عموما این بیماری بدون نیاز به درمان‌های خاص بهبود می‌یابد.
شالازیون معمولا در افرادی که دارای پوست چرب هستند و یا سابقه خانوادگی ابتلای به این بیماری را دارند احتمال بروز بالاتری نسبت به سایر افراد را دارد.
محمد کی پور متخصص اپتومتریست در خصوص راه‌های ابتلا به بیماری گفت: معمولا تماس دست‌های آلوده با پلک، برخی عفونت‌های ویروسی از جمله عواملی هستند که می‌توانند در بروز این بیماری چشمی موثر باشند.
وی افزود: به طور معمول در افرادی که به بلفاریت و شوره سر دچار هستند احتمال بروز این بیماری بیشتر است.
این متخصص اپتومتریست در خصوص علائم ابتلا به شالازیون تصریح کرد: این بیماری معمولا بدون درد اما از سایر علائم ابتلا به آن می‌توان به حساسیت پلک نسبت به لمس، حساسیت به نور، اشک ریزش، برجستگی سفت و گرد و همچنین بی درد در وسط پلک اشاره کرد.
کی پور به تفاوت‌های بیماری شالازیون و گل مژه اشاره کرد و اظهار داشت: این بیماری گاهی با گل مژه اشتباه گرفته می‌شود، گل مژه در واقع عفونت التهابی حاد فولیکول مژه است که تورم قرمز رنگی را در نزدیکی به پلک ایجاد میکند که به طور معمول پس از مدت یک هفته از بین می‌رود.
وی افزود: شالازیون در مقایسه با گل مژه دورتر از لبه‌ی پلک ظهور میکند و گاها می‌تواند باعث تورم ناگهانی و کامل پلک شود.
در واقع شالازیون زائده‌ای خوش خیم است و اکثرا بدون مداخلات درمانی خود به خود بهبود پیدا میکند.
این متخصص در رابطه با روش‌های درمانی شالازیون اظهار کرد: معمول انجام کمپرس گرم به مدت چهار، پنج دقیقه و چهار نوبت در روز به برطرف شدن انسداد غدد چربی کمک میکند. در موارد حادتر تزریق استروئیدها و عمل جراحی در برطرف کردن شالازیون موثر می‌باشد اما در صورتی که تورم پلکها با انجام کمپرس آب گرم پس از چهار الی سه روز بهبود نباید فرد باید تحت مراقبت تخصصی چشم پزشک قرار بگیرد.
وی خاطر نشان کرد: این بیماری در صورت استمرار و رشد برجستگی‌ها ممکن است به بروز تاری دید در فرد منجر شود.
گزارش از فرزانه فدوی
انتهای پیام/