به گزارش خبرنگار حوزه پایه و آبی گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، تیم سه نفره ژیمناستیک کشورمان که به مسابقات قهرمانی آسیا در هیروشیما اعزام شده بود، دست پر به کشور بازگشت. یک بار دیگر تلاش و پشتکار جوانان این مرز و بوم به بار نشست تا ثابت شود جوان ایرانی «می‌تواند»، فقط کافی است او را کشف کرد، پروراند و تحت حمایت قرار داد.
روز یکشنبه هفته جاری، تیم ملی ژیمناستیک کشورمان که به مسابقات قهرمانی آسیا در هیروشیما اعزام شده بود، توسط عبداله جامعی جوان بوشهری به یک مدال برنز در ماده خرک حلقه دست یافت تا طلسم مدال نگرفتن ایران در این رشته پر مدال سرانجام شکسته شود.
دو ژیمناستیک دیگر کشورمان نیز در این رقابت‌ها به عنوان چهارمی دست یافتند تا برای کسب مدال فقط یک گام کم آورده باشند.
هرچند تیم ملی در هیروشیما کارنامه قبولی گرفت و طلسم را باطل کرد، اما اگر می‌خواهیم این موفقیت‌ها تداوم یابد باید به این نکته توجه کرد که از هیروشیما چه درس‌هایی می‌توان گرفت.
کامیابی ژیمناستیک کشورمان در زمان و مکانی رقم خورد که می‌توان آن را به فال نیک گرفت. موفقیت ژیمناستیک کاران ما روزی رقم خورد که دنیا خود را برای گرامیداشت یاد قربانیان حمله اتمی آمریکا به هیروشیما آماده می‌کرد.
از قضا موفقیت ما هم در هیروشیما رقم خورد، شهری که 70 سال قبل به دست آمریکا ویران شده بود، امروز شهری پررونق و باشکوه است، هیروشیمای دیروز از زیر ویرانه سر برآورد و امروز باشکوه و پرابهت ایستاده است، ژیمناستیک ما هم در همین شهر پس از 70 سال تولدی دوباره یافت، مدال گرفت و روی سکو رفت.
این تلاقی زمانی و مکانی را به فال نیک می‌گیریم و امیدواریم ژیمناستیک ما هم همچون هیروشیمای امروز، رونق و شکوه پیدا کند، و چرا که نه؟
بار دیگر تأکید می‌کنیم که اگر به جوانان این مرز و بوم بها داده شود و برای آنها سرمایه‌گذاری شود آنها می‌توانند در هر حوزه‌ای و هر عرصه‌ای بدرخشند.
در فرهنگ ما ضرب‌المثلی هست که می‌گوید: با یک گل بهار نمی‌آید، اما نویسنده معتقد است یک مدال ژیمناستیک می‌تواند بهار این رشته را رقم بزند و نویدبخش روزهای خوش این رشته باشد.
با بررسی و مقایسه نتایج به دست آمده ژیمناستیک در رقابت‌های آسیایی هیروشیما و المپیک آسیایی 2014 اینچئون (کره جنوبی) پیشرفت ورزشکاران‌مان را می‌توانیم به وضوح ببینیم.
*** مقایسه عملکرد اعضای تیم ملی ژیمناستیک
تیم ملی ژیمناستیک کشورمان در المپیک اینچئون با 5 ورزشکار شرکت کرده بود که از بین آنها دو نفر راهی مرحله فینال در تک وسیله شدند.
خناری‌نژاد در ماده دارحلقه به فینال رسید و در پایان با کسب امتیاز 13633 به عنوان هشتمی دست یافت. دیگر فینالیست تیم ملی، کیخوا بود که در خرک حلقه موفق شد به جمع فینالیست‌ها راه یابد، او نیز با کسب امتیاز 13566 در جایگاه هشتم قرار گرفت.
این در حالی است که 4 سال قبل‌تر یعنی در رقابت‌های المپیک آسیایی گوانگژو ما دو فینالیست به نام‌های رمضان‌پور و امیر اعظمی داشتیم که به ترتیب دهم و چهارم شده بودند.
اما جوانان ژیمناست ما در هیروشیما دست به کار بزرگی زدند و نشان دادند که می‌توان از آنها انتظار درخشش داشت.
عبداله جامعی جوان بوشهری که به اذعان آذرپی سرمربی تیم ملی ژیمناستیک کشورمان با وساطت رئیس هیأت ژیمناستیک استان بوشهر از او تست ورود به تیم ملی به عمل آمده بود «سحر سیاه» ژیمناستیک کشورمان را باطل کرد و نام کشورمان را در جمع مدال‌داران ژیمناستیک جهان ثبت کرد. علاوه بر جامعی خنازی‌نژاد و کیخواه نیز موفق‌تر از قبل ظاهر شدند.
خناری‌نژاد که در اینچئون به عنوان هشتمی رسیده بود با کسب امتیاز 14925 تا رتبه چهارمی خود را بالا کشید و تا یک قدمی کسب مدال رفت.
خناری‌نژاد چنان اعتماد به نفس داشت که خود را صاحب مدال می‌دانست و وقتی در یک قدمی کسب مدال از کسب مدال بازماند، اعلام کرد از تیم ملی کناره‌گیری می‌کند.
کیخواه دیگر عضو تیم ملی ژیمناستیک کشورمان نیز در هیروشیما در ماده خرکحلقه با کسب 14575 پس از جامعی چهارم شد تا نسبت به رقابت‌های اینچئون، 4 پله صعود کرده باشد.
کیخواه در اینچئون برای اولین بار ایران را در فینال خرک حلقه صاحب نماینده کرد، اما نتوانست به عنوانی بهتر از هشتمی دست یابد.
مقایسه عملکرد کیخواه در هیروشیما و اینچئون نشان دهنده پیشرفت مشهور او و بهبود امتیازاتش است.
*** درس‌های هیروشیما برای مسئولان ورزش
اکنون برمی‌گردیم به مطلبی که در مقدمه این گزارش به آن اشاره کردیم، اگر جوان ایرانی را کشف کرد، پروراند و تحت حمایت قرار داد، او می‌تواند آنچه را که «غیرممکن به نظر می‌رسد، ممکن سازد»، برای اثبات این مسئله نیازی به ورق زدن تاریخ و بررسی‌های عمیق نیست.
در عرصه‌های مختلف از علمی گرفته تا ورزشی ما نمونه‌هایی از این دست را کم نداریم. در همین تیم سه نفره اعزامی به هیروشیما جوانی گمنام از یکی از استان‌های محروم ناجی ورزش ژیمناستیک ما می‌شود که کشف او فقط حاصل یک اتفاق و اصرار یکی از مسئولان ورزش بوشهر بوده است. اگر بخواهیم به نمونه‌های تیمی نیز اشاره کنیم، می‌توانیم از والیبال، بسکتبال، هندبال و... یاد کنیم.
خوب به یاد داریم سال‌هایی را که در والیبال برای پیروزی در یک ست در برابر چشم بادامی‌های شرق آسیا یک آرزو و یا شاید رویای دست نیافتنی بود.
اما مدیریت صحیح، برنامه‌ریزی دقیق، اختصاص بودجه مناسب، استخدام مربیان کاربلد و کشف استعداد‌های ناشناخته والیبال این مرز و بوم نتیجه داد و حال تیم ملی والیبال به جایگاهی رسیده است که با تیم دوم خود رو در روی همان چشم بادامی‌ها می‌ایستیم و آنها را به زانو در می‌آوریم، حالا دیگر والیبال ایران شانه به شانه بزرگان این رشته در جهان ؟، قهرمان جهان و المپیک را در هم می‌کوبد.
اکنون دوست و دشمن اعتراف می‌کنند که ایران بهترین تیم قاره کهن است.
پارک کی‌دون سرمربی سابق تیم ملی والیبال کشورمان که اکنون سرپرستی تیم ملی والیبال کره جنوبی را بر عهده دارد در خصوص عوامل پیشرفت والیبال ایران گفته است: سازماندهی و برنامه‌ریزی دقیق فدراسیون والیبال ایران برای بازیکنان نوجوان و جوان باعث پیشرفت والیبال ایران شده است.
در رشته‌های دیگر هم وضع به همین ترتیب است، راه موفقیت از مسیر برنامه‌ریزی و البته تامین منابع مالی می‌گذرد.
نمونه دیگر می‌توان به تکواندو اشاره کرد، رشته‌ای که خاص کشور کره‌جنوبی است و سال‌ها آنها حاکم مطلق قاره آسیا و جهان بودند، اما اکنون این جوانان ایرانی هستند که گوی سبقت را در میادین بین‌المللی از حریفان خود می‌ربایند.
از بحث اصلی خارج نشویم، ژیمنماستیک کشورمان هم قادر است مسیر فدراسیون‌های موفق را طی کند، برای این کار باید از آنها الگو بگیرد.
در حال حاضر آنچه که بیش از هر زمان دیگری اهمیت آن برای ژیمناستیک احساس می‌شود برنامه‌ریزی بند مدت و برطرف کردن مسائل مالی این رشته‌ی پرمدال است.
اگر مسئولان ورزش کشورمان می‌خواهند در رقابت‌های مهمی مانند المپیک آسیایی، ایران در جمع بالا نشینان قرار بگیرد باید روی رشته‌های پرمدال سرمایه‌گذاری بیشتری بکنند.
ژیمناستیک هنری 42 مدال دارد که این تعداد با احتساب ترامپولین و ریتمیک به 54 مدال می‌رسد، اما متاسفانه ما تا کنون در المپیک آسیایی از این خوان گسترده بی‌بهره بوده‌ایم.
در المپیک آسیایی که ما رقابت تنگاتنگی با قزاق‌ها داریم کسب مدال در رشته‌ای مانند ژیمناستیک می‌تواند ما را به عنوانی بهتر از قزاق‌ها برساند.
کیومرث هاشمی رئیس کمیته ملی المپیک پس از رقابت‌های آسیایی اینچئون به صراحت به این مطلب اشاره مرد که ما با قزاق‌ها رقابت می‌کنیم و آنها در رشته‌های پرمدال مانند ژیمناستیک و شنا مدال گرفتند.
هاشمی به خوبی به علت ناکامی ایران در رشته‌ای مانند ژیمناستیک اشاره کرد و گفت: علت این است که ما نتیجه‌گرا هستیم، در بعضی رشته‌ها باید تحمل کرد، البته با برنامه.
هاشمی در یکی از مصاحبه‌های خود عنوان کرده است که ژیمناستیک هزینه زیادی نمی‌خواهد.
این جمله ایشان را می‌توان اینطور تفسیر کرد که مشکل ژیمناستیک ما در حال حاضر بودجه نیست، برنامه‌ریزی و کار زیربنایی مسئله اصلی ورزش ژیمناستیک ایران است اما باید به آقای رئیس گفت که ژیمناستیک ما در حال حاضر با فقر مالی دست و پنجه نرم می‌کند. این همان چیزی است که آذرپی سرمربی تیم ملی ژیمناستیک کشورمان در گفتگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران صراحتا به آن اشاره کرده است.
آذرپی گفته است: بدون پول نمی‌توان کار خاصی کرد، باید بودجه تامین شود تا بتوان نتایج بهتری گرفت. هیچکدام از وسایل تمرین ما به روز نیست که اگر بود من قول مدال در پرش خرک را می‌دادم.
متوجه شدید، ژیمناستیک پوی می‌خواهد، شاید هم منظور رئیس کمیته ملی المپیک این بوده است که در مقایسه با فوتبال (این رشته ناکام ایران) ژیمناستیک هزینه زیادی نمی‌خواهد، اگر منظور شما این باشد ما هم با شما کاملا هم عقیده‌ایم. شاید اختصاص یک دهم بودجه فوتبال به ژیمناستیک ما را به مدال‌های بیشتر آسیایی -حتی به رنگ طلا- برساند. چرا که نه؟
اگر ژیمناستیک آسیا که به گفته رئیس فدراسیون ژیمناستیک کشورمان، قطب ژیمناستیک دنیا است، در سلطه چشم بادامی‌های چینی، ژاپنی و کره‌ای است. دلیل آن ضعف عملکرد فدراسیون ما در این سال‌ها بوده است مگر ما تکواندو را از چنگ کره‌ای ها در نیاوردیم، پس در ژیمناستیک هم می‌توانیم، البته در دراز مدت و با برنامه‌ریزی.
کلام آخر؛
کلام آخر این است که جوانان ما در هیروشیما ثابت کردند مانند هر رشته دیگری، در ژیمناستیک هم جوانان ایران ظرفیت کسب موفقیت را دارند، فقط باید به آنها بها داد و آنها را دریافت.
عباسعلی توانا نایب رئیس فدراسیون ژیمناستیک کشور نیز به این موضوع اذعان دارند که ایران از ظرفیت‌های خوبی برخوردار است و باید در شهر‌های مختلف به استعدادیابی پرداخت.
برگزاری منظم لیگ ژیمناستیک یکی دیگر از راه‌های کشف استعداد در این رشته است که متاسفانه به آنها بهایی داده نمی‌شود، بطوریکه در سال‌های 92 و 93 به دلیل مشکلات و هزینه‌های لیگ برگزار نشده است.
امیدواریم کسب اولین مدال ژیمناستیک به فضای یأس و ناامیدی پایان دهد. پیشتر در سایتی آمده بود که " باید خواب رسیدن به سکو را ببینیم "
چشم‌ها را باید شست و جور دیگر باید دید، باید نگاه همه ما از مسئولان گرفته تا مردم عادی به ژیمناستیک تغییر کند تا شاهد اهتزاز پرچم خوش‌رنگ کشورمان در میادین بین‌المللی باشیم، نباید از کسب برنز و عناوین چهارمی شادمان باشیم و به آن بسنده کنیم.
درویش‌زاده رئیس فدراسیون ژیمناستیک کشورمان اولین کسی است که باید زیاده‌خواه باشد، اما از اظهارات ایشان بر می‌آید که گویا خیلی زیاده‌خواه نیست.
او در رقابت‌های اینچئون وقتی ژیمناست‌های ما در دور مقدماتی به عناوین پنجم و ششمی دست یافتند و به فینال رسیدند با خوشحالی در مقابل دوربین‌های تلویزیون قرار گرفت و از این نتایج ابراز رضایت و البته شادمانی کرد. او پس از رقابت‌های هیروشیما نیز این نتایج را ارزشمند توصیف کرد، ما هم شکی نداریم که این نتایج ارزشمند است اما مسئله مهم " نخوابیدن در بار این موفقیت‌ها " و انسجام و برنامه‌ریزی دقیق داشتن است.
انتهای پیام/