رئیس سابق سازمان انرژی اتمی افزود: اگر بخواهیم کار فضایی انجام دهیم، یعنی اگر متخصصان کشورمان بخواهند ماهواره‌‌ای بسازند و به فضا بفرستند، بایستنی بسیاری از کارها را روی زمین انجام دهند.
عباسی ادامه داد: کشورهای دیگری که در بحث فضایی پیشرفت کرده‌اند در واقع توانسته‌اند در زمینه هسته‌ای کار کنند و پیشرفته شوند و همچنین توانسته‌اند مواد آلیاژی خاصی را تولید کنند، در واقع این کشورها توانسته‌اند در سخت سازی پرتویی روی زمین کار کنند، یعنی با استفاده راکتورهای هسته‌ای می‌توان نورترون و گاما را تولید کرد و همچنین با استفاده از شتاب دهنده‌های ذرات می‌توان پروتون‌های پر انرژی تولید کرد.
رئیس سابق سازمان انرژی اتمی تصریح کرد: اگر ما از هسته‌ای عبور نکنیم، در واقع مواد خوب و اندازه گیری دقیقی نخواهیم داشت.
عباسی افزود: از ابتدای انقلاب جمهوری اسلامی در رابطه به دست پیدا کردن به تجهیزات خلاء تحریم نانوشته بوده‌ایم اما هرجایی که وارد می‌شدیم،نمی‌توانستیم در زمینه خلاء تحصیل و تجهیزاتی را دریافت کنیم.
رئیس سابق سازمان انرژی اتمی گفت: فضا را بدون شبیه سازی خلاء نمی‌توانستیم شبیه سازی کنیم و حتما می‌بایستی بر روی زمین خلاء را ایجاد می‌کردیم.
عباسی گفت: یکی از برکات ماشین سانتریفیوژ این است که یک موتور پر دوری ساخته شود که می‌توان یک پوسته‌ی سبکی را هزار دور در ثانیه دوران دهد. در واقع باید بگویم که این موتور الکتریکی در ایران ساخته می‌شود اگر ما این موتور الکتریکی را کوبلش کنیم و با یک پروانه در محیط دیگری بچرخد، ما راحت‌تر می‌توانیم پمپ‌های خلاء را بسازیم تا مفنی 8 و منفی 10 میلی بار را دهد، بنابراین تکنولوژی‌ها بهم پیوسته هستند.
رئیس سابق سازمان انرژی اتمی با بیان اینکه اگر روی مواد مرکب کار نمی‌کردیم، اصلا نمی‌توانستیم نسل‌های جدید ماشین‌های سانتریفیوژ را بسازیم، گفت: این مواد مرکب در بدنه‌هی خدرو و هواپیما استفاده می‌شوند و هنگامی که ما هدفمان بزرگ باشد، بنابراین برای آن سرمایه گذاری می‌کنیم، چرا که اگر صنعت هوایی در یک کشوری رشد کند، صنایع خانگی و خودرو سازی نیز رشد خواهد کرد.
وی با اشاره به راکتور اراک افزود: راکتور اراک حداقل فایده‌اش برای کشور این بود که به بخش خصوصی ما شجاعت داده که به صنایع بزرگ فکر کنند.
عباسی تصریح کرد: بخش خصوصی‌ای که در طول 5 سال درگیر ساخت محفظه اصلی راکتور اراک بود، با استاندارد‌های هسته‌ای آشنا شد، در واقع استاندارد‌های هسته‌ای از استاندارد‌های نفت و استاندارد‌های نظامی بالاتر هستند و یک کشور وقتی می‌خواهد کار فنی و منهدسی دقیقی انجام دهد، باید از استاندارد خاصی پیروی کند.
وی در عین حال ادامه داد: بخش خصوصی ما که کارهای صنایع نفت و پتروشیمی را انجام می‌داد، در واقع با استاندارد‌های هسته‌ای آشنا نبود، بنابراین با مشورت‌هایی که توسط متخصصین هسته‌ای به آنها داده شد، توانستند با درجه هسته‌ای آشنا شوند ینی توان خالص سازی مواد در کشور بالا می‌رود.
رئیس سابق سازمان انرژی اتمی گفت: این کار سبب شد شرکت‌های فنی مهندسی ساخت، تولید و صنایع فولاد به هم بپیوندند و یک کار مدیریتی بزرگ را برای ساخت اجرای راکتور 3 هزار و 600 مگا واتی و یا هزار مگاواتی همانند بوشهر را شروع کنیم و این مسئله در واقع مقدمه‌ای بود که ما بتوانیم شرکت‌های داخلی را با شرکت‌های خارجی پیوند دهیم و درصدی از آن نیروگاه‌های قدرت بالا را کشور بسازیم.
وی اظهار کرد: نکته‌ی دیگر این است که ما توانسته‌ایم در طول این مدت با آژانس تعامل بیشتری داشته باشیم و در سال 91 بعد از آمریکایی‌ها از نظر تعداد شرکت کننده در جلسات آژانس نفر دوم بوده‌ایم.
رئیس سابق سازمان انرژی اتمی افزود: متخصصین نسبت به جملات مختلفی که در کمیسیون‌های مختلف آژانس مطرح می‌شد، کار کرده بودند، بنابراین حضور جمهوری اسلامی در تمام کمیسیون‌ها چشمگیر بود.
عباسی تصریح کرد: این موضوع سال‌ها در آژانس چشمگیر بود و این مسئله نتیجه کارهای تخصصی بود که در کشور انجام شده بود.
وی با بیان اینکه نکته‌ای که در توافقات به آن توجه نمی‌شد، روح حاکم بر توافقات بود، گفت: این روح، روح فناوری نیست، بلکه روح سلاح است، یعنی آن چیزی که از سوی غرب دیکته شده است، منظور سلاح نوشته شده می‌باشد و این پرونده ابعاد احتمالی نظامی ایران را بدون اینکه ثابت کرده باشند، مکتوب کرده است.
رئیس سابق سازمان انرژی اتمی افزود: طبق گزارش شماره 65 آمانو که سال 2011 منتشر شد، در آن آمده بود که به عنوان شروع مناقشه در مورد پرونده هسته‌ای ایران مواردی را که سال‌ها شفاها گفته نمی‌شد، مکتوب کرده بودند.
وی گفت: هنگامی که ما برویم و گزارش را دنبال کنیم، به یک نحوی ترورهایی را که اتفاق افتاده، در آن گزارش خواهیم دید. در این گزارش (پاراگراف 64) آنها ذکر می‌کنند که ایران کار نظامی هسته‌ای انجام داده است.
غربی‌ها نمی‌خواهند ما عضو باشگاه تولید پلوتونیوم باشیم
رئیس سابق سازمان انرژی اتمی تصریح کرد: در طول دوره‌ای که ما مذاکره می‌کردیم آژانس همواره ادعاهایی را علیه پارچین مطرح می‌کرد و ما از آنها می‌خواستیم مدارک مستند ارائه کند و اگر ما قانع شدیم آن زمان نظامیان‌مان را در پارچین قانع می‌کنیم تا شما از آن مکان بازدید کنید.
وی افزود: در جلساتی که جلیلی سرپرستی تیم مذاکره هسته‌ای را برعهده داشت چه در زمانی که در بغداد مذاکره می‌کردیم و چه در آلماتی 1 و چه در آلماتی 2 به دلیل عقبه قوی که جلیلی داشت و مباحث در کشور رصد می‌شد ما مذاکرات قوی را پیش می‌بردیم.
عباسی خاطر نشان کرد: مذاکرات هسته ای به پیش می‌رفت تا زمانی که وندی شرمن در آلماتی 2 جلوی پیشرفت مذاکرات را گرفت و آن‌جا بود که ما متوجه شدیم غربی‌ها منتظر انتخابات سال 92 هستند تا بتوانند با ایجاد آشوب در کشور شرایطی را فراهم کنند تا امتیازات بیشتری را از ایران بگیرند.
رئیس سابق سازمان انرژی اتمی تاکید کرد: قبل از انتخابات سال 92 ما فکر می‌کردیم رای مردم به داشته‌های فنی و تخصصی ما خواهد افزود و با برگزاری انتخابات و شکست تئوری طرف غربی ما توانستیم مذاکرات را ادامه دهیم و در راستای منافع کشور قدم برداریم.
وی در پاسخ به این سوال که آیا تیم حامی فنی که همراه تیم هسته‌ای مذاکرات را به پیش می‌برد خطوط قرمز را رعایت کرده است گفت: برنامه اقدام مشترک شتاب‌زده بود و افرادی که در گذشته یعنی قبل از سال 83 در مذاکرات هسته‌ای ایران شرکت داشتند با همان تفکر آمدند و تا حدودی عقب نشینی کردند و برنامه‌ای که در ژنو پیاده شد دقیقا عکس آن چیزی بود که تیم قبلی عمل می‌کرد.
عباسی تصریح کرد: در ژنو با یک نوع خوش بینی راکتور آب سنگین اراک مورد تغییر قرار گرفت و حتی ما دیگر نباید آن را تکمیل می‌کردیم و ما قول دادیم که دیگر آب سنگین را دنبال نکنیم اما در مورد این که چه امتیازاتی به ما داده می‌شود بحث نکردیم و پولی که قرار بود آزاد شود به شکل صحیحی اجرا نشد و دقیقا مانند سال‌های قبل از سال 83 اقدام ژنو اقدامی شتاب زده بود.
رئیس سابق سازمان انرژی اتمی در پاسخ به این سوال که با تغییر سوخت راکتور آب سنگین اراک از اورانیوم طبیعی به اورانیوم غنی شده این راکتور چه تغییراتی را شاهد خواهد بود افزود: آمریکایی‌ها در گذشته دقیقا همین مسئله را روی راکتور الجزایر اجرا کرده بودند و در این کشور آنها توانستند ماهیت راکتور آب سنگین‌شان را عوض کنند. در سال 2012 آمریکا یک سفارشی را به نروژ داد تا برای راکتور اراک یک برگه فنی تهیه کنند و به نوعی باشد که ایرانی‌ها بگویند طراحی خودمان است و خودمان آن را طراحی کرده‌ایم.
وی ادامه داد: ما پذیرفته‌ایم یک مخزن یا محفظه اصلی که ساخته شده است داخل راکتور اراک قرار گیرد اما برای ساخت این مخزن نیاز به فولاد داریم که باید آن را از خارج بیاوریم.
عباسی تاکید کرد: ما 3 هزار سو سوخت برای راکتور باز طراحی شده اراک نیاز خواهیم داشت و در این صورت 5 هزار سو سوختی که در نطنز برای ما تدارک داده شده بود در اراک خرج خواهد شد.
رئیس سابق سازمان انرژی اتمی افزود: اگر سوخت راکتور آب سنگین سوخت غنی شده باشد دیگر نمی‌توان از آب سنگین استفاده کرد و ما در مذاکرات خطوط قرمز را رعایت نکرده‌ایم.
وی خاطر نشان کرد: اگر خیلی ادعا می‌کنیم و معتقدیم که این راکتور رادیوتوپ‌هایی را تولید خواهد کرد باید به جای بازطراحی راکتور آب سنگین راکتور جدیدی را در شهرهای بزرگی مثل شیراز و تبریز بسازیم تا این رادیوتوپ‌ها را به راحتی بتوانیم به بیمارستان‌ها انتقال دهیم.
رئیس سابق سازمان انرژی اتمی افزود: دولت احمدی‌نژاد در بحث‌های هسته‌ای برنامه‌های دولت‌های قبلی را ادامه داده است. بعد از جنگ وقتی خواستیم بازسازی را شروع کنیم یکی از موضوعات نیروگاه بوشهر بود و در زمان هاشمی رفسنجانی این کار شروع شد و ایران برای بازسازی بوشهر نیاز به اطلاعات داشت که باید این اطلاعات را از بیرون کسب می‌کرد.
وی خاطر نشان کرد: آقازاده رئیس پیشین سازمان انرژی اتمی ما را در بحث هسته‌ای رشد داده است و در زمان خاتمی بود که تعلق را پذیرفتیم و عقب نشینی کردیم و گمان می‌کردیم از این طریق با غرب مسالحه خواهیم کرد و در ادامه این روند بود که احمدی‌نژاد تعلیق را برداشت و از سال 84 مشکلات صنعت هسته‌ای کشور مورد توجه قرار گرفت.
عباسی تصریح کرد: از سال 84 به بعد تزریق بودجه در صنعت هسته‌ای آغاز شد و ما پیشرفت خوبی را شروع کردیم و با عهدشکنی‌هایی که از سوی اکراینی‌ها صورت گرفت روسیه مجبور شد برخی از قطعات نیروگاه بوشهر را خود تولید کند. در سال 77 پروژه آب سنگین اراک تجهیز کارگاه شد و در دولت خاتمی 6 درصد پیشرفت داشت و در دوره احمدی نژاد حدود 80درصد آن تکمیل شد و ما فرآیندی 20 ساله را برای آب سنگین اراک طی کرده بودیم که هم اکنون آن را از دست داده‌ایم.
رئیس سابق سازمان انرژی اتمی در پاسخ به این سوال که آیا خطوط قرمز ما به لحاظ فنی حفظ شده است گفت: راکتور آب حفظ نشده است و آب سنگین را از دست داده‌ایم. تمامی راکتورهای هسته‌ای پلوتونیوم تولید می‌شود و ما ادعا داریم که با باز طراحی راکتور آب سنگین مقدار تولید پلوتونیوم را کاهش می‌دهیم تا حساسیت غربی‌ها از بین برود.
وی ادامه داد: پلوتونیوم و اورانیوم هم در سلاح و هم در راکتور استفاده می‌شوند اما نکته اینجاست که پلوتونیوم تولیدی توسط بشر می‌تواند 2500 سال برق تولید کند و پلوتونیوم سوخت آینده کشورها است. پلوتونیوم 239 رفتاری مشابه پلوتونیوم 235 دارد و غربی‌ها قصد دارند در آینده ما عضو باشگاه تولید کننده پلوتونیوم نباشیم و تنها عضو باشگاه تولید سوخت هسته‌ای باشیم.