به گزارش
خبرنگار سیاست خارجی باشگاه خبرنگاران؛ "پگیدا" مخفف عبارت آلمانی"Patriotische Europäer gegen die Islamisierung des Abendlandes" و به معنی "میهن‌پرستان اروپا بر ضدّ اسلامی‌سازی غرب" است. این جنبش مدعی است که اروپا در حال اسلامی شدن است و باید با تمام توان در برابر این پدیده ایستاد.
*** چه می‌خواهند؟ چه می‌گویند؟
با فراخوان سازمان پگیدا اولین بار 20 اکتبر 2014 بود که در شهر درسدن آلمان تظاهرات شد و از آن پس به طور منظم دوشنبۀ هر هفته شهروندان به اعتراضات خیابانی فرا‌خوانده می‌شوند.
دانشنامه ویکی پدیا سازمان پگیدا را "بدون متصدی" اعلام کرده و در صفحه فیسبوک پگیدا، نام "لوتس باخمان" (Lutz Bachmann) 42 ساله که پیش از این به عنوان فعال سیاسی در صحنه حضور داشت، به عنوان سرپرست سابق سازمان آمده است. بعد از ژانویه 2015 "کاترین اورتل" (Kathrin Oertel) دوست صمیمی باخمان، سخنگوی پگیدا شد.
لوتس باخمان و کاترین اورتل
گفته می‌شود باخمان بعد از اینکه عکس مضحکی از خود با سبیل هیتلری پخش کرد، وجهه‌اش به کل تخریب و مجبور به استعفا شد.
فعالیت‌های پگیدا در گام‌های نخست با شعارهای میهن‌دوستی، ضدّ تکفیری‌گری و در راستای مبارزه با معضل بیکاریِ ناشی از سیل مهاجرت به اروپا، کلید خورد؛ طبیعی است آرمان‌های همه‌پسند، بتوانند شهروندان بیشتری را به خود جلب کنند: «ما هر روز بیشتر می‌شویم»
طبق جدیدترین گزارش پلیس آلمان، اعضای پگیدا از 350 نفر در 20 اکتبر 2014 رفته رفته به 25.000 نفر در 12 ژانویه 2015 رسیدند؛ از شهر درسدن آلمان به شهرهای بن، کلن، برلین، لایپزیک، مونیخ و... همچنین به کشورهای دیگر از جمله نروژ، دانمارک، اتریش و سوئیس نیز گسترش یافتند.
در این میان نکتۀ معنی‌دار اینکه به مرور زمان، اهداف کلّیِ ملّی‌گرایانه- مهاجرستیزانه، بر اهداف جزئی مانند اسلام‌ستیزی متمرکز شد و مسلمانان آماج سخیف‌ترین توهین‌ها از سوی این گروه قرار گرفتند.
*** پشت پردۀ مدیران و حمایت‌کنندگان پگیدا
چنانچه در بالا گفته شد، کلید خوردن جریان پگیدا در آلمان 20 اکتبر 2014 (ثبت رسمی به عنوان سازمان: 19 دسامبر 2014) اعلام شده؛ اما بدیهی‌ست که هیچ جریانی یک شبه در درون جوامع ایجاد نمی‌شود و یک شبه هم محو نمی‌شود. اکنون به ظاهر تنها کمتر از 5 ماه از تولد پدیده‌ای شوم به نام پگیدا، آن هم فقط در یک شهر (درسدن) می‌گذرد. ولی پگیدا خود را منشعب از جریان راست افراطی در اروپا می‌داند.
جریان راست افراطی، حرکت جدید و ناشناخته‌ای نیست و سال‌هاست در کنار کمونیسم، سبزها، چپ‌ها و... جزو اپوزیسیون اتحادیه اروپا محسوب می‌شوند. راستگرایان افراطی، هم در درون تک تک کشورها (آلمان، فرانسه، انگلیس، ایتالیا، هلند، لهستان، روسیه، سوئد، اسپانیا، مجارستان، ایالات متحده آمریکا) و هم در مجموعۀ پارلمان اروپا طرز تفکر و ویژگی‌های مشخصی دارند:
ایدئولوژی‌های نئوفاشیستی، نئونازیستی، باورهای ملی‌گرایانه افراطی، قوم‌گرایی و تأکید بر اصالت نژادی، اسلام‌ستیزی، یهودی‌ستیزی، مهاجرستیزی، حفظ محیط زیست و حمایت از حقوق حیوانات برخی از آشناترین شاخصه‌های راستگرایی افراطی در اروپاست.
پگیدا اما در گزینشی خاص، از بین مؤلفه‌های متعلق به جریان راست افراطی، تنها روی مبارزه با اسلام در اروپا زوم کرده و مثلاً آنتی‌سمیتیسم (یهودی ستیزی) به طور کامل از آرمان‌هایشان حذف شده است.
• "باخمان" سرپرست سابق پگیدا، جملۀ مشهوری دارد که مثل یک نورافکن بزرگ، جهان‌بینی مسموم این گروه را برملا می‌سازد: «اگر مطالباتمان را دائماً تکرار می‌کنیم، فقط و فقط یک دلیل دارد و آن هم حفظ هویت و فرهنگ مسیحی- یهودی‌مان است.»
• "زیگفرید دبریتس" (Siegfried Däbritz) کاندید حزب FDP در شورای شهر مایسن و "توماس تالاکر" (Thomas Tallacker) عضو هیئت رئیسه حزب CDU در آلمان (حزب مرکل، صدراعظم) در صف اول راهپیمایی پگیدا حاضر شدند و در یکی از این تظاهرات‌ها از تالاکر علناً شنیده شد که «مسلمانان را هم باید همراه با کتابشان سوزاند!»
این دو نفر ("دبریتس" و "تالاکر") هنوز برچسب «دولتی بودن» بر چهره‌هایشان بود، لذا زیر فشار افکارعمومی مجبور به انصراف از شورای شهر شدند، یعنی حاضر شدند به قیمت بی احترامی به شهروندان مسلمان، با صحنه سیاسی کشور و شغلشان خداحافظی کنند! "تالاکر" در صفحه فیسبوکش مسلمانان، کردها، ترک‌ها و مهاجران را با الفاظ رکیک خطاب می‌کند.
• "مونیکا مارون" (Monika Maron) نویسنده آلمانی یهودی است و پدرش از مقامات مهم سیاسی در دوران آلمان شرقی بود. وی به اذعان خودش به همراه چند نفر از دیگر دوستان نویسنده‌اش فقط به نیت همبستگی با معترضین و برای اینکه در تظاهرات پگیدا عکس بگیرد، در جمع آنها حضور یافت.
مونیکا مارون با ریشۀ یهودی و علاقه به پگیدا، اظهارات تندی درباره مسلمانان داشته و از سال 2012 تاکنون مقالات متعددی نوشته و جوایزی نیز دریافت کرده است:
«اسلام، مکتبی است که باید ابتدا یک رنسانس را طی کند.»
«سؤال اینجاست که با آنها چه کنیم تا مثل ما شوند؟»
«سیاستمداران، باید مرزهای خروجیِ آلمان را به مسلمانان نشان بدهند (آنها را بیرون بیندازند)»
«همه مسلمانان هوادار ایدئولوژی‌های فاشیستی هستند. پگیدا، یک بیماری نیست، بلکه علامت وجود یک بیماری است.»
با توجه به این مثال‌ها که به راستی نمونه‌ای از خروار هستند، متوجه می‌شویم جریان‌های متعارض با سیاست‌های دولتی، تا زمانی که توسط دولت‌ها قابل مدیریت باشد، نه تنها نیازی به سرکوبشان نیست، بلکه از پتانسیل‌های نهفته در هر یک از این جریان‌ها به خوبی می‌توان برای تقویت یا تضعیف یکدیگر بهره برد.
بنابراین پگیدا اولاً نقش مخربی برای دولت آلمان ندارد؛ دوماً و از آن مهم‌تر، در آتش‌آفروزی علیه مسلمانان اروپا، تنها نیست. علاوه بر پگیدا که حالا نامش بیشتر بر سر زبان‌ها افتاده، احزاب و سازمان‌های کمتر شناخته‌شده‌ای مانند "جرمن دیفنس لیگو" (German Defence League)، "پکس اروپا" (Pax Europa)، "پالیتکالی اینکارکت" (Politically Incorrect) و... نیز پا به پای پگیدا و دست در دست هم، مسلمانان را اصطلاحاً به گوشه رینگ کشانده‌اند.
*** محکوم نکنید لطفاً!
"ضدّ اسلامی‌سازی" با نام و نشان و پگیدا گره خورده و به هیچ وجه از آن تفکیک‌پذیر نیست. این اسلامیزه کردن، در ابتدا از اعتراض به "داعش"، "پ.ک.ک" و "القاعده" استارت خورد ولی در تظاهرات هفتگی پگیدا که به شهرهای دیگر آلمان هم کشیده شده، دیگر هیچ صحبتی از ترور و داعش نیست، بلکه شعارها به طور خاص "اسلام" را هدف قرار داده‌اند.
وقتی به موضع‌گیری سیاستمدارانی از سطوح بالاتر/ پایین‌تر و مدیران دولتی در قبال پگیدا دقت می‌کنیم، می‌بینیم که کم نیستند کسانی که یا نسبت به آن موضعی نگرفته‌اند یا ترجیح دادند به طور کلّی نژادپرستی و ناسیونال‌سوسیالیسم را نکوهش کنند.
چرا مقامات دولتی و هم‌صدا با ایشان، رسانه‌ها تلاش میکنند اعتراض پگیدا را محدود به سیاست‌های مهاجرتی در آلمان و اروپا نشان دهند؟ چرا سران آلمان که برای ابراز مخالفت با پگیدا لب به سخن گشوده‌اند، تنها به طور کلی "بیگانه‌ستیزی" و "نژادپرستی" را محکوم کرده و "ضدّ اسلامی‌کردن اروپا" در اسم پ.گ.ی.د.ا را نادیده می‌گیرند؟ آیا این محدود کردن بیشتر از اینکه ماهیت ضدّ دموکراتیک و هیتلریِ پگیدا را محکوم کند، برای آنان یار جمع نخواهد کرد؟
عکس‌ها و فیلم‌ها در اعتراضات خیابانی پگیدا نشان می‌دهد تظاهرکنندگان بارها در حضور پلیس "سلام نازی" (Heil Hitler) می‌دهند و جالب اینکه بعد از جنگ جهانی دوم به موجب ماده 86 و ماده 130 قانون اساسی آلمان، هر کس این حرکت را از خود نشان دهد، مشمول جریمه می‌شود.
یکی از کاربران توئیتر با تمسخر بی‌تفاوتی پلیس، زیر عکس تظاهرکنندگانی که سلام هیتلری می‌دهند، نوشته:
«این سلام هیتلری نیست، آنها قطعاً دارند آثار دیدنی شهر وین را به همدیگر نشان می‌دهند!»
گزارش از طاهری
انتهای پیام/
اگر بعضی از حکام نفهم کشورهای بجای مخالفت با جامعه مسلمین و نوکری آمریکا و اسرائیل، با ایران متحد شوند، کسی جرأت توهین به اسلام و مقدسات اسلام رو نمیکند.
انشالله به موقعش جواب این کفار ملعون رو میدیم، البته قبلش از خداوند متعال میخواهیم هدایتشان کنند ....
اللهم عجل لولیک الفرج
اگه میدونستن اسلام یعنی چی این طوری نمیشد که هیچ همشون مسلمون میشدن
" اروپا در حال اسلامی شدن است"
و البته نه تنها اروپا بلکه جهان در حال اسلامی شدن است و از این مخالفت ها هم کاری بر نمی آید.
به فدای دلت یا صاحب الزمان.
كَتَبَ اللَّهُ لَأَغلِبَنَّ أَنا وَرُسُلي ۚ إِنَّ اللَّهَ قَوِيٌّ عَزيزٌ
ترجمه:
خداوند چنین مقرر داشته که من و رسولانم پیروز می‌شویم؛ چرا که خداوند قوّی و شکست‌ناپذیر است!
یا مُفَتَّحَ الابواب
تا كي ميتونن با اسلام مبارزه كنند روزي ميرسه كه همين اشخاص ضد اسلامي هم پيرو اسلام ميشوند
ما به عنوان مسلمان واقعی بر درست بودن راه و ارمانهامون ايمان داریم و باور داريم راهمون درست است.
براي رهبر عزيزمون ارزوي سلامتي از خداوند بزرگ مسئلت مي نمائيم