مونا یوسفی کارشناس ارشد روان شناسی و عضو انجمن بین المللی مشاورین خانواده در گفتگو با
خبرنگار کلینیک باشگاه خبرنگاران گفت: هر یک از ما با دیدگاه خاص که به نظر درست‌ترین شیوه نگرش است، به جنبه‌های مختلف زندگی نگاه می‌کنیم.
به همین دلیل زمانی که افراد با نگرش متفاوت از خود مواجه می شویم، افکار متفاوتی راجع به او می‌کنیم، به عنوان مثال با خود می‌اندیشیم که : "همین‌ها هستند که نمی‌گذارند دنیا گلستان شود"، "نمی‌دانم به من گوش نکرد یا حرفم را نفهمید"، "چقدر او آدم غیر منطقی و متعصبی است" و شروع به قضاوت می کنیم.
وی افزود: ما بیشتر تمایل داریم به افرادی که نظراتی متفاوت دارند به عنوان یک مخالف بنگریم. در بسیاری مواقع نیز به دنبال این طرز تلقی بر می‌آییم تا نظر آن فرد را نسبت به موضوع مورد نظر عوض کنیم و با او وارد بحث و مجادله می‌شویم .ما نمی‌توانیم نظر دیگران را عوض کنیم مگر اینکه در بدو امر بتوانیم ذهنیت خود را نسبت به تفاوت و تعدد عقاید دیگران کاملا باز کنیم و هر گونه فیلتر سازی منفی را از خور دور کنیم.
وی با اشاره به راه کارهای عملی در این خصوص گفت:
1-با اظهار این جمله که "من و شما دو انسان متفاوت با دیدگاههای متفاوت هستیم و از ارزش درک تفاوت در رسیدن به بلوغ فکری آگاهی داریم" می توانیم زمینه‌ای را برای گفتگو ایجاد کنیم.
2-بپذیریم که تفاوت آراء و عقاید، در واقع یک نقطه اشتراک بین ماست.
3-داستانِ رسیدنِ طرف دیگر به این نظر را بپرسیم نه دلایل او را. این راهبرد زمینه‌ای فراهم می‌کند تا ما هم با بیان داستان خودمان به ارتقای فضای درک متقابل و احساس امنیت کمک کنیم.
4- احساس امنیت و آسودگی لازم نسبت به گشودگی ذهن را در دیگری ایجاد کنیم.
5- تجربه‌های فرد را معتبر بدانیم. شیوه‌هایی دیگر برای تفسیر تجربه‌ها را به فرد پیشنهاد کنیم.
6- هدف نهایی را در ذهن نگه داریم.
بعد از مدتی تمرین متوجه خواهیم شد که استقبال از گشودگی ذهن و جایگزین کردن گفتگو به جای بحث و جدل، می‌تواند ما را از تحمل چه مشکلاتی آزاد کند.
انتهای پیام/