دکتر اسحاق طغرایی استاد گروه ادبیات دانشگاه اصفهان در گفتگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران اصفهان بیان کرد: ادبیات کهن ایران یکی از غنی ترین ادبیات های جهان است که از جهت گوناگونی قابل تامل و بررسی است.
دکتر طغرایی افزود: ادبیات کهن ایران توسط نویسندگان و گویندگانی تولید شده که اکثرا حکیم بودند مانند حکیم ابوالقاسم فردوسی، حکیم نظامی و ...که از فرهنگ و علمی بالایی برخوردار بودندو همچنین در تمام رشته های زمان خویش تبهر لازم را داشتند.
وی با بیان اینکه این حکیمان آثار بسیار قوی در زمینه فرهنگی خلق کردند، گفت: باید بتوانیم در جامعه امروزی به استقلال کامل برسیم که علاوه بر استقلال اقتصادی و سیاسی لازم است به استقلال فرهنگی نیز دست یابیم و این فقط با مطالعه و درک ادبیات کهن امکان پذیرمی شود.
این استاد دانشگاه بیان داشت: بزرگان با خلق آثاری گران بها در زمینه ادبیات توانستند به نحو بسیار بارزی هویت فرهنگی ایرانیان را شکل دهند و به نسل های آینده منتقل کنند که یکی از بهترین این آثار شاهنامه فردوسی است.
دکتر طغرایی با تاکید بر اینکه یکی از ویژگی های شاهنامه در این است که هم فرهنگ پیش از اسلام و هم فرهنگ بعد از اسلام را نقل کرده است، افزود: فردوسی با خلق حماسه عظیم خود، برخورد و مواجهه دو فرهنگ ایران و اسلام را به بهترین روش ممکن عینیت بخشید.
شاهنامه، منظومه مفصلی است که حدودا از شصت هزار بیت تشکیل شده است
وی خاطر نشان کرد: با تأمل در شاهنامه و فهم پیش زمینه فکری ایرانیان و نوع اندیشه و آداب و رسومشان متوجه می شویم که ایرانیان همچون زمینی مستعد و حاصل خیز آمادگی دریافت دانه و بذر آیین الهی جدید را داشته و خود به استقبال این دین توحیدی رفته اند.
وی ضمن بیان اینکه شاهنامه، منظومه مفصلی است که حدودا از شصت هزار بیت تشکیل شده است و دارای سه دوره اساطیری، پهلوانی، تاریخی است، بیان داشت: فردوسی بر منابع بازمانده کهن، چنان کاخ رفیعی از سخن بنیان می نهد که به قول خودش باد و باران نمی تواند گزندی بدان برساند و گذشت سالیان بر آن تأثیری ندارد.
دکتر طغرایی افزود: حکیم ابوالقاسم فردوسی از همان زمان كه به كسب علم و دانش مي پرداخت، به خواندن داستان هم علاقه مند بود و به تاریخ و اطلاعات مربوط به گذشته ایران عشق می ورزید، همین علاقه به داستانهای کهن بود که او را به فکر انداخت تا شاهنامه را به نظم در آورد، چنان که از گفته خود او بر می آید، مدتها در جستجوی این کتاب بوده و پس از یافتن نسخه اصلی داستانهای شاهنامه، نزدیک به سی سال از بهترین ایام زندگی خود را وقف این کار کرده است.
این استاد دانشگاه همچنین افزود: فردوسی در سال 370 یا 371، به نظم در آوردن شاهنامه را آغاز کرد و در اوایل این کار، هم خود او ثروت و دارایی قابل توجهی داشت و هم برخي از بزرگان خراسان که به تاریخ باستان ایران علاقه داشتند، او را یاری می کردند. ولی به مرور زمان و پس از گذشت سالها، در حالی که فردوسی بیشتر شاهنامه را سروده بود، دچار فقر و تنگدستی شد.
شاهنامه فردوسی نگاهبان راستین سنتهای ملی و شناسنامه قوم ایرانی است
اسحاق طغرایی تصریح کرد: شاهنامه نگاهبان راستین سنتهای ملی و شناسنامه قوم ایرانی است. شاید بدون وجود این اثر بزرگ، بسیاری از عناصر مثبت فرهنگ آبا و اجدادی ما در طوفان حوادث تاریخی نابود می شد و اثری از آنها به جا نمی ماند. فردوسی شاعری معتقد و مومن به ولایت معصومین علیهم السلام بود و خود را بنده اهل بیت نبی و ستاینده خاک پای وصی می دانست
وی بیان کرد: فردوسی با خلق حماسه عظیم خود، دو فرهنگ ایران و اسلام را به بهترین شكل ممکن در هم آميخت، اهمیت شاهنامه تنها در جنبه ادبی و شاعرانه آن خلاصه نمی شود و پیش از آن که مجموعه ای از داستانهای منظوم باشد، تبار نامه ای است که بیت بیت و حرف به حرف آن، ریشه در اعماق آرزوها و خواسته های جمعی ملتی کهن دارد؛ ملتی که در همه ادوار تاریخی، نیکی و روشنایی را ستوده و با بدی و ظلمت در ستیز بوده است.
ویژه برنامه "عصرانه به صرف شاهنامه" در باغ غدیر اصفهان برگزار می شود
مدیر امور کتابخانه ها و سالن های مطالعه سازان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان بیان کرد: در روز 25 اردیبهشت ماه همزمان با روز بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی ویژه برنامه ای با عنوان"عصرانه به صرف شاهنامه" در باغ غدیر از ساعت 18 تا 22ویژه عموم مردم برگزار می گردد.
حامد نظری بیان داشت: این ویژه برنامه با محوریت شاهنامه و آشنایی شهروندان با شاهنامه خوانی، ادبیات کهن و اسطوره ها، برنامه ها متفاوت را برای کودکان، خانواده ها برگزار می کند.
وی همچنین ضمن بیان اینکه در این ویژه برنامه دکتر کردی
رییس مرکز خلاقیت مالزی هم حضور می یابد تا سخنرانی برای شرکت کنندگن داشته باشد،
افزود: شرکت در این برنامه برای عموم مردم آزاد و رایگان است.
انتهای پیام/س