خودروسازان داخلی به تازگی محصولاتی را به‌صورت CBU (خودرو کامل) وارد و پیش فروش کرده‌اند، آن هم با این استدلال که واردات خودرو آزاد است و شرکت‌های خودروساز نیز منعی در این مورد ندارند.
به گفته خودروسازها، واردات خودرو گاهی به نیت تعادل بازار انجام می‌شود و گاهی نیز با هدف بازارسنجی و تست و در نهایت تولید و داخلی‌سازی، صورت می‌گیرد.
استدلال خودروسازان بابت واردات خودرو در شرایطی است که در حال حاضر واردکنندگان و قطعه‌سازان نسبت به این موضوع معترض هستند؛ گروه اول از بیم اینکه واردات توسط خودروسازان به فعالیت آنها آسیب بزند و گروه دوم نیز به دلیل اینکه از خودروسازان طلبکارهستند، نگرانی خود را ابراز می‌کنند.
آنها معتقدند که خودروسازان باید به جای واردات خودرو، پول قطعه‌سازها را بپردازند. هر چند از جنبه قانونی، واردات خودرو توسط خودروسازان، تخلف نیست، اما اولا این کار در بین شرکت‌های خودروساز دنیا مرسوم نبوده و دوما تجربه‌های قبلی واردات خودرو توسط غول‌های جاده مخصوص، چندان موفق نبوده است.
به‌عبارت بهتر، خودروسازان پیش‌تر نیز برای بازارسنجی و داخلی‌سازی، اقدام به واردات خودرو کرده‌اند، اما اغلب آنها راهی به خط تولید نیافته‌‌اند. نیسان مورانو، پژو 407 و سیتروئن C5، از جمله خودروهایی هستند که چند صباحی توسط خودروسازان وارد کشور شدند و در نهایت نیز به تولید داخل نرسیدند؛ نکته دیگر در مورد واردات خودرو توسط خودروسازان این است که آنها معمولا به سراغ محصولات گران قیمت می‌روند، حال آنکه بیشتر مشتریان ایرانی‌خواهان خودروهایی در سطح قیمتی پایین و متوسط هستند.
به گفته یکی از کارشناسان صنعت خودرو، از انگیزه‌های اصلی خودروسازان برای واردات، کسب درآمد از این ناحیه و رفع مشکل کمبود نقدینگی و پرداخت بدهی‌هایشان از جمله به قطعه سازان است. بنابراین انتقادی که از آنها می‌شود موجه به نظر نمی‌رسد.
انتهای پیام/