به گزارش خبرنگار
اخبار داغ گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران، در عصر ارتباطات یکی از ابزارها جهت پیشبرد نقش ها و طرح های جریانات خزنده سیاسی و اجتماعی، استفاده از ظرفیت های شبکه های اجتماعی است که بعضا باعث می شود از کاه، کوه بسازند و یا کوهی را به اندازه کاه جلوه دهند.
این امر به حدی جدیست که امروزه نقش این ابزارها نه تنها در تهاجم فرهنگی و جنگ نرم، بلکه در ایجاد جنگ ها و درگیری های فیزیکی و نظامی و پیشبرد اغراض سیاسی نیز قابل مشاهده است.
برای ایجاد فضای مجازی مناسب، معیار هایی همچون سرعت مناسب، امنیت، دسترسی آسان، زیر ساخت های ارتباطی، کاربری، محتوای وب و آثار سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی باید مورد توجه قرار گیرد. حال آنکه این شبکه های به اصطلاح اجتماعی که همچون قارچ سمی در تمام کشور های دنیا –به خصوص کشورهای حوزه غرب آسیا (خاورمیانه)– گسترش یافته، تقریبا دارای هیچ کدام از معیارهای مذکور نیست. و هم اکنون شاهد آن هستیم که بیشترین ضربه را این کشورها متحمل می شوند.
براساس یکی از آمارهای موجود، شهروندان تهرانی بیش از نیمی از کاربران ایرانی فیسبوک را تشکیل می دهند. در پایگاه World Internet Stats جمعیت کاربران فیسبوک در خاورمیانه ۲۳ میلیون نفر اعلام شده است که ۴۶ درصد آن کاربران ایرانی هستند. با توجه به جمعیت ایران در مقایسه با کشور های پر جمعیتی نظیر چین، ایرانیان همچنان نسبت بالایی از ضریب نفوذ فیسبوک در کاربران اینترنت را به خود اختصاص داده اند. برخی از شبکه های ضداجتماعی مانند فیسبوک و توئیتر بعضا مطالب گوناگون ضد امنیت و ضد اخلاق و فاسد را ترویج می دهند و همین امر سبب به هم خوردن آرامش می شود.
به طور مثال فراموش نمی کنیم انقلاب مصر که به انقلاب فیسبوکی شهرت داشت، یکی از بارز ترین مصادیق توطئه های دشمنان اسلام و مسلمین در این شبکه های ضد اجتماعی و جاسوسی است. این نقش آفرینی به گونه ای بوده است که تنها چند ماه بعد از تحولات منطقه غرب آسیا غول های فضای مجازی و اینترنت همچون روسای فیسبوک، توئیتر و مایکروسافت به اجلاس جی هشت در پاریس دعوت شدند تا موضوع چگونگی کنترل شبکه های اجتماعی مجازی مورد مطالعه قرار بگیرد.
شبکه خبری سی ان ان نیز در گزارشی از نشست سران سازمان های اطلاعاتی آمریکا در مجلس سنا با موضوع نقش فیسبوک و توئیتر در انقلاب های عربی خبر داد. لئون پانتا، رئیس سازمان جاسوسی آمریکا (سیا) در این جلسه تعداد کاربران شبکه های مجازی را ۶۰۰ میلیون نفر برای فیسبوک و ۱۹۰ میلیون نفر برای توئیتر عنوان کرد. واقعیت این است که انتشار بیش از یک صد پایان نامه در مقطع دکترا و کارشناسی ارشد با موضوع نقش فیسبوک و توئیتر در تغییرات اجتماعی در دانشکده های نظامی و امنیتی غرب، برگزاری صدها ساعت نشست تخصصی در اتاق فکر آمریکایی و هزاران مقاله در روزنامه های مختلف، همه و همه نشان از تاثیر پررنگ این رسانه های نوین در شکل دهی افکار عمومی جهان دارد. به نقل از شبکه العالم، این روزها دیگر ضرورتی ندارد که افسران موساد برای جذب جاسوس تلاش بسیاری را انجام دهند، چرا که آنها از طریق شبکه های ضداجتماعی، افراد را ندانسته به منبع اطلاعاتی تبدیل می کنند.
روزنامه الحیات نیز درباره شیوه های جدید جاسوسی موساد نوشت: فیسبوک منبع اطلاعاتی مهمی برای موساد است، این سرویس جاسوسی از طریق فیسبوک از اوضاع فلسطینی ها مطلع می شود و اطلاعات موجود در کامپیوتر های شخصی افراد را به دست می آورد. اما بعضی از کشور ها از این آشفته بازار به نحو احسن استفاده کرده اند. به مثال های زیر توجه کنید: نخست وزیر ویتنام در کمیته جوانان حزب کمونیست کشورش تاکید کرد که شبکه اجتماعی آنلاین ضرورت اساسی برای جوانان ویتنامی محسوب می شود. وی به وزارت آی سی تی (وزارت فن آوری اطلاعات و ارتباطات) دستور داد تا در قالب یک پروژه ملی، شبکه اجتماعی آنلاین را هرچه سریعتر راه اندازی کنند. وی همچنان از جوانان نخبه خواست تا در ساختن کشوری توسعه یافته مشارکت بیشتری داشته باشند. یکی از مقامات ونزوئلا نیز به شهروندان این کشور هشدار داد که حضور در فیسبوک به نوعی همکاری با سازمان جاسوسی آمریکا (CIA) است و برای در امان ماندن از خطرات این همکاری، بهتر است اکانت های خود را ببندند.
فیسبوک و توئیتر تنها برنامه های جاسوسی در میان مردم نیستند؛ برنامه های پیام رسان در بستر تلفن همراه، مانند واتس اپ، وایبر، تلگرام، اینستاگرام و… نیز برای سرویس های جاسوسی دشمنان اسلام و مسلمین، همان نقش فیس بوک را ایفا می کند. با توجه به اینکه واتس اپ و اینستاگرام، متعلق به مالک فیس بوک، مارک زاکربرگِ ضد خدا هستند، چرا مسئولین نسبت به خطرات جاسوسی این شبکه های ضد اجتماعی هشدار نمی دهند؟ علیرغم آنکه تلگرام متعلق به پاول دروف و تحت مدیریت قلعه دیجیتال است، چرا مسئولین ما به تبلیغ این جنگ افزارهای صهیونیستی می پردازند؟
در انتها پیشنهادی برای کاهش خطرات ارائه می دهیم. بهتر است در جامعه فرهنگ مستند صحبت کردن و تنها حرف مستند قبول کردن را نهادینه کنیم؛ می بایست نسبت به سند و مرجع متن ها و صحبت ها حساس بود تا شایعات و اخبار کذب، افکار نومیدانه را در جامعه انتشار ندهند.
انتهای پیام/