به گزارش
خبرنگار حوادث باشگاه خبرنگاران، هومن نارنجی‌ها، نگرش وزیر كشور و دبیركل ستاد مبارزه با مواد مخدر را نسبت به اجتماعی كردن مقابله با اعتیاد هدفمند و با پایه علم و منطق دانست و افزود: دولت به تنهایی در بحث کنترل و مبارزه با مواد مخدر و روانگردانها توانا نیست. زیرا امکانات دولت جوابگو نیست، وقتی بودجه پیشگیری از اعتیاد كمتر از 20 میلیارد تومان تخصیص می‌یابد، چگونه می‌توان جمعیت 80 میلیونی كه شامل قشر کارمند اداری، دانشگاهی، سرباز، دانش‌آموز، دانشجو و غیره هست را در برابر اعتیاد مصون نگاه داشت.
وی اظهار داشت: این بودجه کفایت نمی‌دهد و نمی‌توان با آن مقابله با اعتیاد را مدیریت کرد، دغدغه در این موضوع بسیار و مسوولیت زیاد است ، باید كار اجتماعی كردن مبارزه با مواد مخدر و روانگردانها را به مردم سپرد.
این پژوهشگر حوزه اعتیاد با بیان اینكه كمبود پرسنل نهادهای مختلف برای مقابله با اعتیاد نیز از دیگر مشكلات است ادامه داد: اگر قرار است برای مقابله با اعتیاد کاری صورت گیرد باید اعتبار مالی و پرسنل كافی داشت، نمی‌توانیم با بودجه اندک کار بزرگی انجام دهیم.
وی مداخله والدین در امر مقابله با اعتیاد به مواد مخدر و روانگردانها را بسیار مهم و ضروری دانست و گفت: باید خود مردم دلشان بسوزد تا مبارزه با مواد مخدر تبدیل به دغدغه اجتماعی شود.
این پژوهشگر حوزه اعتیاد افزود: همانطور كه مردم حاضرند برای تحصیل فرزندانشان و برگزاری كلاسهای فوق برنامه و جانبی مانند زبان، ورزش، موسیقی و غیره هزینه كنند، باید در امر مقابله با اعتیاد نیز احساس مسوولیت كرده و فرزندانشان را برای شركت در كلاسهای مهارت‌های زندگی كه بسیار مهم‌تر از برنامه‌های یاد شده است، تشویق كنند.
نارنجی‌ها تصریح كرد: متاسفانه كلاس مهارت‌های زندگی چندان میان مردم جا نیافتاده است، باید فضا را اجتماعی كنیم تا خانواده بفهمد كه نقاط ضعف و كلیدی فرزندش را با آموزش مهارت‌های زندگی می‌تواند شناسایی كند.
وی ادامه داد: مهارت‌های زندگی آموزه‌هایی برای سربلندی و پاسخگویی به نیازهای كودكان ، نوجوانان و جوانان است، باید والدین فرزندان خود را با آموزش این مهارت‌ها در برابر اعتیاد واکسینه کنند.
نارنجی‌ها تصریح كرد: تا وقتی همه چشم‌ها به دولت دوخته شده و خانواده، آموزش و پرورش را موظف به رسیدگی فرزندانش بداند، اعتیاد به مواد مخدر صنعتی و روان گردانها همچنان وجود خواهد داشت.
وی تاكید كرد: همچنین ضروریست مراقبت اولیه پیشگیری از اعتیاد در لایه‌های اجرایی و خدماتی تعریف شوند و از سازمان‌های مردمی كمك گرفت و دیگر نیاز به امکانات دولتی نباشد.
این پژوهشگر ، اعتیاد به مواد مخدر صنعتی و روانگردانها را محصول عوامل فردی، خانوادگی و اجتماعی دانست و گفت: وقتی زشتی مصرف مواد مخدر و روانگردانها برای یک فرد از بین برود، دیگر برای تداوم مصرف مانعی وجود ندارد و سختی بار اول برایش تکرار نمی‌شود و دردها برای تکرار خطا باز می‌شوند.
نارنجی‌ها افزود: دسترسی آسان به مواد مخدر مشکلی بزرگ است، اما مهم‌تر از آن این است که افراد نسبت به تبعات مصرف مواد آگاه باشند و به سمت آن نروند، البته اینکه چرا افراد از مواد دوری نمی‌کنند به نوع نگرش آنها برمی‌گردد، به همین دلیل مردم بهتر از دولت می‌توانند افراد را در برابر اعتیاد و تغییر نگرش آنها به این معضل بزرگ هوشیار كنند.
وی تاكید كرد: وظیفه آگاه کردن كودكان، نوجوانان و جوانان نیز بر عهده خانواده است، والدین باید بر فرزند نظارت داشته باشند، باید محیط خانه را محیطی قانونمند کرد تا فرزند تبعیت از قوانین خانواده را یاد بگیرد. خانواده باید با اصول فرزندپروری آشنا باشد و مهارت های زندگی را به او یاد بدهد. پدر و مادر نباید فرزند را تن پرور، بی مسوولیت، بی صبر و لذت جو بار بیاورند. این که برخی والدین می‌گویند بچه ما هرچه بخواهد در اختیارش است، غلط است چون اصلا نباید همه چیز خیلی راحت در اختیار فرزند قرار بگیرد.
انتهای پیام/