به گزارش
نبض بازار گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان،
اصولاً در هر کسب وکاری، عوامل تأثیرگذاری وجود دارند که بدون هماهنگی و تعامل رو به رشد و تنگاتنگ این عوامل، موفقیت آن کسب وکار امکان پذیر نیست . حوزه بانکداری الکترونیک نیز از این قاعده مستثنی نبوده و بدون تعامل مثبت و رو به رشد عوامل خود، نمی‌تواند کسب و کار موفقی باشد و منافع ذی نفعان خود که شامل تمامی این عوامل می‌باشد را تأمین نماید .
درحوزه بانکداری الکترونیک، عوامل تأثیرگذار بر کسب و کار به شرح زیر می‌باشند:
بانک مرکزی : به عنوان هماهنگ کننده، ناظر و راهبر.
بانک ها و مؤسسات مالی : به عنوان ارائه دهنده خدمات به مشتریان و دریافت کننده خدمات نرم افزاری ازشرکت ها.
شرکت‌ها : به عنوان ارائه دهنده راهکارها و محصولات نرم افزاری و سخت افزاری.
مشتریان : به عنوان کاربران نهایی.
عوامل موفقیت بانکداری الکترونیکی
عوامل موفقیت پروژه مجموعه ای از شرایط، حقایق و یا توانایی هایی هستند که به خروجی پروژه کمک می‌کنند. این‌ها نیروهای با نفوذی هستد که موفقیت پروژه را تسهیل می‌کنند و یا مانع آن می‌شوند.
عوامل به موفقیت و یا شکست پروژه‌ها کمک می‌کنند اما پایه ای برای قضاوت نیستند.
عوامل حیاتی برای دستیابی به موفقیت داده کاوی در پروژه های سازمانی باتوجه به بررسی های نعمتی و بارکو می‌تواند در دسته بندی زیر گنجانده شود:
1- مباحث داده: کیفیت داده و انسجام داده
2- مباحث تکنولوژیکی: ادغام های تکنولوژیکی و سطح خبرگی تکنیکی
3- مباحث سازمانی: رابطه بین وجود یک استراتژی داده کاوی به روشنی تعریف شده در راستای استراتژی شرکت و نتایج واقعی اجرای پروژه داده کاوی، رابطه مثبت بین بازمهندسی فرایند برای پشتیبانی سیستم داده کاوی و نتایج واقعی اجرای داده کاوی، رابطه مثبت بین طرح های انگیزشی جدید برای پشتیبانی سیستم های داده کاوی و نتایج واقعی اجرای داده کاوی و رابطه مثبت بین وجود استراتژی برون سپاری برای سیستم داده کاوی و نتایج واقعی اجرای پروژه داده کاوی
4- مباحث افراد: ارتباط بین افراد و نتایج پروژه با وجود جذابیت های خاص پـروژه ای فناوری اطلاعات از نظر قابلیت ایجاد تغییر و تحولات مثبت فراوان در سازمان‌ها، ترس از عدم موفقیت و شکست این پروژه‌ها همواره مانعی بر سر راه پیاده سازی آن‌ها بوده است. در دنیای کسب و کار امروز، سازمان‌ها به شکلی بنیادین تغییر کرده و هیچ شباهتی به سازمان های دیروز ندارند.
سازمان‌ها باید با ساختارهای منعطف تر، هموارتر و یادگیرنده تر و مبتنی بر شبکه جایگزین می‌شدند. بنابراین، توجه‌ها به سمت روش های متفاوتی در سازماندهی کارها معطوف شده است که سازمان های مجازی قادر به انجام آن بودند.
انتهای پیام/