به گزارش سرويس بين‌‌الملل باشگاه خبرنگاران؛ روزنامه آمریکایی «کریستین ساینس مانیتور» در تحلیلی نوشت: روز سه شنبه، سناتور‌ها موفق شدند حمایت کاخ سفید را به دست آورند و از تهدید برای وتوی لایحه بررسی هر گونه توافق با ایران توسط کنگره عقب نشینی کند. آن‌ها کاری را کردند که بیشتر آمریکایی‌ها آن را می‌خواستند و آن همکاری کنگره و کاخ سفید برای یک مصالحه بود.
در این تحلیل آمده است: سئوال در کنگره هرگز این نبوده است که آیا قانونگذاران می‌توانند یک لایحه ارائه شده دو حزبی را تصویب کنند یا نه. در واقع بحث در کنگره بر این اساس بود که این لایحه را چطور شکل دهند تا از وتوی رئیس جمهور در امان بماند و به این ترتیب تهدید کاخ سفید بی‌اثر شود. اما روز سه شنبه چه اتفاقی افتاد. مصالحه میان کنگره و کاخ سفید برخی از نگرانی‌های کاخ سفید را جواب داد.
در ادامه این گزارش آمده است: نگرانی دولت آمریکا از این است که بررسی توافق توسط کنگره بتواند مذاکرات نهایی بین المللی را تحت الشعاع قرار دهد. اما در این لایحه برخی اصلاحات انجام شده و همین مسئله آن را برای دولت آمریکا قابل قبول‌تر کرده است. هر چند براساس این لایحه دولت آمریکا ملزم شده است که اگر ایران هر یک از بندهای توافقنامه را نقض کند، کنگره را در جریان بگذارد.
سناتور‌ها معتقدند چندین عامل در پشت این مصالحه بوده است.
نخستین عامل، وجود اکثریت جمهوری خواهان در کنگره و رئیس عملگرای آن است.
زمانی که جمهوری خواهان در اول ماه ژانویه کنترل سنا را به دست گرفتند، «باب کورکر» سناتور جمهوری خواه رئیس کمیته روابط خارجی سنا شد. سناتور «کریس کونس»، عضو کمیته روابط خارجی که برای این مصالحه همکاری می‌کرد، کورکر را یک فرد منعطف و با انصاف توصیف کرد.
اما دومین عنصر، یک دموکرات کلیدی در کنگره است که روابط بسیار دوستانه‌ای با کاخ سفید دارد؛ سناتور بنیامین کاردین. وی یکی از اعضای جدید کمیته روابط خارجی آمریکا است. سناتور کاردین کاملا از سیاست اوباما در قبال کوبا دفاع می‌کند و از حامیان لایحه کورکر منندز نیز نبود.
اما سومین عامل، برقراری ارتباطات گسترده میان کاخ سفید وکنگره بود. از زمانی که مذاکره کنندگان بین المللی در دوم آوریل چارچوب توافق با ایران را اعلام کردند، دولت آمریکا با اعضای کنگره ارتباط برقرار کردند. آن‌ها در این تماس‌های تلفنی همواره به دنبال متقاعد کردن اعضای کنگره درباره این چارچوب توافق، جواب دادن به سئوالات آن‌ها و تلاش برای منصرف کردن دموکرات‌ها از حمایت لایحه کورکر منندز بودند.
عامل چهارم نیز به تمایل قانونگذاران برای مرتبط شدن با توافق هسته‌ای با ایران است. هم جمهوری خواهان و هم دموکرات‌ها به شدت احساس می‌کنند که آن‌ها باید حق اظهار نظر در توافق هسته‌ای با ایران داشته باشند. قانونگذاران استدلال می‌کنند از آنجا که توافق با ایران شامل برچیده شدن تحریم‌های اعمال شده توسط کنگره است، این نهاد باید حق تصویب یا عدم تصویب توافق هسته‌ای با ایران را داشته باشد.
انتهای پیام/