تخت روان یکی از وسایل اشرافی مسافرت قدیم بود که اعیان و طبقات مرفّه از آن استفاده می کردند.تخت روان اتاقکی چوبی بود با در ورودی از هر دو طرف که چهار پایه افقی دراز داشت و آن را از جلو و پشت به چارپایان می بستند و مسافر در طول سفر می توانست به راحتی در آن بخوابد یا بنشیند و غذا صرف کند.برای سوار شدن به تخت روان نیز نردبان های کوتاهی وجود داشت که مسافران موقع سوار یا پیاده شدن از آن استفاده می کردند.