به گزارش
خبرنگار کلینیک باشگاه خبرنگاران، کم خوابی یکی از دلایل اصلی احساس خستگی دائمی است. اما باید گفت که چیزهای دیگری هم هستند که به دلیل انجام دادن یا انجام ندادن آنها دچار خستگی دائمی ، اعم از خستگی روحی و جسمی می‌شوید. در این مقاله به بیان ۱۴ دلیلی از این دلایل می‌پردازیم. با رعایت این ۱۴ نکته قطعاً به خستگی دائمی خود چیره خواهید شد.
۱ – کنار گذاشتن ورزش
دلیلی که اغلب ما برای کنار گذاشتن ورزش می‌آوریم، خستگی و نداشتن انرژی کافی برای انجام آن است. اما حقیقت آن است که کنار گذاشتن ورزش به خستگی ما می‌افزاید. پژوهشگران دانشگاه جورجیا برای اثبات این فرضیه بر روی ۲۰ انسان بالغ، که به مشاغل اداری با تحرک کم اشتغال داشتند، آزمایشی را انجام دادند. این افراد که دچار خستگی مزمن بودند، در طی دوره آزمایش ۲۰ دقیقه ورزش به برنامه روزانه خود اضافه کردند.
پس از ۶ هفته ، پیشرفت بسیار چشمگیری در سلامتی این افراد مشاهده شده و از میزان خستگی آنها کاسته شده بود. ورزش منظم باعث افزایش توان بدنی شده، باعث بهبود عملکرد سیستم قلبی و عروقی شده و میزان اکسیژن و املاح رسیده به بافت‌های بدن را افزایش می‌دهد. پس دفعه بعد که احساس خستگی کردید، به جای چرت زدن به یک پیاده‌روی آرام بپردازید.
۲ – عدم نوشیدن آب به میزان لازم
به اعتقاد متخصصان تغذیه، کاهش تنها ۲ درصدی مایعات بدن، عوارض بسیار جدی‌ای بر روی توانایی بدن خواهد داشت. کاهش مایعات بدن، باعث کاهش حجم خون شده و در نتیجه باعث بالا رفتن غلظت خون می‌شود. افزایش غلظت خون، باعث کاهش چشمگیر سرعت گردش آن می‌شود و در نتیجه این مساله پمپاژ قلب را با مشکل مواجه می‌کند. همه این‌ها دست به دست هم می‌دهند تا سرعت رسیدن اکسیژن و املاح به بافت‌ها و عضلات بدن کاهش یابد.
۳ – عدم تغذیه کافی از آهن
آیا به میزان کافی از خوراکی‌های آهن دار استفاده می‌کنید؟ کمبود میزان آهن در بدن باعث بی‌حالی، ضعف و بدخلقی می‌شود. به این‌ها کاهش تمرکز را هم اضافه کنید. برای کاهش خطر ابتلا به کم خونی، باید مصرف آهن را افزایش دهید. گوشت قرمز، حبوبات، تخم مرغ، بادام زمینی، سبزیجات و تنقلات از جمله منابع اصلی آهن خوراکی هستند. برای جذب بهتر آهن، بهتر است در کنار این‌ها، از خوراکی‌هایی که دارای ویتامین سی هستند استفاده کنید. همه ما عوارض ناشی از فقر آهن را می‌دانیم. بهتر است با مشاهده هریک از علائم کمبود آهن، پیش از هرکاری به پزشک مراجعه کنید.
۴ – وسواس داشتن
در روانپزشکی و در اینجا منظور از «وسواسی»، فردی است که بر روی کارها بیش‌تر از نیاز آن کار انرژی صرف کرده و دقت به خرج می‌دهد. این افراد برای کارهای خود اهداف غیرواقعی و غیرقابل دستیابی منظور می‌کنند. در نتیجه هیچ‌گاه به رضایتمندی نمی‌رسند. در چنین شرایطی، باید برای کارهای خود محدوده زمانی تعیین کنید و بیش‌تر از این زمان بر روی آن وقت نگذارید. بعد از مدتی متوجه خواهید شد که با وجود صرف زمان کمتر، نتیجه کارتان با قبل تفاوت چندانی نکرده‌است.
۵ – بدبین بودن
وقتی ترس از شکست دارید، دائماً با آن درگیر خواهید بود. وقتی نگران اخراج شدن خود هستید، هربار که رئیس تان شما را صدا می‌زند، احساس می‌کنید که وقتش رسیده‌است. یا از موتوسیکلت سواری می‌ترسید و هربار که مجبور به موتوسواری می‌شوید، منتظرید که زمین بخورید. در واقع در هر شرایطی شما منتظر بدترین پیش‌آمد ممکن هستید.
این نگرانی همیشگی شما را فلج کرده و به سوی یک خستگی دائمی هدایت می‌کند. وقتی احساس می‌کنید در موقعیت خطرناکی هستید، نفس عمیقی بکشید، سپس از خودتان بپرسید که اگر بدترین اتفاق ممکن بیافتد، چه می‌شود! هوای تازه، مدیتیشن، ورزش و یا تنها درمیان گذاشتن نگرانی‌های خود با یک دوست، به شما کمک می‌کند که به این نگرانی‌ها فائق آیید و به مسائل پیرامون خود واقع بینانه نگاه کنید.
انتهای پیام/