پروفسور محمدحسین سلطان زاده، استاد دانشگاه شهید بهشتی در گفتگو با
خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبرنگاران، بیان کرد: بیماری لایم در ایران بسیار نادر است و برخی می‌گویند که تنها یک یا دو مورد گزارش شده و به طور واضح تشخیص داده نشده است. در سال 2006 در آمریکا حدود 20000 نفر مبتلا شده‌اند و همچنین در اروپا بیشتر در کشورهای اسکاندیناوی، اتریش، آلمان و سوئیس دیده شده است. علت این بیماری اسپیروکت است که با نام بورلیا بورگدوفری شناخته می‌شود. اغلب کودکان 5 تا 9 سال دچار این بیماری می‌شوند هر چند که در بزرگسالان و نوجوانان هم مشاهده شده. نکته‌ی قابل توجه شیوع بیشتر این بیماری در پسرها ست.
پرفسور سلطان‌زاده در ادامه عنوان کرد: انتقال لایم به وسیله تنه آلوده صورت می‌گیرد و در ناحیه‌ای از بدن که گزش انجام شد علائمی چون قرمزی و اریتما میگرنس در حدود 1 تا 2 سانتی متر ظاهر می‌شود اصولا علائم به طور معمول بین 7 تا 14 روز در نواحی ران، شانه، ناف و ... پدید می‌آیند. ضمنا ناحیه مرکزی قرمزی ایجاد شده روشن‌تر است. ممکن است زایده به صورت مایع دار و یا کبودی همراه با خارش و درد باشد.
و در ادامه دایره‌ای به قطر 15 سانتی متر 1 تا 6 هفته باقی بماند. این قرمزی همراه با علائم سیستمیکی چون تب، سردرد، بی حالی و درد عضلات است.
وی در ادامه افزود: پس از گذشت هفته‌ها علائم بعدی ظاهر می‌شود. علائم ثانویه اعم از تظاهرات عصبی است که ممکن است گاهی فلج عصب ناحیه صورت و گاهی نیز مننژیت باشد. مننژیت با سردرد، گردن درد، بی حالی و تب ظاهر می‌شود. از دیگر تظاهرات عصبی ورم در ناحیه شبکیه و گرفتاری اعصاب جمجمه‌ای و مغزی است که فشار داخل جمجمه را افزایش می‌دهد. در 5 الی 15 درصد موارد تظاهرات قلبی ذکر شد. در برخی از افراد نیز آرتریت پدید می‌آید یا به عبارت دیگر افراد دچار تورم مفاصل خصوصا مفصل زانو از همه شایع است می‌شود. شایان ذکر است آسفالیت مزمن نیز ممکن است رخ دهد که اغلب مربوط به لایم است.
وی اظهار داشت: لایم مادرزادی هم گزارش شده است. با بررسی چند جنین که سقط شده‌اند و در آنها لایم دیده شده، این نتیجه بدست آمده است افراد مبتلا به لایم دارای گلبول سفید معمولی یا زیاد، آنزیم کبدی بالا و در مبتلایان به مننژیت قند مایع نخاعی نرمال می‌باشد. شایان ذکر است تشخیص بیماری اغلب با رویت موارد گزارش شده انجام می‌گیرد. البته امروزه آزمایش دقیقی به نام pcr برای تشخیص بیماری موجود است. اغلب داروهای مصرفی برای درمان این بیماری عبارتند از: آموکسی سیلین، داکسی سیکلین و سفترا اکسول که باید در مدتی حدود 2 تا 3 هفته استفاده شوند. در صورت بروز مننژیت یا آرتریت ممکن است مصرف داروها تا 4 هفته نیز به طول بینجامد.
انتهای پیام/