جعفر بای روان شناس در گفت و گو با
خبرنگار خانواده باشگاه خبرنگاران، با بیان این که انسان موجودیست که روزنه امید برای او نوید بخش نشاط و شادمانی است، اظهار کرد: آدمی با امید زنده است و آثار امید و امیدواری در زندگی انسان‌ها بسیار حائز اهمیت است به گونه‌ای که امید به آینده و تلاش و کوشش و فعالیت انسان‌ها را دو چندان نموده و زمینه‌های خلاقیت، نوآوری، ابتکار و مقاومت در برابر سختی‌هاست.
بای افزود: انسانی که به آینده امیدی ندارد مایوس و خودباخته است چنین انسانی انگیزه‌ای برای کار و تلاش ندارد و با کوچکترین مشکل تسلیم شرایط می‌شود.
این روان شناس تصریح کرد: امید موتور متحرک آدمی در برابر دشواری‌های روزگار است. افراد با امید می‌توانند سختی‌ها را بر خود آسان نموده و بر دشواری‌ها فائق آیند و با انگیزه مضاعف به کار و تلاش بپردازند.
بای در ادامه گفت: تمام ترقی و پیشرفت آدمی منوط امید به آینده است در واقع آینده با امید معنا پیدا می‌کند و انسان امیدوار همیشه هدف و برنامه‌ای برای فعالیت‌های خویش دارد.
بای اضافه کرد: هیچ گاه نمی‌توان انسان ناامید و مایوس را پرتلاش و با انگیزه دید انسان مایوس و ناامید نمی‌تواند حلال مشکلات و رفع گرفتاری‌ها باشد.
وی در پایان گفت: همه پیشرفت‌ها و موفقیت‌ها به امید به آینده بستگی دارد و ریشه همه شکست‌ها و گرفتاری‌های آدمی در یاس و ناامیدی است.
انتهای پیام/