خاطرات آیت‌الله ایمانی از ارتحال امام خمینی(ره)

آن زمان كه خبر رحلت امــام منتشر شـد، سرتاسر ايران يــكپارچه گـريستند و بـر سر و سينه زدنـد همه جا انبوهی از غم و اندوه فراگرفته بود هيچ قلـم و بيـانـى قـادر نيست تمام حوادث و احساسات مردم را در آن روزها تـوصيف كند.

مردم ایران كسـى را از دست داده بـودند كـه عـزت از دست رفته شان را بـاز گـردانده بود ، دست شاهان ظالم، غارتگران و سلطه گران غربی را از سرزمينشان كـوتاه و اسلام را احــيا كـرده بــود ، مسلمـانان را عــزت بـخـشـيـده و جمهـورى اسلامـى را بـر پـا كـرده بـود.

امام جمعه شیراز از آن روزها می گوید.

نماینده ولی فقیه در فارس و امام جمعه شیراز می گوید: در دوره اول خبرگان من عضو مجلس خبرگان رهبری بودم و آن روزها مشکل شدید دیسک و سیاتیک داشتم شب هنگام حدود ساعت 10 و نیم الی 11 شب بود آیت الله طاهری خرم آبادی تلفن کردند و گفتند که فردا به مجلس خبرگان بیایید خب من بلافاصله با این تلفن برداشت کردم که این حادثه ( رحلت امام ) اتفاق افتاده یا در شرف اتفاق افتادن است آن شب و در آن زمان فرصت اینکه من بتوانم از شیراز بلیط تهیه کنم برایم فراهم نبود ناچار از بوشهر تهیه و صبح حرکت کردم وقتی به مجلس خبرگان رسیدم بخشی از مجلس گذشته بود و آن روزگار که رهبر معظم انقلاب اسلامی رییس جمهور بودند وصیت نامه سیاسی- الهی امام را قرائت کردند من به بخشی از این وصیت نامه که قرائت معظم له بود رسیدم.

آیت الله ایمانی ادامه داد: آنچه می توانم اعلام کنم این بود که آن روز یعنی روزی که مجلس خبرگان رهبری تا غروب تشکیل جلسه اش ادامه داشت جز عنایات امام زمان (عج) و توجهات حضرت بقیه الله در رسیدن افراد به شخص رهبر معظم انقلاب و به عنوان یک مسئول نظام که رییس جمهور بودند و امروز به عنوان رهبر چیز دیگری را نمی توانم اعلام کنم آنچه مطرح بود واقعا عنایات الهی بود.

وی افزود: در دوره اول شخصیتهایی همچون حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی، مرحوم آیت الله العظمی فاضل لنکرانی و دیگران مجلس خبرگان رهبری بودند که همه دلها یکباره سمت و سوی رهبر انقلاب هدایت شد و ایشان را به عنوان رهبر کشور معرفی کردند، مباحثی گذشت که به این نتیجه رسیدند اما آنچه مهم بود بحث غیبی بود که دلهای بزرگانی از علما و مراجع بزرگواری که آن روز عضو مجلس خبرگان رهبری بودند به این سمت هدایت کرد و خود معظم له هم این معنا را نیز قبول کردند و فرمودند که تکلیف شده و من با قدرت و قوت این مسئولیت را عهده دار می شوم و قبول می کنم و این مساله تا امروز عینیت یافته و عملیاتی شده است.

امام جمعه شیراز بیان کرد: فردا بعد از اقامه نماز بر پیکر امام و تشییع جنازه من علیرغم مشکل دیسک و سیاتیک که داشتم بخش عمده راه را پیاده طی کردم و دیدم که زنهایی بچه بغل بودند و با پای بدون کفش روی آسفالت داغ چهاردهم و پانزدهم خرداد در این هوای گرم مسیر را طی می کردند که این داغی و گرمای آسفالت واقعا شکننده بود و این صحنه ها فراوان بود و بسیار زیاد و این عشق و علاقه مردم در آن روز بود که من شاهد بودم.

انتهای پیام/