محمد حسین رجبی دوانی، کارشناس تاریخ اسلام در گفتگو با خبرنگار
حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران با اشاره سالروز وفات بانوی بزرگوار اسلام حضرت خدیجه (س) گفت: حضرت خدیجه (س) به فرموده پیامبر عظیم الشان اسلام یکی از چهار زن برتر خلقت از آغاز تا انجام بوده و دلیل عظمتی که این بانوی بزرگوار پیدا کرده معرفت بلندی است که به ساحت مقدس پیامبر اکرم (ص) و رسالت آن حضرت داشت.
وی افزود: برخلاف تصور عموم، این موضوع نادرست است که حضرت خدیجه (س) هنگام ازدواج با پیامبر (ص) حدود 40 سال سن داشته و 15 سال از رسول خدا بزرگتر بوده، بلکه طبق نقل قول های صحیح و معتبر فاصله سنی آنها بسیار کم و در حدود 2 سال روایت شده است.
فرزند علامه دوانی در ادامه گفت: ایشان بانویی با ثروتی فابل توجه بود که خواستگاران فراوانی در بین اشراف و سرشناسان قریش داشت ولی همه آن ها را جواب کرد و چون فضایل پیامبر (ص) مانند نجابت، نبوغ و فهم بالای حضرت را شنیده و دیده بود، درخواست ازدواج با جوانی را داد که با معیارهای رایج آن زمان جامعه عرب جاهلی فاقد هر گونه اعتباری جز شرافت خانوادگی بود چرا که پیامبر و خانواده آن حضرت مال و ثروتی نداشتند.
کارشناس تاریخ اسلام اظهار داشت: نکته مهم در ارتباط با معرفت والای حضرت خدیجه (س) که تا به حال چندان به آن توجه نشده این است که آن حضرت نه تنها نخستین بانویی است که رسالت پیامبر(ص) را تصدیق کرد بلکه اولین شخصی است که با امامت و ولایت امیرالمؤمنین (ع) بیعت کرده و ایشان را در این جایگاه رفیع شناخته است.
وی تصریح کرد: در احادیث آمده که بعد از مبعوث شدن حضرت محمد (ص) به پیامبری و بازگشت ایشان از غار حرا به خانه، حضرت امیر(ع) و حضرت خدیجه (س) در کنار پیغمبر (س) بودند که حضرت خطاب به آن دو فرمودند: جبرئیل بر من نازل شد و می فرماید اسلام شرایطی دارد که شما باید این شرایط را کاملا بپذیرید تا ایمان شما کامل و مورد درگاه الهی باشد.
رجبی دوانی ادامه داد: پیامبر به حضرت خدیجه (س) رو کردند و فرمودند: ای خدیجه با علی به عنوان جانشین و امام پس از من بیعت کن. حضرت خدیجه (س) با کمال اعتقاد و معرفت به امامت و ولایت امیرالمومنین پس از پیامبر با ایشان بیعت کردند. با توجه به حدیث معروفی که شیعه و سنی از پیامبر (ص) نقل کرده اند که می فرماید: هر کس بمیرد و امام زمان خود را نشناسد به مرگ جاهلی از دنیا رفته است می بینیم که حضرت خدیجه نه تنها صاحب ولایت درعصر خود را شناخت و به او ایمان داشت بلکه امیرالمومنین را هم که در آن موقع بیش از 10 سال سن نداشت به عنوان وصی و جانشین و خلیفه بعد از پیامبر (ص) به رسمیت شناخت و ایمان خود را به ولایت علی (ع) ابراز داشت.
مورخ و پژوهشگر تاریخ اسلام گفت: از این رو بود که حضرت خدیجه (س) در بین همسران پیامبر جایگاهی پیدا می کند و به چنان عظمتی می رسد که هیچ یک از زنان رسول خدا نتوانستند به این محدوده و عظمت نائل و وارد شوند.
وی افزود: یکی از زنان رسول اکرم(ص) که مدعی است محبوب‌ترین همسر پیامبر(ص) بوده خود می‌گوید که به جایگاه رفیع حضرت خدیجه (س) نزد پیامبر غبطه می‌خورم. او می گوید روزی نتوانستم غبطه و حسرت را حفظ کنم و در خود نگه دارم چون پیامبر (ص) بارها ازحضرت خدیجه به نیکی یاد می کرد و یاد او را زنده نگه می داشت بنابراین به حضرت محمد (ص) عرض کردم : خدیجه پیرزنی بود که از دنیا رفت و تمام شد، خداوند زن جوانی مثل من را به شما داده است چرا اینقدر از او یاد می کنید؟ رسول اکرم (ص) ناراحت شدند و فرمودند: خاموش باش. خدیجه کجا و شما دیگر همسران کجا؟ پیامبر در ادامه این گفت و گو فضایل بی‌مانند حضرت خدیجه را برشمرد که باعث شد او خاموش شود و دیگر حرفی برای گفتن نداشته باشد.
رجبی دوانی خاطرنشان کرد: در اواخر عمر حضرت رسول اکرم (ص) که در مدینه بودند یک روز خواهر حضرت خدیجه (س) خدمت پیامبر رسید و هنگامی که از نزد ایشان می رفت، حضرت گریست. علت را پرسیدند ایشان فرمودند: صدای او همانند صدای خدیجه بود او را برای من زنده کرد و راه رفتن او همانند راه رفتن خدیجه بود. مشابه این امر را درباره هیچ یک از همسران پیامبر نمی‌بینیم که رسول خدا این گونه یاد آن ها را تا پایان زندگی خود زنده نگه دارند.
انتهای پیام/