نتیجه هر چه باشد، حماسه پیروزی از آنِ کیست؟

به گزارش خبرنگار اعزامی باشگاه خبرنگاران از وین، در حالی که همه نگاه‌ها منتظر تیتر پایانی مذاکرات در هر زمان ممکن است، اگر کمی عمیق‌تر نگاه کنیم خواهیم دید که در این تورنومنت بدون اعلام هیچ پایانی پیروز واقعی مشخص شده است.

در ابتدای مذاکرات هسته‌ای کشورمان در سال 92 طرفین در حالی بر سر میز مذاکرات نشستند که نه تنها فضای سرد بی اعتمادی میان ایران و غرب حاکم بود بلکه در داخل 1+5 نیز اختلافات فاحشی وجود داشت، در طی ادوار گذشته نیز آنها عادت کرده بودند تا خروجی مذاکرات را با کارشکنی‌های از پیش تعیین شده ببندند، اما ! ورق‌ها دانه دانه برگشت.

بسته پیشنهادی ایران و عزم بی‌نظیرش برای پیشرفت، سرکرده طمع‌کاران را نیز تحت تاثیر قرار داد، توافق ژنو اولین شکاف میان آمریکا و اسرائیل را ایجاد کرد و این در حالی است که کاخ سفید همواره اعلام می‌کند منافع این رژیم در منطقه را حفظ خواهیم کرد اما توافق صورت گرفته و دقت نظر ایران جایی را برای نفع اسرائیل باقی نگذاشت.

قدرت نطق ایران در اتاق‌های مذاکره و گفتگو بر اساس واقعیت، امتیاز تاریخی برای کشورمان را در این مذاکرات گرفت و آن همین شکاف میان آمریکا و اسرائیل بود از سوی دیگر با شروع مذاکرات هسته‌ای، پروژه ایران هراسی و اسلام هراسی با جدیت بیشتر در جهان شروع به کار کرد.

سد کردن انعکاس واقعیات در ایران به عنوان یک ابزار در مذاکرات استفاده می‌شد که کشورهای غربی با تکیه بر آن فضای مذاکرات را پیش ببرند و این در حای است که امروز مردم جهان به خوبی واقعیات ایران و برنامه صلح‌آمیزش را می‌شناسند، بر همین اساس است که نسبت به گذشته شاهد اراده سیاسی جدی‌تری از سوی طرف مقابل هستیم.

ایران با حضور جدی در مذاکرات و شکستن دوربین انتشار وهمیات دروغ منتسب به ایران امتیاز دیگری را از آن خود کرد.
 
نکته طلایی این مذاکرات برای کشورمان این است که غرب "غنی سازی" ایران را به رسمیت شناخت، موضوعی که غرب از ان واهمه داشت و به هیچ عنوان حاضر به پذیرش آن نبود چرا که می‌دانست با غنی سازی برنامه هسته‌ای ایران دیگر وابسته نخواهد بود.همچنین صرف نظر از "دبه‌ها" در تفاهم لوزان نیز آنها حق تحقیق و توسعه رو به رسمیت شناختند.

بحث تحریم ها نیز با وجود روند برنامه هسته‌ای خود موجب حیر بسیاری از کار شناسان شده است چرا که با وجود چنین تحریم های ظالمانه ای ایران از توسعه برنامه صلح امیز هسته ای خود تا کنون دست نکشیده است و دانشمندان کشورمان برای این صنعت بومی چیزی کم نگذاشنتد.

در نتیجه؛ صفحه  ترازوی تلاش‌ها و اراده سیاسی در مذاکرات نیز به نفع ایران سنگین تر است چرا که ایران به هر گونه تعهدی که در توافق ژنو داده پایبند بوده است از سوی دیگر در هیچ یک از گزارش‌های آژانس بن‌المللی انرزی اتمی گزارشی مبنی برهمکاری نکردن ایران وجود ندارد، و کشورمان با جدیت تمام و با حفظ خطوط قرمز نظام وارد اتاق های مذاکره می‌شود البته در همین بین درست زمانی که توافق ژنو در حال اجرایی شدن بود با وضع تحریم های جدید شاهد ترک میز مذاکره از سوی هیات مذاکره کننده کشورمان بودیم که همگی نشان از قاظئیت کشورمان دارد.

اکنون  نشست‌ها برای نگارش برنامه جامع اقدام مشترک(برجام) با فشردگی بیشتری و در سطوح مختلف به جریان افتاده‌ است و تلاش طرفین بر این است تا هرچه می‌توانند از تعداد اختلافات و پرانتز های موجود در متن به منظور دست‌یابی به یک توافق خوب، کم کنند.

انتهای پیام/