« تَنگ بُراق» تابلویی زیبا از خلقت پروردگار

به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران از شیراز؛ « تَنگ بُراق» نام دره ای بسیار زیبا است در بخش میانی رشته کوه « لیله مند»، این دره، فرشی دلربا از طبیعت است و در نزدیکی روستای تنگ براق و در 20 کیلومتری شهر سَده و 85 کیلومتری اِقلید و 125 کیلومتری شهرستان آباده و 200 کیلومتری شمال شیراز قرار دارد.

سیاوش آریا پژوهشگر تاریخ و فرهنگ ایران می گوید: تنگ براق دارای شیب اواختَری است و آب حوضۀ آسپاس و خسرو و شیرین از آن می گذرد و در پایین دست به رودخانۀ شور می پیوندد و از دشت کامفیروز گذشته، همراه با آب حوضۀ مارگون و بهشت گمشده، آب دریاچه سد درود زن را تشکیل می دهد.

وی ادامه داد: از دیواره های باختری(غربی) تنگه، آب شیرین به گونۀ پراکنده بر روی زمین جاری می شود. این دیواره پوشیده از گیاهان آبزی همچون جلبک های آب شیرین است. در دامنه صخره باختری، درختان جنگلی و در کف دره نزدیک رودخانه، درختان زیبای چنار و بید، پوشش گیاهی منطقه را تشکیل می دهند.

این کُنشگر میراث فرهنگی و گردشگری افزود: وجه تسمیه تنگ براق وجود حفره کوچکی در دهانۀ غاری است که مردم آن هارا محل سمّ براق (جای پای اسپ تیزرو) می گویند. تنگ براق از گردشگاه های خوش آب و هوای سدۀ اقلید است که آبشارهای فراوان و فضای سبز انبوه آن موقعیت مناسبی را برای بازدید گردشگران، طبیعت گردان و کوه نوردان فراهم می کند.

آریا بیان کرد: در این تنگه شاهد رویش گیاهان و تشکیل نورخان های طبیعی(پاسیو) در دیواره ها و شکاف ها هستیم . رودخانه پرآبی که در این دره جریان دارد به رود کُر می ریزد. این رودخانه دیواره کوه را بریده و شکافی با دیواره های ستونی( عمودی) به پهنای 40 مترو نزدیک 100 متر بلندی در کوه به وجود آورده است. در دیواره صخره سمت چپ تنگه، اِشکفتی زیبا وجود دارد که منشا آهکی دارد و آب از سقف آن به گونۀ چکه های باران به کف اشکفت می ریزد. دیوار و کف اِشکفت پوشیده از خزه است.

وی ادامه داد: تنگ براق به دلیل کارستی بودن منطقه (کارست: منطقه ای آهکی که تمام جویبارهای آن به صورت مجراهای زیرزمینی درآمده و سطح آن خشک و برهنه باشد) ، دارای آب فراوان در میان لایه های آهکی بلندی های پیرامون است و همین شوند نمناک بودن بیشتر بخش های دیواره ها و سرازیر شدن آب به میان تنگه است و میدان زیبا و شادی بخش و دلگشا را پدید آورده است.

دریاچه ملاصدرا نیز در نزدیکی همین گردشگاه جای گرفته است.

پژوهشگر تاریخ و فرهنگ ایران افزود: برای رفتن به سوی این گردشگاه از سمت شیراز باید از جاده شیراز-اصفهان و سد درودزن گذشت و پس از گذر از روستای دشتَک و چند آبادی به سوی روستای تنگ براق رفت.

زیست بوم خود را پاکیزه نگه داریم و از ریختن زباله در طبیعت و آب خودداری کنیم تا هم آب و خاک را پاس داشته باشیم و هم زیبایی های دل انگیز این منطقه را خدشه دار نکنیم تا چشم انداز خوبی به جا بماند.

انتهای پیام/ ا