امان‌الله قرائی مقدم جامعه‌شناس و آسیب شناس اجتماعی در گفتگو با
خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران با بیان اینکه مهارت‌های اجتماعی غالبا از طریق خانواده به افراد آموزش پیدا می‌کند اظهار کرد: دو نهاد مهم در اجتماعی کردن افراد تأثیرگذار هستند نخست خانواده است که آموزش‌های آن تا زمان به بلوغ رسیدن فرد به طول می‌انجامد و سپس مدرسه است که وظیفه خانواده را ادامه خواهد داد.
وی ادامه داد: یکی از وظایف مدرسه اجتماعی کردن نوجوانان است که این کار را از طریق کتاب‌های درسی، آموزشی مهارت‌ها، ارزش‌ها و رفتارها به آنها انجام می‌دهد.
تبریزی با بیان اینکه اجتماعی کردن کودک و به رنگ جامعه درآوردن مهارت‌ها و رفتارهای او از لحظه تولد آغاز می‌شود تصریح کرد: این مهارت‌ها اعم از دین آموزی، آداب غذا خوردن، نحوه سخن گفتن و رعایت سایر هنجارها است که خانواده نقش مهمی در یادگیری این آموزه‌ها دارد.
وی افزود: جامعه نیز مهارت‌های اجتماعی را به فرد آموزش می‌دهد و همیشه فرد را در چنگال خود نگه می‌دارد و لحظه‌ای از خود رها نمی‌کند به عبارت دیگر جامعه شخص را از گهواره تا گور سوسیالیزشین یا اجتماعی می‌کند.
تبریزی عنوان کرد: هنگامی که یک فرد خارجی وارد ایران می‌شود جامعه‌پذیر است درحالی که شخصی که در این کشور زندگی می‌کند اجتماعی‌پذیر است به این معنا با فرهنگ این جامعه آشنایی دارد و آن را یاد گرفته است. اما در دورانی از زندگی فرد مجبور به ریسوسیالیزیشن یا دوباره اجتماعی شدن می‌شود به عبارت دیگر در زندگی او تغییری حاصل نشده و مجبور می‌شود یکسری از رفتارها و هنجارها را یاد بگیرد مانند زمانی که وارد مدرسه می‌شود یا هنگامی که ازدواج می‌کند.
این جامعه‌شناس در پایان گفت: در طول زندگی فرد مرتبا درحال بازآموزی رفتار مناسب و اجتماعی شدن است که جامعه او را مجبور به یادگیری می‌کند و اگر فرا نگیرد او را به عنوان مجنون و دیوانه مطرح می‌سازد زیرا این شخص قاعده‌های رفتاری را بلد نیست.
انتهای پیام/