به گزارش
خبرنگار اقتصادی باشگاه خبرنگاران، در ایران یکی از مواد معدنی که یافت می شود زغال سنگ است. مناطقی که احتمال اکتشاف زغال سنگ در آن وجود دارد، وسعت جغرافیایی حدود ۱۰۰ هزار کیلومتر مربع را به خود اختصاص داده‌اند و در مناطق کمتر توسعه یافته همچون طبس، خراسان، البرز و کرمان یافت می‌شود.
با وجود برخورداری ایران از ذخایر عظیم نفت و گاز محدود بودن عمر این منابع با توجه به سطح برداشت کنونی از یک طرف و جذابیت های صادراتی این دو صورت از انرژی برای ایران به عنوان دومین صادرکننده بزرگ نفت و گاز از طرف دیگر لزوم توجه به سایر منابع انرژی داخلی از جمله زغال سنگ را بیش از پیش آشکار می‌سازد که انتظار می‌رود به این ماده مهم توجه بیشتری شود.
با روند روزافزون صنعتی شدن اکثر کشورهای در حال توسعه و افزایش جمعیت در جهان، نیاز به انواع مختلف انرژی رو به افزایش است که تامین این انرژی می‌تواند از طریق انرژی هسته‌ای یا انرژی‌های نو مثل انرژی خورشیدی، زمین گرمایی، باد و نیروگاه‌های آبی یا از طریق سوخت‌های فسیلی مثل نفت، گاز طبیعی و زغال سنگ صورت گیرد.
بر اساس این گزارش؛ به طور کلی زغال سنگ به دو نوع "کک شو" و "حرارتی" تقسیم می‌شود که از نوع کک شو برای تولید فولاد و صنایع فروآلیاژ و از نوع حرارتی در تولید برق استفاده می‌شود؛ به گونه‌ای که رقمی حدود 23 درصد انرژی مورد نیاز بشر از طریق زغال سنگ تامین می‌شود.
تولید برق در کشور عمدتا با استفاده از نیروگاه‌هایی صورت می‌گیرد که از سایر سوخت‌های فسیلی استفاده می‌کنند.
نیروگاه‌های موجود در کشور یا نیروگاه‌های حرارتی هستند یا برق آبی و این در حالی است که در حدود 40 درصد برق دنیا از زغال و نیروگاه‌های زغال سنگی تولید می‌شود که نقش اول را در تولید انرژی الکتریکی به خود اختصاص داده است.
استفاده از زغال سنگ جهت تولید برق، تنوع بیشتری در سبد انرژی کشور به وجود می‌آورد و فرصت بیشتری را برای استفاده از سوخت مایع و گاز طبیعی جهت صادرات یا ایجاد ارزش افزوده بالاتر از طریق صنایع انرژی بر ایجاد خواهد کرد. همچنین باعث کاهش بار پیک شبکه گاز کشور در زمستان شده و کمبود تامین گاز طبیعی برای تولید برق و استفاده از سوخت نفت گاز به جای آن را کاهش داده و موجب خواهد شد اتکای واحدهای نیروگاهی به سوخت مایع در زمستان کاهش یابد.
این گزارش می افزاید: در خصوص عمر ذخایر سوخت‌های فسیلی می‌توان گفت که ذخایر در مورد نفت بین 50 تا 300 سال و در مورد گاز طبیعی بین 50 تا 250 سال دیگر است. این آمار نشان دهنده این است که در آینده ناچاریم برای جایگزین کردن نفت و گاز از زغال سنگ استفاده کنیم و این ماده به محصولی استراتژیک تبدیل خواهد شد.
رشد اقتصادی، سهم زغال سنگ را از زنجیره تامین انرژی دنیا بالا می‌برد و اگر تغییری در سیاست‌های جاری ایجاد نشود، زغال سنگ جای نفت را تا 10 سال آینده خواهد گرفت.
بر اساس پیش‌بینی‌ها، تا چهار سال آینده مصرف زغال سنگ از میزان مصرف نفت پیشی می‌گیرد؛ به طوری که تا سال 2017 مصرف نفت 4.32 میلیارد تن برآورد شده و برای زغال سنگ این رقم 4.4 میلیارد تن پیش‌بینی شده است.
انتهای پیام/
با تشکر