیام/