او همان موقع اعلام کرد که چون حضور زنان در ورزشگاه‌ها و اماکن ورزشی موضوعی خاص است در حیطه تصمیم‌گیری وزارت ورزش و جوانان نیست و در این باره باید شورای امنیت کشور هم اظهار نظر کند.
به نظر می رسد با پیگیری وزارتخانه سرانجام شورای امنیت ملی هم پاسخ خود را داده است چون احمدی امروز در گفت وگویی با ایرنا اعلام کرد: «طرح پیشنهادی این وزاتخانه برای حضور خانم ها و خانواده ها در سالن های ورزشی از سوی شورای امنیت تایید شده است.»
او معتقد است: «می‌توان جایگاه خاصی را برای بانوان در نظر گرفت تا مشکلی به‌وجود نیاید و شرایط را به‌گونه‌ای فراهم کرد که مغایرتی با ارزش‌ها و شئونات فرهنگی و اعتقادی ما نداشته باشد تا خانواده‌ها امکان حضور در اماکن و سالن‌های ورزشی را داشته باشند.»
داستان حضور زنان در ورزشگاه
سال 73 برای اولین بار، در مسابقات مقدماتی فوتبال المپیک1996 آتلانتا هفته‌نامه پهلوان، از مسوولان اجازه حضور زنان برای بازی تیم ملی امید را درخواست کرد اما به سرعت با این موضوع مخالفت شد؛ این موضوع مسکوت ماند تا اینکه باردیگر موضوع حضور زنان در ورزشگاه در دولت احمدی نژاد اعلام شد تا زنان در مسابقات والیبال و بسکتبال حضور داشته باشند. هرچند برای چند بازی والیبال هم این اجازه داده شد اما با مخالفت نمایندگان دوباره متوقف شد. دو نفر از مراجع تقلید هم صراحتا با این تصمیم مخالفت کردند. حسين شريعتمداري در سرمقاله روزنامه کيهان هم تصميم دولت براي ورود زنان به استاديوم را نسنجيده خواند و خواستار تجديدنظر رييس دولت در اين رابطه شد.
پس از این، دوباره حضور زنان در ورزشگاه ها به فراموشی سپرده شد تا اینکه در بازی والیبال بین تیم‌های ایران و برزیل در لیگ جهانی 2014، با حضور عده‌ای از زنان که قصد تماشای بازی را داشتند مخالفت شد و برخی از آنها با همکاری برخی از برزیلی‌ها و ایتالیایی‌ها توانستند خود را به داخل سالن برسانند.
این موضوع جنجال بسیاری داشت و حتی برخی هم دستگیر شدند و این باعث سیاسی شدن موضوع شد. همان زمان شهیندخت مولاوردی معاون امور زنان ریاست جمهوری در جلسه هیات دولت به این موضوع اعتراض کرد، پس از این اعتراض ، رئیس جمهور به معاون امور زنان و محمود گودرزی وزیر ورزش و جوانان ماموریت داد تا موضوع را از جهات مختلف بررسی کنند.در صحن علنی مجلس هم کمالدین پیرموذن به این موضوع اعتراض کرد و گفت بانوان ایرانی نیز باید مانند بانوان برزیلی بتوانند در ورزشگاه حاضر شوند.
اما نیره اخوان بی‌طرف، نماینده اصفهان گفت: زنان ایران مسایل حل‌نشده بسیار زیادی دارند، حالا یک‌سری از زنان و دختران آمده‌اند و حاشیه درست کرده‌اند و دارند به کمک رسانه‌ها آن را بزرگ می‌کنند، نباید ما را فریب بدهد. اینها را من شخصا نماینده زنان ایران نمی‌دانم.
اما سخنان منتسب به فاطمه آلیا بیشترین بازتاب را داشت. او گفت: «کار زن بچه‌دارشدن و تربیت فرزند و شوهرداری است نه دیدن مسابقه والیبال. یک عده‌ای می‌خواهند هر طور شده به زن نقش‌هایی بدهند که مخالف با وظایف شرعی است.» البته این سخنان دو روز بعد توسط او تکذیب شد.
این موضوع به نظر فراموش شده بود تا اینکه وقتی تهدید به گرفتن میزبانی و عدم مجوز بازی در ورزشگاه‌های ایران، از سوی فدراسیون جهانی والیبال در لیگ جهانی2015 صورت گرفت، مسوولان ورزشی به تکاپو افتادند تا این موضوع را حل کنند.
راهکار جدید برای حضور زنان در ورزشگاه
آنظور که معاون فرهنگی، آموزشی و پژوهش وزیر ورزش و جوانان اعلام کرده است طرح حضور زنان در ورزشگاه با در نظر گرفتن تمامی جوانب و با رویکردی ایجابی تنظیم شده است.
او با بیان اینکه سالن های ورزشی را باید به سمت حضور خانواده ها برد تا با خروج از حالت تک بعدی فضای سالن های ورزشی تلطیف شود، گفت: این طرح مجموعه ای از ملاحظات فرهنگی، اجتماعی و شرعی است، البته در برخی رشته های ورزشی نه خانواده ها طالب حضور هستند و نه امکان حضور وجود دارد، زیرا تعدادی از این ورزش ها مردانه است.
معاون وزیر ورزش و جوانان درباره اینکه آیا این طرح در سراسر کشور اجرایی می شود یا خیر؟ گفت: پیش بینی هایی در این زمینه صورت گرفته است و حضور خانم ها و خانواده ها در سالن های ورزشی به تناسب رشته ها بستگی دارد که ما نیز تصمیم داریم این طرح را در سال جاری اجرا کنیم.