به گزارش
باشگاه خبرنگاران، "فضل‌الله فرخ" از یاران نزدیک امام خمینی(ره) و از اعضای قدیمی حزب موتلفه اسلامی در خاطرات خود از ایام بهمن سال 57 نقل می کند: "یک روز که کنار پنجره ایستاده بودم و به عنوان انتظامات محوطه را زیر نظر گرفته بودم، مشاهده کردم دو تا افسر شهربانی با همان لباس و درجه آمدند ولی کنار دیوار رفتند."
وی ادامه می‌دهد:" آنهارویشان نمی‌شد به امام نزدیک شوند. همین طور که کنار دیوار ایستاده بودند خیره خیره امام را نگاه می‌کردند. من متوجه این قضیه شدم، رفتم و یک راهی برای اینها باز کردم و از آنها خواستم جلو بیایند. به کنار پنجره رساندم. امام که از پنجره مردم را ملاقات می‌کرد، خم شد و با اینها دست داد، بغض‌شان ترکید و زدند زیر گریه و‌های‌های می‌گریستند، دیداربا امام دگرگونشان کرده بود."
این یار قدیمی امام خاطره دیگر خود را از ملاقات‌های مردمی معمار کبیر انقلاب نقل می‌کند و می‌گوید: "یکی از مشکلات ما، بعد از ظهرها بود که خانم‌ها می‌آمدند و چون نمی‌توانستیم مثل آقایان آنها را کنترل کنیم، جمعیت هجوم می‌آورد و عده‌ای زیر دست و پا یا توی جوی‌ها می‌افتادند، تعدادی امام را که می‌دیدند غش می‌کردند و می‌افتادند. به همین‌خاطر درمانگاهی در همان مکان تدارک دیدیم و دکتر عالی در این درمانگاه مستقر شد. خیلی از مراجعان درمانگاه، غشی‌ها بودند که می‌افتادند و بایستی آنها را بلند می‌کردیم و روی برانکاردمی‌گذاشتیم به مسئولان گفتیم خانم‌ها روسری‌شان می‌افتد و ما مجبور می‌شویم اینها را کمک کنیم.
کسی جرأت نمی‌کرد این مسئله را به امام بگوید. چون خیلی امام به مردم اهمیت می‌داد. مثلاً هنگام ظهر که ما درهای ورودی را می‌بستیم، می‌رفتیم نماز می‌خواندیم و بر می‌گشتیم می‌دیدیم آقا"سید حسین" پسر "حاج آقا مصطفی" درها را باز کرده. از وی می‌پرسیدیم چرا این کار را کردی، می‌گفت: امام گفته مبادا درها بسته باشند."
این عضو حزب موتلفه اسلامی در ادامه این خاطره می‌گوید: "دو نفر از آقایانی که به امام نزدیک تر بودند " منتظری" و "مطهری"از امام خواستند خانم‌ها را از آمدن و ملاقات ممنوع کنند. امام ضمن پرخاش به آنها گفته‌بودند: فکر می‌کنید اعلامیه‌های من و شما، شاه را از ایران بیرون کرد؟ همین‌ها شاه را بیرون کردند. حالا بگویم نیایند؟ آقایان عنوان کرده بودند با مشکلات پیش‌آمده چه‌کنیم؟ امام فرمودند: اشکالی ندارد."
فرخ ضمن تقدیر از این نوع برخوردهای بزرگوارانه امام(ره) خاطر‌نشان کرد: "همین بها دادن به خانم‌ها بود که بانوان در زمان جنگ فرزندانشان را با دست خودشان به جبهه می‌فرستادند."
انتهای پیام/