وی اضافه کرد: پس از اینکه آنها متوجه شدند در دشت اسدآباد نیز پیشتر این پرنده می زیسته است اقدام به بررسی این گونه در منطقه اسدآباد کردند.
وی بیان کرد: تحقیقات میدانی از افراد ساکن در نزدیکی دشت اسدآباد گویای این بود که از سال 88 تاکنون این پرنده در اسدآباد مشاهده نشده است.
رییس اداره حفاظت محیط زیست اسدآباد علل انقراض گونه میش مرغ را کمبود منابع آبی, خشک شدن رودخانه ها و کاهش بارندگی ذکر کرد.
رمضانی افزود: هجوم کشاورزان به عرصه محیط زیست و کشت و کار در زمینهای اطراف محل زندگی این پرنده در کوچ آن تاثیر داشته است.
وی اظهار کرد: توسعه دامداری در روستاها، افزایش کوچ عشایر به محدوده زندگی میش مرغ و افزایش جمعیت و تردد افراد به زیستگاه این پرنده از دیگر عوامل نایاب شدن این گونه زیبا در دشت اسدآیاد است.
وی گفت: یک شهرک صنعتی در محدوده زندگی میش مرغ ایجاد شده که این موضوع هم در زوال این گونه تاثیر بسزایی داشته است.
وی بیان کرد: این تیم به همراه گروه مستند ساز قرار است در اواخر مهر و آبانماه سالجاری که فصل کوچ میش مرغ است اقدام به رصد دشت اسدآباد کنند.
گونه میش مرغ (Otis tarda) از گونه های منحصر به فرد و بسیار مهم جانوری در جهان به شمار می آید که به علت شرایط زیستی منطقه اسدآباد جمعیت اندکی از این گونه در دشت اسدآباد زندگی می کردند.
میش مرغ، پرنده ای است بسیار وحشی و رمنده که از شلوغی گریزان است و تحمل گرما را ندارد و در مناطق خیلی گرم زندگی آن با مشکل روبرو می شود.
این پرنده به علت سنگین بودن جثه اش به سختی پرواز می کند و به این علت و همچنین برای تشخیص دشمنان خود از فاصله دور، قلمرو زیستگاهش را در اراضی مرتفع و وسیع و کشتزارهای بدون درخت انتخاب می کند.
میش مرغ از پرندگان سنگین وزن جهان به شمار می آید و پرنده ای است محتاط، ترسو و بسیار تیزهوش که دارای پروازی پرقدرت است.
این پرنده زیبا تنها در دو منطقه دشت اسدآباد و بوکان دیده شده است که از شش سال پیش تاکنون نیز منطقه اسدآباد را ترک کرده و بازنگشته است.
انتهای پیام/