سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

بخش دوم/ یوم النکبـة:

سازمان ملل با قطعنامه 181 تا ابد دست خود را به خون آلوده کرد/ اعلامیه موجودیت اسرائیل و سرازیر شدن یهودیان سراسر جهان به فلسطین

تصویب طرح تجزیه خاک فلسطین، خشم و نفرت جهان اسلام را بیش از پیش برانگیخت و تظاهرات خونینی علیه آمریکا، روسیه (شوروی سابق) و صهیونیست‌ها در بیت المقدس، یافا، حیفا و چند شهر دیگر فلسطین و کشورهای اسلامی دیگر برپا شد و...

به گزارش خبرنگار سیاست خارجی باشگاه خبرنگاران، در بحبوحه ناراحتی‌ها برای قیمومت فلسطین به انگلستان، این کشور از سازمان ملل خواستار ارائه راه حلی در مورد وضعیت فلسطین شد، پنج کشور عرب از مجمع عمومی سازمان ملل خواستند تا مسئله فلسطین را در چارچوب خاتمه قیومیت بر فلسطین و اعلام استقلال آن در نظر بگیرد، آنها نگران بودند که درخواست نامحدود انگلستان برای ارائه راه حل در مورد حاکمیت آینده فلسطین، مجمع عمومی را ترغیب کند که مسئله پناهندگان یهودی در اروپا را به وضعیت فلسطین ارتباط دهد.

در 14 مه 1948 انگلستان از اقتدار خود در فلسطین چشم پوشید و و همزمان با خروج کمیسر عالی انگلیس از فلسطین، یهودیان این کشور به فرماندهی "دیوید بن گورین" رسما به نام " اسرائیل" اعلام موجودیت کردند. بلافاصله آمریکا و روسیه (شوروی سابق) آن را به رسمیت شناختند و آژانس یهود صدور اعلامیه تاسیس کشور مستقل خود، از سوی سازمان ملل نام برد. این اعلامیه مرز مشخصی را برای اسرائیل در نظر نگرفته بود، اما آژانس یهود در پیامی به ترومن رئیس جمهور وقت آمریکا اعلام کرد که اسرائیل در چارچوب مرزهایی قرار دارد که از سوی مجمع عمومی سازمان ملل در قطعنامه 29 نوامبر 1947 تایید شده است.

علاوه بر قطعنامه 181 سازمان ملل مبنی بر تقسیم فلسطین، آژانس یهود در ادعای خود نسبت به فلسطین به تعیین مالکیت باستانی این سرزمین اشاره و یهودیان جدید را جانشین عبریان باستانی قلمداد می کرد. غروب همین روز، چهار کشور عربی مصر، اردن، سوریه و لبنان به دولت نوظهور اسرائیل اعلان جنگ دادند و این اولین جنگ خونین اعراب و اسرائیل بود. در این زمان فلسطینی‌ها مالک 97 درصد از اراضی این کشور بودند، اعلامیه موجودیت اسرائیل باعث سرازیر شدن یهودیان سراسر جهان به فلسطین شد و این امر مورد حمایت آمریکا قرار گرفت.

صهیونیست‌های مقیم آمریکا نیز فعالیت‌های خود را تشدید و بر ضرورت تقویت دولت یهود تاکید کردند، با افزایش آزار و اذیت فلسطینیان خشم مردم جهان علیه صهیونیست‌ها بیشتر شد و اعتراض‌های خود را به سازمان ملل منعکس کردند. پیش از این یعنی در 29 نوامبر 1947 ، آمریکا و شوروی طی یکی از نادرترین توافقات خود طرح تجزیه خاک فلسطین را به دو بخش یهودی و عربی ارائه کردند و از سازمان ملل خواستند که به تصویب برساند؛ بدین معنی که قیومیت انگلیس در مورد فلسطین تا اول اوت 1948 به پایان رسیده و این کشور به دو بخش یهودی و عربی تقسیم و بیت المقدس نیز منطقه ای بین المللی اعلام شود.

تصویب طرح تجزیه خاک فلسطین، خشم و نفرت جهان اسلام را بیش از پیش برانگیخت و تظاهرات خونینی علیه آمریکا، شوروی و صهیونیست‌ها در بیت المقدس، یافا، حیفا و چند شهر دیگر فلسطین و کشورهای اسلامی دیگر برپا شد.

در 8 دسامبر 1947 جامعه عرب ملی در نشستی ضمن اعتراض به اقدام خائنانه سازمان ملل، تصمیماتی برای رویارویی با صهیونیست ها اتخاذ کرد. در سال 1948 جنگنده‌های مصری ابتدا تل آویو پایتخت اسرائیل را بمباران کردند و نیروهای زرهی لبنان از شمال، سوریه و اردن از شرق و مصر از غرب به سوی فلسطین به راه افتادند. در روزهای نخست، نیروهای اردن موفق به اشغال بخش عمده ای از بیت المقدس شدند.

شورای امنیت که ادامه جنگ را به ضرر صهیونیست‌ها می‌دید در 2 ژوئن سال 1948 در حالیکه 19 روز از جنگ می‌گذشت خواستار آتش بس شد. صهیونیست‌ها بعد از این آتش بس با حمایت آمریکا و چکسلواکی شروع به تجهیز قوای نظامی خود کردند و در سپتامبر همان سال یعنی 3 ماه بعد، آتش بس را نقض کردند و در داخل فلسطین، هاگانا "نیروی تهاجمی و تدافعی یهود" منطقه "عکا" جایی که هزاران عرب از حیفا و نقاط دیگر به آنجا پناهنده شده بودند را به گلوله بست و به دنبال آن تیپ هفتم هاگانا شهدا (ناصره) را با درگیری به تصرف خود درآورد و حملات خود را به مواضع مصر آغاز کرد، اعراب در جنگ دوم به علت فقدان فرماندهی واحد و عدم هاهنگی‌های لازم نتوانستند پایداری کنند و در نتیجه، جنگ اعراب و اسرائیل در شرایطی که 6 هزار کیلومتر مربع از اراضی به اشغال صهیونیست‌ها درآمده بود با میانجیگری سازمان ملل به پایان رسید.

در بهار سال 1949، اسرائیل موافقتنامه‌های جداگانه متارکه جنگ، نه قراردادهای صلح، با مصر، لبنان، ماوراء اردن و سوریه منعقد کرد. اما این موافقتنامه‌ها پایدار نماند و حمله‌های اسرائیل هر چند وقت یکبار به قسمتی از این کشورها صورت می‌گرفت. در همان سال دولت اشغالگر حدود 400 شهر و روستای عرب نشین فلسطین را تخریب و به جای آنها جنگل مصنوعی ایجاد کرد. به این ترتیب در این جنگ نزدیک به یک میلیون فلسطینی آواره و به کشورهای عربی منطقه پناهنده شدند و هزاران نفر از سربازان طرفین کشته و زخمی شدند و صهیونیست‌ها توانستند بر 78 درصد کل خاک فلسطین مسلط شوند.

ادامه دارد...

برچسب ها: فلسطین ، آمریکا ، یهود ، انگلیس
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.