گروه ورزش باشگاه خبرنگاران جوان- تیم ملی بسکتبال ایران پس از چهار پیروزی پیاپی در جام ویلیام جونز، ظهر امروز نخستین شکست‌اش را در این جام برابر منتخب آمریکا تجربه کرد. به همین دلیل گفت‌وگوی کوتاهی با اسدالله کبیر، کارشناس بسکتبال و سرمربی تیم شهرداری گرگان انجام دادیم.
تیم ایران امروز پس از چهار پیروزی مقابل آمریکا شکست خورد. این دیدار را چطور ارزیابی می‌کنید؟
ببینید مساله بازی‌های تدارکاتی با دیدارهای رسمی فرق می‌کند. در دیدارهای رسمی مربیان از تمام توان تیمی خود بهره می‌برند اما در مسابقات دوستانه طبیعی است مربیان دنبال اهداف دیگری باشند. سرمربی آلمانی تیم ملی هم در بازی امروز خواسته‌های دیگری داشت و شکست ما برابر منتخب آمریکا چندان مهم نیست. من در آلمان از نزدیک شاهد دیدار تیم ملی برابر گوتا بودم. در کوارتر پایانی آن دیدار بایرمن بازیکنان ذخیره را به میدان فرستاد و این موضوع نشان می‌دهد او می‌خواهد از تمام توان تیمی خود در رقابت‌های آسیایی بهره ببرد.
امروز در غیاب حامد حدادی به مصاف نماینده آمریکا رفتیم. به نظر شما اگر صمد نیکخواه بهرامی و حدادی در این بازی حضور داشتند؛ شرایط تفاوت نداشت؟
خیر. من مدتی پیش مصاحبه‌ای از بائرمن خواندم که تصریح کرده بود به یقین دنبال بازیکنان جانشین برای نسل طلایی بسکتبال ایران است. او مربی کاربلدی است. ما در سال‌های گذشته هم تدارکات بدی نداشتیم و باید رفته رفته به سمت جانشین‌سازی برای ستاره‌های بسکتبال ایران حرکت کنیم. البته سن بازیکنان جانشین چندان مهم نیست بلکه مهم کیفیت بازی آن‌هاست.
به نظر شما بسکتبال ما به سمت پشتوانه‌سازی حرکت می‌کند؟
فکر می‌کنم کارهایی در پایه انجام شده تا به این سمت حرکت کنیم. البته شما باید زمان را هم مدنظر داشته باشید. یک بسکتبالیست برای این‌که در سو‍پرلیگ بازی کند؛ نیاز به ۷ سال زمان دارد و برای این‌که بتوانیم جانشینان ستاره‌های فعلی خود را پرورش دهیم به ۱۰ تا ۱۲ سال زمان احتیاج داریم.
کادر فنی تیم ملی در دیدارهای تدارکاتی از بازیکنان در پست‌های غیرتخصصی استفاده می‌کند. برای نمونه محمد حسن‌زاده در پست سنتر به میدان می‌رود یا جواد داوری به عنوان گارد راس بازی می‌کند.
ببینید بین بازیکنان پست‌های یک و دو، یا بازیکنان پنج و چهار شباهت‌های زیادی وجود دارد و از این حیث نمی‌توانیم از کار بائرمن ایراد بگیریم. ضمن این‌که او به یقین از این تاکتیک خود هدفی را دنبال می‌کند که باید نتیجه آن‌را در آینده ببینیم.
بازیکنان تیم ملی برابر آمریکا پرتاب‌های آزاد زیادی را از دست دادند. آیا این موضوع برای تیم ما نقطه ضعف بزرگی به شمار نمی‌آید؟
این مشکل همیشگی بسکتبال ایران است که در دیدارهای بین‌المللی گریبانگیر تیم ملی هم می‌شود. در استانداردهای بین‌المللی هر بازیکن باید بالاتر از ۸۵ درصد از پرتاب‌های آزاد خود را به ثمر برساند اما آمار بازیکنان ما از این استاندارد پایین‌تر است. به هرحال بسکتبال ما باید روی دو نکته کار کند. نخست پرتاب‌های آزاد و بعد از آن ریباند. این دو مقوله می‌تواند سرنوشت بازی‌های تیم ملی را تغییر دهد.
انتهای پیام/