به گزارش خبرنگار كلينيك گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛ این ریبوزوم مهندسی‌شده، تولید داروها و نسل جدیدی از مواد زیستی را ممکن ساخته و درک بهتری از چگونگی عملکرد ریبوزوم ارائه می‌دهد.
ریبوزمها از اندامک‌های بدون غشای سیتوپلاسمی در همه یاخته‌های پروکاریوتی هستند که در سال 1983 بوسیله پالاد کشف شده‌اند. این اندامکها را دانه‌های پالاد نیز می‌نامند. از آنجا که سنتز پروتئین‌ها بوسیله ریبوزوم‌ها صورت می‌گیرد، اهمیت زیادی دارند. ریبوزوم‌ها ذراتی کم و بیش کروی و متراکم نسبت به الکترونها هستند که قطرشان از 40 تا حدود 300 آنگستروم می‌رسد.
ریبوزوم مصنوعی موسوم به Ribo-T را می‌توان در آزمایشگاه برای انجام فعالیت‌هایی دستکاری کرد که ریبوزوم طبیعی قادر به انجام آن‌ها نیست.
زمانی که یک سلول، پروتئینی را تولید می‌کند پیام‌رسان آر‌ان‌ای از دی‌ان‌ای نسخه‌برداری می‌شود.
دو زیرواحد ریبوزوم بر روی mRNA جمع می‌شوند تا واحد عملیاتی را تشکیل دهند و این واحد پروتئین را در فرآیندی موسوم به تبدیل (translation) مونتاژ می‌کنند.
زمانی که مولکول پروتئینی تکمیل شد، زیرواحدهای ریبوزوم که هر دوی آن‌ها از پروتئین و آر‌ان‌ای تشکیل شده‌اند، از یکدیگر جدا می‌شوند.
کارخانه پروتئین‌ساز جدید نویدی برای بسط کد ژنتیکی در شیوه‌های انقلابی و منحصر‌به‌فرد است و فرصت‌های مهیجی در زیست‌شناسی مصنوعی و مهندسی مولکولی زیستی ارائه می‌دهد.
جزئیات این دستاورد علمی در مجله Nature ارائه شد.
انتهای پیام