حمیدرضا نعیمی کارگردان تئاتر در گفتگو با
خبرنگار تئاتر باشگاه خبرنگاران، در خصوص اهمیت تئاتر و جریانهای دانشگاهی گفت: تئاتر حرفهای برای ادامه بقاء پیشرفت و ارائه دستآوردهای سالم خود را نیازمند به تئاتر دانشگاهی میداند که نترسیدن از شکست جزء اولین مولفههای حضور در آن است دانشجو باید بیآنکه از نگاه حرفهای و قضاوت منتقدان بترسد برای حضور در این جریان قدم بردارد.
وی در ادامه تاکید کرد: در سراسر دنیا تئاتر حرفهای برای برداشتن قدمهای خود از تجربههای نو و جسارتهای تئاتر دانشگاهی وام میگیرند و تا حد بسیاری پویایی آن وابسته به جریانهای ایجاد شده از سوی جوانان است، اما در ایران تئاتر دانشگاهی که شهامت و جسارت و تجربه را در ذات خود دارد بخاطر نبود حمایت از رمق افتاده است.
وی در خصوص راهکارهای حمایتی از تئاتر دانشگاهی اظهار داشت: نباید تنها به برپایی جشنواره دانشگاهی بسنده کرد، باید شرایط را برای حضور جوانان فراهم کنیم کسانی که با وجود انگیزه فراوان برای بهره از پیش پا افتادهترین امکاناتی چون پلاتو تمرین و سالن حرفهای برای اجرا باید از نان شب خود بزنند، سان «مولوی» حتی دریغ شده از دانشجویان این عرصه است.
نعیمی در ادامه افزود: البته با وجود تمام کم و کاستیها با برپایی جشنواره تئاتر دانشگاهی وجود سالنهایی کوچک برای اجراهای دانشجویی شرایط بهتری نسبت به گذشته برای ظهور جوانان در این عرصه حاکم شده تا بتوانند از این طریق با پیشکسوتان عرصه تئاتر به تاملی برسند.
کارگردان نمایش «سقراط» در خصوص ارزیابی و تاثیر ارتباط جوانان با پیشکسوتان عرصه تئاتر بیان کرد: ما با نسل پیش از خود ارتباط سازنده و پویایی نداشتیم، نسلی که بخاطر دریغ دانش و هنر از ما و سوکوفتهای گاه و بیگاه به ا بدهکار است، همه چیز برای ما از نقطه سر خط شروع شد نسل من در یک جریان ناخواسته بنا به شرایط حاکم برای هنرمندان بودن قیام کرد و در ادامه راه رابطه خود را با نوپایان این عرصه تحکیم کردیم ما خود را جدا و بالاتر از آنها ندیدیم.
وی در ادامه افزود: بدون شک زمانی تمام حرفهای هر نسلی به پایان میرسد، در اینجا دیگر نسل پیشکسوت فعالیتش نمیتواند ضامنی برای پویای تئاتر باشد و نسل من به عنوان جوانان این عرصه سکاندار کشتی تئاتر ایران میشویم و نوپایان را برای رشد خلق آثاری هنرمندانه بیش از پیش همراهی میکنیم.
نعیمی در پایان گفت: خوشبختانه تئاتر بنا به ذاتش بر عکس سینما سد راه افراد بدون دانش و مطالعه میشود و هنرمند عرصه تئاتر باید صاحب دیدگاه و تفکر خاص خود باشد شاید ورود تئاتر اینگونه نباشد، اما ماندگاری در آن مستلزم اشراف جامع و کامل به دنیا و انسانها و فنون مختلف است.
انتهای پیام/