مسعود شیخ حسینی، کارشناس جودو کشورمان در گفتگو با
خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران، گفت: ما سعی کردیم که آموزش‌ها یکنواخت و منظم باشد و در سال آینده هم قصد داریم مربیان فعال را شناسایی کنیم و در همین راستا به هیئت‌ها گفته‌ایم که مربیان ففعال را معرفی کنند تا آموزش‌های قهرمان پروری را به آن‌ها بدهیم.
وی در ادامه افزود: ایراد جودوکاران ایرانی تکنیک نیست. فدراسیون جودو با اشکال آموزشی روبرو است. با تمام کلاس های مربیگری فدراسیون فرمالیته و الکی است و هیچ اثری ندارد چون روش‌های قهرمان پروری را آموزش نمی‌دهند و فقط می‌آیند و 65 تکنیک را آموزش می‌دهند که این‌ها را همه مربیان بلدند و با بازگویی ان‌ها چیزی به علم مربیان اضافه نمیشود به خاطر همین است که جودو روز به روز افت بیشتری می‌کند.
وی ادامه داد: در بحث آمادگی جسمانی ضعیف‌ترین ورزشکاران ایرانی، جودوکاران هستند. در هر هزار جودکار 2 تا گوش شکسته یا 2 تا انگشت پینه بسته نمی‌بینید. این نشان می‌دهد که این‌ها کار نمی‌کنند و فشار بدنسازی روی آن‌ها نیست در صورتی که فشار که روی کشتی گیران می‌آورند اگر روی جودکاران بیاورند بهترین جودوکاران را خواهیم داشت. باید اول آمادگی جسمانی را بالا برد بعد به سراغ تکنیک رفت. بعضی از مربیان ما مثل میر سنجدی این را فهمیده بودند ما باید سبک را عوض کنیم، نحوه آموزش دادن ایراد دارد.
رئیس کمیته مربیان هیئت جودو استان تهران تصریح کرد: در کودوکان ژاپن که مهد جودو دنیا‌ست می‌بینید که یک جودوکار کمربند سیاه فقط یک یا نهایتا 3 تکنیک بلد است برای قهرمانی، ولی ما در جودو رده‌بندی گذاشته‌ایم که هر کی باید چندین تکنیک را بلد باشد که این غلط است این را می‌توان گفت:مربی ساختن، ما اصلا قهرمان نمی‌سازیم و بدون اینکه بدانیم داریم مربی سازی می‌کنیم.
وی گفت: دانش جودوکاران ما خیلی بالاست ولی اصلا توانایی اجرا ندارند زمان ما مربیان بی‌سواد بودند و شاید فقط یک تکنیک بلد بودند ولی همان یک تکنیک را در بدن جودوکار خود جا می‌انداختند ولی الان به جای قهرمان پروری، مربی پروری می‌کنیم. شما تمرینات تیم ملی کشتی را نگاه کنی و میبینی که همه فقط یا یک خم یا دو خم در صورت که حدود 130 تکنیک در کشتی وجود دارد ولی همه گشتی گیران 2یا3 تکنیک بیشتر بلد نیستند.
وی افزود: پس سیستم آموزشی ما غلط است الان تعداد مربیان ما از جودوکاران بیشتر است و در داوری هم طور است چون فدراسیون برای کسب درآمد فقط کلاس مربیگری و داوری می‌گذارد. شما ببینید اکثر داوران ما معترض هستند که چرا برای داوری دعوت نمی‌شوند که علت آن برگزاری بیش از حد کلاس‌های داوری است که باعث افزایش تعداد داوران می‌شود.
شیخ حسینی در ادامه افزود: من به استان گیلان سفر کرده بودم و دیدم که حدود 160 مربی در این استان وجود دارد و فقط 2 کلاس جودو برای آموزش دادن که مربی مجبور می‌شد برای گرفتن کلاس از جیب خودش پول بدهد و هر کس که پول بیشتری می‌داد کلاس را به او می‌دادند چون او عشق مربیگری داشت. ما باید ببینیم که اصلا نیاز به داور مربی جدید داریم یا نه بعد کلاس برگزار کنیم.
وی تصریح کرد: زمان آقایی یزدانی ما هیچ امکاناتی داشتیم ما را به مناطق محروم می‌فرستادند تا آموزش مربیگری و داوری ولی الان بیش از حد مربی و داور داریم. اگر از مربیان جدید تست بگیرید می‌فهمید که هیچ چیز برای گفتن ندارند در صورتی که مربیان خوب و قدیمی ما کنار رفته‌اند، اگر آقای داور بودند بنده نمی‌آمدم.
وی تاکید کرد: جودو امروز ما نسبت به 10 سال پیش، پس رفت کرده است، چون آموزش فدراسیون ضعیف‌ترین آموزش را دارد و بعضی از افراد را هنوز با لباس جودو ندیده‌ام ولی در فدراسیون رئیس کمیته هستند. در فدراسیون سلیقه ای عمل می‌شود و ضوابط ندارد، همین آقای رستگار شاگرد بنده بود که الان به سطح بالای مدیریت در فدراسیون رسیده است.
کارشناس جودو کشورمان گفت: افرادی به من می‌گفتند آموزش نده این‌ها لیاقت ندارند در صورتکی که خود آن‌ها به خاطر اینکه چیزی بلد نبود این حرف‌ها را به من می‌زدند که دستشان رو نشود.
وی در پایان خاطر نشان کرد: ما در ایران پتانسیل‌های خوبی داریم ولی نمی‌توانیم از آن‌ها استفاده کنیم امیدوارم این وضعیت در آینده درست شود و شاهد شکوفایی جودو باشیم.
انتهای پیام/