نگاهی گذرا به اوضاع اجتماعی امروز و روند روز افزون مراجعه برای عمل جراحیهای زیبایی، باعث شد که به یکی از مهمترین عوامل روانی موثر در رشد این پدیده ، بپردازیم. اما اختلال روانی بدریخت انگاری بدن چیست؟
اختلال روانی بدریخت انگاری به نوعی اشتغال ذهنی درباره نقص خیالی در ظاهر یا چهره بیمار مربوط می‌شود که زندگی فرد را بشدت تحت تاثیر قرار می‌دهد.
افرادی که به این اختلال دچار هستند، تصور اغراق‌آمیزی درباره نقض در بدن خودشان دارند و این دلمشغولی به اندازه‌ای رشد می‌کند که همه کارکردهای اجتماعی و شغلی فرد درگیر را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
سرانجام ، این خیالات آنقدر قوت می‌گیرند که همه دغدغه فرد در زندگی ، تلاش برای تغییر نقص جسمی‌اش می‌شود.
افراد مبتلا به اختلال " خود بدریخت انگاری" ، ممکن است نقصی هم در بدن خود داشته باشند اما تصور و باور آنها نسبت به این نقص، با آنچه در واقعیت وجود دارد ، متفاوت است.
*تمایل بی از اندازه به جراحیهای زیبایی
شاید در اطراف خودتان دیده باشید کسانی را که علاقمند زیادی به آینه و گذراندن زمان طولانی در مقابل آن دارند و دائما از ظاهر خود اظهار نارضایتی و شکایت دارند.
آنها گرایش زیادی به عمل جراحی زیبایی دارند و هر قدر هم جراحی شوند بازهم ناراضی هستند.
نیمی از اشخاص دچار اختلال "بدریخت انگاری" ، اظهار کردند که به خودکشی فکر کرده‌اند و یک چهارم آنها، اقدام به جراحی زیبایی کرده‌اند.
این اختلال با افسردگی، اضطراب و روان‌پریشی همراه می شود تا جایی که 90 درصد مبتلایان، دچار افسردگی هم هستند.
**خانه‌نشینی مبتلایان به بدریخت انگاری بدن
پژوهش‌های علمی نشان می‌دهد که حدود یک سوم مبتلایان به این اختلال، خانه نشین می‌شوند تا شاید راه فراری پیدا کرده باشند از اینکه نقص‌های خیالی و خود ساخته بدنشان در معرض قضاوت و دید دیگران قرار نگیرد!
سن شایع بروز اختلال، از 15 تا 30 سالگی است و به گفته انجمن روانپزشکی آمریکا، حدود 25 تا 50 درصد دانشجویان این کشور، به اختلال روانی بدریخت انگاری مبتلا هستند.
برخی از کسانی هم که سراغ باشگاه‌های بدنسازی و پرورش اندام می‌روند، بدلیل وجود این اختلال روانی، به بزرگ کردن غیر طبیعی بخش‌هایی از بدن که احساس نقص در آنها دارند تمایل دارند و هدفشان ورزش نیست.
***دهن بینی و عدم اعتماد به نفس
پایین بودن میزان اعتماد بنفس و مقبولیت خود را می توان ریشه اصلی بروز اختلال بدریخت انگاری بدن در افراد معرفی کرد چرا که افراد مبتلا ، دائما احساس می کنند زیر ذره‌بین نگاه و قضاوت دیگران قرار گرفته‌اند و به شدت به نظرات اطرافیان وابسته‌اند.
عوامل اجتماعی و فرهنگی نیز در نحوه قضاوت اشخاص درباره جذابیت آنها نقش عمده‌ای دارد.
در بسیاری از کشورها، فرد قبل از جراحی زیبایی، باید توسط روانپزشک معاینه و از لحاظ عدم وجود اختلالات روانی مانند افسردگی ، اضطراب و بدریخت انگاری بررسی شود.
در بیش از 50 درصد موارد نیز درمان های روانپزشکی بر بیماران تاثیر مثبتی دارد و نظر آنها را درباره جراحی زیبایی، تغییر می‌دهد اما آنچه در کشور ما باعث نگرانی است، عدم اجبار مراجعه کنندگان عمل‌های زیبایی، به معاینه مقدماتی توسط روانپزشک است.
نکته جالب توجه این که، بخش عمده ای از جراحیهای زیبایی شایع در میان افراد، هیچ تاثیر مثبتی بر زیبایی ندارد وقتی چهره آنها را غیر طبیعی و زشت می‌کند.
گزارش از امیر حسین ثابتی
انتهای پیام/