به گزارش خبرنگار
حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، پس از دوره مشروطه ، دوره سلطنت پهلوی آغاز می شود. این دوران با تحولات دوران انقلاب همراه است و واژه های خاص آن نیز به ادبیات کشور وارد می شود. در این دوران ادبیات خاص گروهک های مختلف سیاسی نیز جای خود را در ادبیات این دوران بازمی کند. همراه با آن اشعار و داستان های متناسب با این حال و هوا را در ادبیات دوران انقلاب مشاهده می کنیم. سیر تحول زبان فارسی با تغییرات سیاسی و اجتماعی همراه بود و این تحولات بر شکل گیری ادبیات ایران تاثیر می گذارد. در دوره ای از تحول زبان فارسی نویسندگان و شاعران به بازگشت ادبی روی می آورند و در دوره ای دیگر پا به پای تحولات سیاسی و اجتماعی به تغییر سبک می پردازند.
1- « سوژه » : معادل « موضوع » را برای آن ساخته اند. این کلمه ، کلمه ای عربی است و در این زبان اسم مفعول محسوب می شود. البته این معادل در زبان امروز به کارمی رود. اما این مسئله به معنای به کار نرفتن کلمه لاتین نیست و کلمه لاتین نیز درزبان امروز کاربرد بیشتری دارد. کلمه « موضوع » در زبان فارسی رایج است، هرچند این کلمه را در متون قدیم نمی توان مشاهده کرد.
2- « فریز کردن » : معادل آن را « منجمد کردن » وضع کرده اند. این معادل فعلی مرکب محسوب می شود و جزء اسمی آن کلمه ای عربی است و در این زبان به عنوان اسم مفعول باب انفعال به کارمی رود. افعال دیگری چون « ترکیب کردن » نیز مانند این فعل ساخته شده اند.در این فعل مرکب ، جزء اسمی مصدر باب تفعیل در زبان عربی است. به دلیل کاربرد زیاد این کلمات در زبان فارسی و رواج آن در این زبان، کمتر به مسئله عربی بودن آن توجه می شود. این معادل در زبان امروز به کارمی رود هرچند کاربرد کلمه لاتین را نیز در زبان فارسی مشاهده می کنیم.
3- « کپسول » : معادل این کلمه را « استوانک » وضع کرده اند این کلمه از ترکیب اسم و کاف تصغیر ساخته شده است و این کلمه، کلمه ای مشتق محسوب می شود.. تمام اجزاء این معادل در زبان فارسی به کارمی روند. به عنوان مثال پسوند « کاف تصغیر » جزء پسوند های قدیمی زبان فارسی محسوب می شود و کلمه « استوانه » نیز در زبان امروز به کارمی رود این کلمه نیز کلمه ای عربی است و مصدر باب افعلال محسوب می شود. منتها « تای گرد » پایان این کلمه در زبان فارسی به « های غیر ملفوظ » تبدیل شده است.
انتهای پیام/