به گزارش
خبرنگار کلینیک باشگااه خبرنگاران،موم گوش که در اصطلاح پزشکی سرومن نامیده میشود، ماده‌ای سالم در گوشهایتان است و بعنوان عامل تمیزکننده عمل می‌کند. این ماده ویژگی محافظ، آنتی‌باکتریال و روان‌ساز دارد و از پرده گوش تا مجرای بیرونی آن حرکت کرده و کانال گوش را تمیز کرده و بعد خشک شده و می‌ریزد. این یک فرایند خودتنظیم است و در شرایط عادی نیازی به ایجاد تداخل در آن نیست. اگر موم گوش وجود نداشته باشد، گوش خشک و خارش‌دار میشود.
وقتی از گوش پاک‌کن استفاده می‌کنید، درواقع موم گوش را عمیق‌تر به داخل گوشتان و جایی که نباید باشد فرو می‌کنید و ممکن است جلو پرده گوشتان جمع شده، آن را مسدود کرده و مشکلات مختلفی ایجاد کند.
قارچ، باکتری و ویروس‌های مختلف از گوش بیرونی به داخل گوش رفته و می‌تواند موجب بروز عفونت شود که بسیار دردناک خواهد بود. همچنین وقتی موم گوش در عمق گوش جمع میشود، می‌تواند موجب از دست رفتن شنوایی شود. و اگر عمیق‌تر از آن پیش رود، حتی می‌تواند به پرده گوش آسیب رسانده و موجب پارگی آن شود.
گوشهایتان نباید هیچوقت تمیز شوند. با تمیز کردن داخل گوش فقط موجب دور باطل میشود. دکتر دوگلاس باکاوس، مدیر بخش شنوایی در موسسه علوم اعصاب سوئد توضیح می‌دهد که وقتی به طور مداوم پوست گوشتان را می‌مالید، هیستامین زیادی تولید میشود. این موجب التهاب پوست میشود. و هرچه بیشتر آن را بخراشید، خارش بیشتری پیدا می‌کند.
تنها زمانی که موم گوش باید تمیز شود وقتی است که تحت معاینه پزشک باشید که تشخیص داده باشد گوشتان دچار انباشتگی موم شده است. این مشکل با علائمی مثل گوش‌درد، از دست رفتن شنوایی، وزوز گوش، خارش، ایجاد بو و ترشحات از گوش همراه است. در چنین شرایطی گوش باید توسط متخصص تمیز شود.
اگر می‌خواهید به تمیز کردن گوشتان ادامه دهید، هیچ چیز را وارد گوش داخلی‌تان نکنید! فقط گوش بیرونی را با استفاده از پنبه تمیز کنید. دکتر باکاوس مخلوطی از سرکه سفید، الکل و آب به میزان یکسان را برای تمیز کردن گوش پیشنهاد می‌کند. دقت کنید که این مخلوط باید در دمای محیط باشد و برای هر گوش از چند قطره بیشتر استفاده نکنید.
بیتوته