وی هنر را جزء لاینفک معماری نامید و افزود: در حوزه‌ی معماری اگر با دید درست به مشکلات بنگریم قابل حل است، بطور مثال آلودگی هوا را می‌شود با مسیرهای باد مناسب مدیریت کرد و یا آلودگی‌های صوتی با زون‌بندی مناسب فضاهای شهری قابل کنترل است.
عضو هیئت مدیره موسسه مطالعات منظر پایدار تصریح کرد: هر چقدر جامعه توسعه یافته‌تر می‌شود و فرهنگ عامه‌ی مردم بالاتر می‌رود مقاومت در مقابل معماری نامطلوب افزایش می‌یادب، در گذشته مردم خانه‌هایی را که با فرهنگ و علاقه‌مندی‌شان ناهماهنگ بود طرد می‌کردند و این ایستادگی عمومی در برابر خاستگاه، سازندگان و طراحان را مجبور می‌کرد بر اساس نیاز مخاطب طراحی کنند.
عضو موسسه ایکوموس ایران در ادامه افزود: تفاوت عمده‌ی معماری با سایر هنرها در آن است که معماری به لحاظ ارتباط مداوم با مخاطب خواسته یا نخواسته بر روح بشر تأثیر می‌گذارد. به طور مثال یک تابلوی نقاشی یا مجسمه در صورت عدم تمایل بیننده تأثیری روی آن نمی‌گذارد و این مسأله لزوم دقت به ابعاد علمی و هنری معماری را تأکید می‌کند.
وی در پایان اظهار داشت: معماری کهن کشور ما دارای ویژگی‌های منحصر بفردی است که با گذشت زمان همچنان ماندگار است. سادگی، کارائی، بادوام بودن، تناسب با فرهنگ، اقلیم گرایی، آرامش و ... از شاخصه‌های معماری ما بوده است، با بررسی این ویژگی‌ها در می‌یابیم که طراحی هنرمندان، طراحی عجیب و غیر ممکن نیست بلکه طراحی موفق است که برای مخاطبش مردمی باشد.
انتهای پیام/