بر اساس تحقیقات صورت گرفته به وسیله زمین شناسان آمریکایی، در این مورد دو سناریو وجود دارد یکی کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و تثبیت گرم شدن آب و هوا و دیگری تولید گازهای گلخانه‌ای با سرعت فعلی و گرم شدن دمای کره زمین می‌باشند.
نتیجه در هر دو سناریوی مطرح شده برای خرس‌های قطبی به احتمال زیاد انقراض آنها در پایان این قرن خواهد بود.
مدل سازی‌ها در تلاشند در مورد جمعیت خرس‌های قطبی آگاهی‌ها را بالا ببرند. این تلاش‌ها با مقایسه نرخ کنونی میزان یخ دریاها در چهار دامنه به وسیله یک هیئت دولتی در مورد تغیرات آب و هوایی انجام شده است.
هر دو سناریوی کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و تثبیت گرم شدن آب و هوا و انتشار گازهای گلخانه‌ای و افزایش گرمای کره زمین تا پایان قرن، به این پرداخته‌اند که چگونه انتشار گاز های گلخانه‌ای بطور احتمالی جمعیت خرس‌های قطبی را تحت تاثیر قرار می‌دهند.
از دست رفتن قابل توجه یخ‌های دریاها و کم شدن طعمه‌های دریایی و کمبود آنها از مهمترین دلایلی هستند که به طور عمده چشم انداز از بین رفتن جمعیت خرس‌های قطبی را در معرض خطر و در هاله‌ای از تاریکی قرار می‌دهند.
همچنین، پژوهش‌های دانشمندان نشان می‌دهد که مدیریت تهدیدهایی غیر از انتشار گاز های گلخانه‌ای هم می‌تواند وضعیت جمعیتی خرس‌های قطبی را هم به شدت تحت تاثیر قرار دهد.
حتی در سال 2008 هم مرکز ماهیان و حیات وحش آمریکا خرس‌های قطبی را ذیل قانون گونه های در خطر انقراض قرار داد.
انتهای پیام/